Συμπαράταξη συντηρητικών υπό διαμόρφωση;
Ο ΣΕΒ, την εβδομάδα που μας πέρασε, η οποία ούτως ή άλλως είχε όλα τα χαρακτηριστικά της γενικευμένης σύγκρουσης, αν και με λόγο πιο μετριοπαθή απ' αυτόν του Κ. Μητσοτάκη, συνεισέφερε τα μάλα στη κάπως καλύτερη διευκρίνηση των πραγμάτων. Διαμορφώνεται, βαθμιαία, ένα ευρύ μέτωπο, μια ευρεία συμπαράταξη των συντηρητικών, ως και αντιδραστικών δυνάμεων, εναντίον της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – Οικολόγων. Δεν συνέχει αυτό το μέτωπο μόνο το αντιπολιτευτικό στοιχείο, όπως είναι συνηθισμένο, αλλά στη σφοδρότητα της σύγκρουσης συμβάλλουν και τα συμφέροντα που απειλούνται, όπως φάνηκε καθαρά με τις άδειες για τα ΜΜΕ, καθώς επίσης και το ιδεολογικό στοιχείο. Η σύγκρουση όλο και περισσότερο παίρνει χαρακτήρα Δεξιάς – Αριστεράς και το παράδειγμα με τα Θρησκευτικά έρχεται να το επιβεβαιώσει.
Ποιος έχει το πάνω χέρι στη ΝΔ; Η εμφάνιση του Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη ενθάρρυνε το νεοφιλελεύθερο κομμάτι της ΝΔ και πολύ σωστά. Αυτό όταν το κλίμα της ομιλίας του και ήταν αναμενόμενο οι δύο άξονες μέτρων να είναι η δραστική μείωση φόρων και οι περικοπές δαπανών και γενικότερα η αποκλειστική στήριξη του σχεδίου εξόδου από την κρίση στον ιδιωτικού τομέα. Αυτό είναι εξάλλου και το στοιχείο που έκανε τον ΣΕΒ να παρέμβει άμεσα και να ενθαρρύνει την ηγεσία της ΝΔ στον προσανατολισμό της. Αυτά λέει και στους διεθνείς οργανισμούς, κατά τις συναντήσεις, τη ΝΔ επαινεί, το δημόσιο καταριέται. Είχε δίκιο ο Γιάννης Δραγασάκης, που απαντώντας σε ερώτηση του tvxs για την τοποθέτηση του ΣΕΒ είπε τα εξής: « Το θέμα είναι πολύ απλό. Ο ΣΕΒ πρέπει να αποφασίσει τι θέλει. Θέλει να είναι η ιδεολογική γιάφκα της «Δεξιάς» και το άντρο του νεοφιλελευθερισμού ή συλλογική έκφραση μιας νέας κοινωνικά υπεύθυνης επιχειρηματικότητα, στην οποία, μάλιστα, αναφέρονται ενίοτε ο Πρόεδρος του και ορισμένα στελέχη του; Η επιλογή και η ευθύνη είναι αποκλειστικά δική τους».
Είναι αλήθεια ότι ούτε όλοι οι επιχειρηματίες, ούτε ολόκληρη η ΝΔ, πολύ περισσότερο η συντηρητική παράταξη, δεν ενθουσιάζονται με τον πόλεμο, όπως γίνεται, χωρίς πειστικές αιτίες εναντίον της κυβέρνησης, διότι ούτε αποτελεσματικότητα έχει ούτε διευρύνει την επιρροή τους, παρά τις δυσκολίες που συναντά η πολιτική της. Όμως, το πάνω χέρι σ αυτόν τον πόλεμο, γι αυτή την περίοδο τουλάχιστον, έχει ο κ. Γεωργιάδης, ο κ. Βορίδης, ο κ. Αυγενάκης και άλλοι, αυτοί δίνουν τον τόνο. Την Παρασκευή ο κ. Βορίδης. επικεφαλής ομάδας βουλευτών της ΝΔ υπέβαλλε μήνυση κατά παντός υπευθύνου για τις τηλεοπτικές άδειες. Εν τω μεταξύ. δυο από τους υπερθεματιστές -το ΣΚΑΪ και ο κ. Μαρινάκης- κατέθεσαν τα χρήματα της π��ώτης δόσης από την Παρασκευή, ενώ είχαν περιθώρια ώς τη Δευτέρα
Τα τρία μέτωπα της «συμπαράταξης» Ας δούμε μερικά από τα μέτωπα που άνοιξε η «συμπαράταξη» και την εξέλιξή τους. Το πρώτο είναι η τράπεζα Αττικής αυτόνομα, άλλα και σε συνδυασμό με τις άδειες και ιδίως την εύνοια σε έναν υπερθεματιστή. Όσο περνούσαν οι μέρες και έρχονταν στο φως της δημοσιότητας στοιχεία, η εικόνα γίνεται επιβαρυντική κυρίως για ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, που είχαν την τράπεζα Αττικής υπό τον έλεγχο τους για πολλές δεκαετίες, ενώ οι σχέσεις με τον κ. Καλογρίτσα, από χρηματοπιστωτική σκοπιά -πάντα όσον αφορά τους χειρισμούς των διοικήσεων, που ήταν εκτός κανονισμών, τραπεζικής πρακτικής ή εντολών της ΤτΕ- δεν ήταν ευνοικότερες, όπως λένε κύκλοι της ίδιας της τράπεζας Αττικής. Στο ίδιο μοτίβο σχέσεων κινούνταν με πολλούς άλλους. Εν τω μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είχαν πάρει και τα δάνειά τους.
Το δεύτερο ζήτημα είναι η οικονομία. Η ΝΔ στοιχηματίζει στην επιδείνωση όλων των οικονομικών δεικτών, ενώ προβάλει με χαιρεκακία καθημερινά την απορριπτική στάση των δανειστών για κάθε πρόταση της κυβέρνησης, ακόμα και όταν αυτή είναι η συνόψιση αιτημάτων επαγγελματικών οργανώσεων ακόμα και επιχειρηματιών. Ο ακατάσχετος λογαριασμός και το πάγωμα των οφειλών στα ταμεία είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Διαστρεβλώνοντας και την αλήθεια, μάλιστα, η οποία είναι ότι πρόκειται για θέματα ανοιχτά, όπως φάνηκε και από τη συνάντηση αντιπροσωπείας του ΔΝΤ με ΓΣΒΕΕ, ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΕΣΣΕ την προηγούμενη εβδομάδα.
Το τρίτο είναι η υπόθεση των Θρησκευτικών. Η ΝΔ, μάλιστα, εδώ χρειάστηκε να αλλάξει γραμμή χάριν των αρτηριοσκληρωτικών της εκκλησίας και όχι μόνο. Δικαίωμά της, όπως και όλων των σκοταδιστών ή δογματικών. Όμως, η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει, να στηρίξει την πρόταση του υπουργού Παιδείας, Ν. Φίλη, η οποία εξάλλου είναι μετριοπαθής.
Είναι καιρός να κατανοήσουν στην κυβέρνηση, ιδίως στο Μαξίμου, ότι ο ρόλος της εκκλησίας, το κύρος της στην κοινωνία υπερεκτιμάται. Υπερεκτιμάται και από μερικά στελέχη της κυβέρνησης και αυτό εμποδίζει την άσκηση της πολιτικής που αντιστοιχεί στο ΣΥΡΙΖΑ.
Παύλος Κλαυδιανός