Η Δικτύωση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Ζωή Μετά, που συγκροτήθηκε κυρίως από μέλη που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015, αμέσως μετά τη συμφωνία με τους εταίρους και δανειστές, ασκεί έντονη κριτική στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και στη διακυβέρνησή του. Με ανοιχτό το βλέμμα στα κοινωνικά κινήματα και έχοντας πυρήνες σε αρκετές πόλεις της χώρας, το επόμενο διάστημα θα αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες πολιτικής δράσης, που θα απευθύνονται και προς άλλες πλευρές. «Αφορμές η κυβέρνηση δίνει συνεχώς, όπως για παράδειγμα το προσφυγικό, όπου η πολιτική που ακολουθεί δεν καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες και τα προβλήματα που υπάρχουν γιγαντώνονται», τονίζουν μέλη του ρεύματος.
Κριτική στον προσυνεδριακό διάλογο του ΣΥΡΙΖΑΜε αφορμή τη συζήτηση που διεξάγεται προσυνεδριακά στο πλαίσιο του 2ου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, ο Χρήστος Λάσκος με κείμενό του στο Red Notebook, τονίζει ότι η κοινωνία το αντιμετωπίζει με αδιαφορία. Συγκεκριμένα, εντοπίζει την έλλειψη ουσιαστικού διακυβεύματος. Και αυτό διότι κατά τον Χ. Λάσκο, τα ζητήματα που ήδη τίθενται σε αυτόν «είναι απολύτως παρωχημένα», λόγω του ότι όλα τα ουσιαστικά θέματα κρίθηκαν σε προγενέστερη φάση και μάλιστα οριστικά.
Ταυτόχρονα, όμως, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση επιχειρεί να καλύψει την έλλειψη οποιουδήποτε διακυβεύματος κατά το συνέδριο με έναν τρόπο σχεδόν «απολίτικο» και κενό περιεχομένου δια της διευρύνσεως. Επιλέγοντας ο ΣΥΡΙΖΑ την ένταξή του στην ευρύτερη κεντροαριστερή οικογένεια ή τη στενότερη συνεργασία με αυτό το πολιτικό ρεύμα συνδέεται με το στρατηγικό στόχο, όπως αυτός καθορίστηκε με τη συμφωνία του προηγούμενου καλοκαιριού. Παράλληλα επισημαίνει ότι αυτή η επιλογή εμπεριέχει όλα εκείνα τα στοιχεία της μεγάλης στροφής.
‘Η «μεγάλη ιδέα» της συνομιλίας και της σύγκλισης των Ευρωπαίων «προοδευτικών» συνδέεται με το στρατηγικό χαρακτήρα της περσινής στροφής. Η «άλλη πολιτική», όπως την αντιλαμβάνονται πλέον στο Μαξίμου και την Κουμουνδούρου, είναι ταγμένη στο σεβασμό των κανόνων. Και ως γνωστόν, οι Ευρωπαίοι «προοδευτικοί» είναι από τους βασικούς αρχιτέκτονες αυτών των κανόνων, επισημαίνει, επικρίνοντάς την.
Πρόταση της ΔικτύωσηςΣτελέχη της τονίζουν στην Εποχή πώς «η πρόταση αιχμής της Δικτύωσης ήταν και παραμένει, σήμερα πολύ πιο επιτακτικά, η μη υπογραφή και εφαρμογή της συμφωνίας και κατά συνέπεια, η αποφυγή των μνημονιακών επιταγών που δεσμεύουν τη χώρα και δημιουργούν συνθήκες επιτροπείας». Αναγνωρίζοντας, ωστόσο, όλες τις δυσκολίες που ενέχει μια παρόμοια επιλογή, επισημαίνουν την ανάγκη συνεχούς αναζήτησης διεξόδων από τα δύσκολα προβλήματα που τίθενται.
«Σε μια στιγμή, κατά την οποία η συγκυβέρνηση ψηφίζει σειρά νόμων που απορρέουν από τις υποχρεώσεις των συμφωνιών με τους δανειστές, το πολιτικό τοπίο δεν μπορεί να αλλάξει. Ιδίως από τη στιγμή που η πολιτική έχει αποκτήσει σύμφωνα με την κυβερνητική ρητορεία, νομοτελειακά χαρακτηριστικά», δηλώνουν με νόημα για τη στάση της κυβέρνησης.
Σε αυτό το πλαίσιο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ηττήθηκε απλά, έχασε κάθε επαφή με το ριζοσπαστικό του παρελθόν και τον κόσμο της εργασίας και επομένως, οποιοδήποτε «παράλληλο» πρόγραμμα δεν επιτρέπει να επανασυνδεθεί με την ιστορική του διαδρομή. Συλλογικότητες όπως οι 53 το μόνο που παρέχουν είναι ένα «αριστερό» άλλοθι στη διακυβέρνησή του, που όλο και περισσότερο απομακρύνεται από τις αρχές και τις αξιακές καταβολές της ριζοσπαστικής αριστεράς. Η Δικτύωση κάνει την πολιτική εκτίμηση ότι όλο και περισσότερο ο ΣΥΡΙΖΑ θα διολισθαίνει στη χοάνη της κεντροαριστεράς και θα κινείται στρατηγικά προς αυτήν, με αποτέλεσμα να μην έχει ουσιαστικό νόημα, ούτε η όποια προσπάθεια απεμπλοκής της κυβερνητικής πολιτικής από τα μνημόνια -παρά μόνο σε ρητορικό επίπεδο.
Σ.Κ.