Μετά από δύο περίπου χρόνια κυβέρνησης με κορμό την Αριστερά, τα ζητήματα της αποτίμησης του έργου μας και της χάραξης στρατηγικής που αρμόζει στην ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά είναι πάρα πολλά, όμως, το συνέδριο οφείλει να δώσει απαντήσεις, αν δεν θέλουμε να γίνει πράξη η επιθυμία των κάθε λογής νεοφιλελεύθερων αντιπάλων μας εντός και εκτός Ελλάδας, να αποτελέσουμε «αριστερή παρένθεση».
Θα προσπαθήσω σχεδόν επιγραμματικά να πω τις απόψεις μου ως συμβολή σ’ ένα διάλογο χωρίς αγκυλώσεις, ανταγωνισμούς και προαπαιτούμενα, που θα οδηγήσει στο ζητούμενο: τη χάραξη συνολικής στρατηγικής για τον απεγκλωβισμό από τα μνημόνια και την επιτροπεία με προοπτική κατ’ αρχάς την κατοχύρωση, έστω και της κολοβής αστικής δημοκρατίας, την εμβάθυνση της πραγματικής δημοκρατίας και τη χάραξη ενός δρόμου, που με τομές και ρήξεις θα οδηγήσει στο σοσιαλισμό με δημοκρατία, ελευθερία και ανθρώπινο πρόσωπο.
Δημοκρατία σε όλα τα επίπεδαΚατοχύρωση της δημοκρατίας μέσα στο κόμμα με αμφίδρομη μεταφορά απόψεων και θέσεων από τη βάση ως την ηγεσία και τη συλλογική λήψη αποφάσεων σ’ όλα τα επίπεδα. Να σταματήσει το λεγόμενο «Μαξίμου», στην ουσία μια μικρή ομάδα γύρω από τον πρόεδρο, να παίρνει μονομερώς τις αποφάσεις και να ζητά, αν το κάνει και αυτό, εκ των υστέρων την αποδοχή τους από τα όργανα και τα απλά μέλη του κόμματος, αγνοώντας ακόμη και αποφάσεις της Γραμματείας (εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, Α΄φάση διαπραγμάτευσης, δημοψήφισμα, συνυπογραφή Γ΄ μνημονίου με τους κάθε λογής νεοφιλελεύθερους, εκλογές, εφαρμοστικοί νόμοι κλπ.). Δεν επιθυμώ σε καμία περίπτωση να είμαι μέλος ενός προεδροκεντρικού κόμματος, που θα προβάλλεται σαν αριστερό.
Στήριξη των αδύνατων στρωμάτωνΕίναι γεγονός ότι πήραμε αποφάσεις με το «πιστόλι στον κρόταφο», με ευθύνες και του κόμματος και της κυβέρνησης, όμως το γεγονός αυτό δεν μπορεί να οδηγήσει στη λογική ότι δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά, που στη συνέχεια της θα οδηγήσει στη λογική της καλύτερης διαχείρισης του συστήματος με μαθηματικά και πολιτικά βέβαιο αποτέλεσμα την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα συστημικό.
Πρέπει να αντιστρέψουμε την άποψη ότι «όλοι ίδιοι είναι», όχι με βελτιώσεις, όχι με απόψεις ότι το δικό μας μνημόνιο είναι καλύτερο, αλλά με μια συνεπή στάση, μεροληπτικά αριστερή, στην ουσιαστική στήριξη των αδύνατων κοινωνικά στρωμάτων, όχι μόνο με παροχές ανθρωπιστικού χαρακτήρα, αλλά με συγκεκριμένες πολιτικές, που αφενός θα οδηγούν στην υπέρβαση της κρίσης, αφετέρου θα καθιστούν την εργατική τάξη με την ευρύτερη έννοια της οικονομικά - πολιτικά - κινηματικά ηγεμονική δύναμη, που μαζί με τον πολιτικό εκφραστή της, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει την κοινωνία. Ας ξεκινήσουμε με την εφαρμογή του, έστω και λειψού, παράλληλου προγράμματος, και μη ξεχνάμε ότι το Σεπτέμβριο ο λαός μας ψήφισε και γι’ αυτό.
Σύμμαχός μας τα λαϊκά στρώματαΌταν συζητάω κάποιες φορές τις απόψεις μου με συντρόφους και συντρόφισσες, συχνά μου θέτουν ερωτήματα του τύπου: Μα δεν πρέπει να είμαστε στην κυβέρνηση; δεν είναι καλύτερα από να είμαστε στην αντιπολίτευση; Δεν είμαι υπέρμαχος της διαφυγής, ουδέποτε ήμουν, όμως, όντας στην κυβέρνηση, (έστω και υπό ασφυκτικές συνθήκες), οφείλουμε να αμβλύνουμε τις επιπτώσεις του μνημονίου, να απεγκλωβιστούμε, να διευρύνουμε την εμπιστοσύνη που μας έχουν ακόμα τα λαϊκά στρώματα. Μια κυβέρνηση της Αριστεράς που έχει σύμμαχο τα λαϊκά στρώματα δεν πέφτει ποτέ! Αν διαρραγεί αυτή η συμμαχία, καμιά βουλευτική πλειοψηφία δεν μπορεί να μας σώσει. Ας το φροντίσουμε, διαφορετικά θα δώσουμε ακόμα ένα όπλο στους αντιπάλους μας για να μας ρίξουν.
Με τα ίδια επιχειρήματα είμαι τελείως αντίθετος σε κάθε σκέψη για οικουμενική κυβέρνηση, κυβέρνηση εθνικής ενότητας ή όπως αλλιώς ονομάζεται. Ο διαχωρισμός αριστεράς – δεξιάς, ακόμα και πριν το μαρξισμό, πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει. Πρόκειται για διαφορετικές στρατηγικές, η μια υπέρ του καπιταλισμού, του κεφαλαίου και των ολίγων οικονομικά ισχυρών και η άλλη που θέλει να τον ανατρέψει προς όφελος των πολλών .
Το ζήτημα των συμμαχιώνΈνα σημαντικότατο ζήτημα είναι η πολιτική συμμαχιών σε συνδυασμό με το άνοιγμα του κόμματος. Φαινομενικά είναι δυο διαφορετικά πράγματα, όμως είναι άμεσα συνυφασμένα μεταξύ τους. Είμαστε όλοι θεατές της προσχώρησης στο κόμμα παραγόντων σχεδόν αποκλειστικά από τη σοσιαλδημοκρατία, που μύρισαν το μέλι, αναρριχήθηκαν σε θέσεις και ασκούν πολιτική από ψηλότερα ως χαμηλότερα που καμία σχέση δεν έχει με τις αξίες της Αριστεράς. Ναι, πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στον απλό κόσμο που έρχεται ανιδιοτελώς, γιατί θέλει να προσφέρει. Όχι μόνο να είμαστε ανοιχτοί, αλλά να τον κάνουμε να πιστέψει ότι συμμετέχει και αυτός στην τεράστια προσπάθεια που κάνουμε για αλλαγή της κοινωνίας προς όφελός του.
Είμαστε, επίσης, όλοι θεατές μια προσπάθειας, που πάλι έχει ξεκινήσει από τα πάνω, για οικοδόμηση πολιτικών συμμαχιών κυρίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ναι, να τις επιχειρήσουμε, όμως σαν ένα τακτικό στόχο που θα έχει αποτέλεσμα την ανατροπή της λιτότητας. Να μη ξεχνάμε ότι ο Ολάντ πάει χέρι - χέρι με τη Μέρκελ, ότι γυρίζει τα εργασιακά στον Μεσαίωνα. Ο Ραχόι και ο Αναστασιάδης είναι οι πλέον συνεπείς ηγέτες, που ανήκουν στο Λαϊκό κόμμα.
Η σοσιαλδημοκρατία καταρρέει στις συνειδήσεις των λαών και δυστυχώς είναι βασική υπεύθυνη μαζί με τους νεοφιλελεύθερους για την τρομακτική απ’ όλες τις απόψεις άνοδο της ακροδεξιάς πανευρωπαϊκά. Οι συσχετισμοί δεν αλλάζουν με αμφιλεγόμενες συμμαχίες. Αλλάζουν με τη συμβολή μας στην ανάπτυξη κινημάτων με αριστερό κυρίως στίγμα.
Αιχμή τα δικαιώματαΗ διεύρυνση των κοινωνικών – πολιτικών δικαιωμάτων πρέπει να γίνει άμεσα πολιτική αιχμής για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η λύση του προσφυγικού στα πλαίσια της αλληλεγγύης των λαών, οι συλλογικές συμβάσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων, η κοινωνική οικονομία, τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινωνίας, των φυλακισμένων, των ΑΜΕΑ, των Ρομά, των φαντάρων, των αστέγων, των απόρων, της νεολαίας, ο διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας κλπ, είναι ζητήματα που τα περισσότερα δεν έχουν να κάνουν με τις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει από τα μνημόνια. Ας τα προσπαθήσουμε άμεσα, η κοινωνία τα έχει ανάγκη.
Πέραν από αγκυλώσεις, πέρα από δογματισμούς, πέρα από συζητήσεις περί προδοτών ένθεν και κακείθεν, να συνεχίζουμε να παλεύουμε για την ενότητα της Αριστεράς, όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή, αλλά και πολλοί και πολλές από εμάς πολύ πιο πριν.
Να μην το βάλουμε κάτωΕπικέντρωσα στα αρνητικά, όχι για να γκρινιάξω, αλλά να συμβάλω με τις μικρές μου δυνάμεις στη διόρθωσή τους. Υπάρχουν πολλά θετικά ή σχετικά θετικά, τα οποία πρέπει να εμπλουτιστούν με όσα ανέφερα πιο πάνω και να αποτελέσουν ένα συνολικό σχέδιο διεξόδου και προοπτικής. Προσωπικά νιώθω αρκετά απογοητευμένος, έχω χάσει μεγάλο μέρος της αισιοδοξίας μου, που πάντα είχα ως στρατευμένος στην Αριστερά. Όμως μην το βάλουμε κάτω, αξίζει να κερδίσει η Αριστερά τον πόλεμο, έστω και αν έχει χάσει κάποιες μάχες ή θα χάσει κάποιες στο μέλλον.
Προτάσεις για το καταστατικόΟ πρόεδρος του κόμματος εκλέγεται από τη Κ.Ε.
Όλα τα μέλη της Κ.Ε., εκτός του προέδρου και του Γραμματέα της Νεολαίας οι οποίοι συμμετέχουν αυτοδίκαια, εκλέγονται στο συνέδριο.
Οι άνεργοι και οι άποροι δεν υποχρεούνται στην καταβολή συνδρομής. Εάν επιθυμούν μπορούν να συνεισφέρουν οποιοδήποτε ποσόν για την ενίσχυση των οικονομιών του κόμματος.
Η αναστολή ιδιότητας μέλους γίνεται με απόφαση Γ.Σ. της Ο.Μ., που έχει απαρτία με απλή πλειοψηφία.
Ο διαχωρισμός Ο.Μ. με πάνω από 150 μέλη αποφασίζεται από την ίδια.
Συγκροτούνται θεματικά τμήματα για την επεξεργασία της πολιτικής του κόμματος.
Μετά απ’ τη φράση «αναγνωρίζεται η δυνατότητα ύπαρξης και λειτουργίας τάσεων και ρευμάτων ιδεών», να προστεθεί: «με βάση τις αρχές του πλουραλισμού, της όσμωσης των απόψεων και των κεκτημένων της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς πανευρωπαϊκά και παγκόσμια».
Για την επιλογή των βουλευτών η Κ.Ε. έχει δικαίωμα τροποποίησης των προτάσεων των Π.Ε. όχι συλλήβδην, αλλά εξετάζεται και αιτιολογείται για κάθε περίπτωση υποψηφίου χωριστά.
Οι βουλευτές με αθροιστική θητεία 8 ετών δεν μπορούν να είναι υποψήφιοι για μια επόμενη θητεία, η δε μέτρηση των θητειών αρχίζει από το 1ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο ποιοι δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 25% των μελών κάθε οργάνου να προστεθούν και οι αιρετοί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Για την καταβολή των αποδοχών στο κόμμα να λαμβάνονται υπ’ όψη εκτός των πρόσθετων φορολογικών υποχρεώσεων και άλλα στοιχεία όπως δάνεια, χρωστούμενα για ασφαλίσεις κλπ.
Καθολική εφαρμογή της ποσόστωσης φύλου 40% (εκτός αν δεν το συμπληρώνουν οι υποψήφιοι).
Η εκλογή της Ν.Ε. να γίνεται από την αντίστοιχη συνδιάσκεψη εκλεγμένων αντιπροσώπων από τις Ο.Μ., να μην είναι υποσύνολο των εκλεγμένων για την Περιφερειακή Συνδιάσκεψη.
Γιώργος Γκινοσάτης