Αμφιβάλλει κανείς ότι η απόφαση του ΣτΕ για τις τηλεοπτικές άδειες ήταν απόφαση πολιτική και μάλιστα όχι εκ των πραγμάτων; Ανεξάρτητα το πόσο σωστή ήταν η ένταση στην κριτική της κυβερνητικής εκπροσώπου -και δεν ήταν- διότι η κυβέρνηση έπρεπε, αντίθετα, να αποφορτίσει το κλίμα, προετοιμάζοντας το επόμενο βήμα της παρέμβασής της με σταθερότητα και θεσμική πειστικότητα, η πλειοψηφία του ΣτΕ λειτούργησε απόλυτα, χωρίς θεσμική ευλυγισία. Αντίθετα, θα έπρεπε με την απόφασή του το ανώτατο δικαστήριο να δώσει το περιθώριο να αλλάξουν όσα θα εντόπιζε ως εσφαλμένα σημεία στις κυβερνητικές ρυθμίσεις. Επέλεξε ένα στρατόπεδο, παρακάμπτοντας την αλήθεια ότι η κυβέρνηση προσπάθησε να θεραπεύσει ένα θεσμικό κενό, μια αντισυνταγματική πραγματικότητα.
Τώρα, ξεχνώντας τον παιδαγωγικό του ρόλο, με την απόφασή του το ΣτΕ εδραιώνει την πεποίθηση στους πολίτες ότι τα στεγανά είναι αδιαπέραστα, ότι η διαπλοκή, προς το παρόν, παραμένει αβύθιστη. Καθόλου μικρής σημασίας ζήτημα, που κι αυτό το αμέσως επόμενο διάστημα, είναι η κυβέρνηση της αριστεράς που έχει καθήκον να αντιμετωπίσει. Απ’ αυτή την άποψη η πρωτοβουλία της κυβέρνησης να προτάξει την συγκρότηση του ΕΣΡ, πριν από οτιδήποτε άλλο, είναι σωστή απόφαση και δεν θα πρέπει να επιβαρυνθεί με άλλους στόχους, που δίνουν πάτημα στη ΝΔ να συνεχίζει το θεσμικό μποϋκοτάζ της.
Πολύ σωστά, ως προς την ΝΔ θέτει το ζήτημα η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ: «Έχει έρθει η στιγμή που η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να δώσει καθαρές απαντήσεις, όχι στην κυβέρνηση αλλά στους πολίτες. Δέχεται ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί θα πρέπει να πληρώνουν για τη χρήση ενός δημόσιου αγαθού; Θα συναινέσει, επιτέλους, στη συγκρότηση του ΕΣΡ, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα; Ή θα παρακωλύει τις όποιες διαδικασίες ρύθμισης, υπακούοντας στα συμφέροντα της διαπλοκής, την οποία εξέτρεφε επί χρόνια;».
Όσο κι αν η ΝΔ εφευρίσκει λόγους να δραπετεύει από τη θεσμική της υποχρέωση να συγκροτηθεί το ΕΣΡ, για να κινηθούν οι διαδικασίες αδειοδότησης, όσο κρύβει την άποψή της για τους κανόνες της αδειοδότησης, στο τέλος θα υποχρεωθεί να υποχωρήσει και να συναινέσει. Εάν δεν βρίσκει κενά και λάθη, η προσπάθειάς της να μποϋκοτάρει τη διαδικασία επίλυσης ενός λεπτού και περίπλοκου ζητήματος θα την εκθέτει ανεπανόρθωτα. Είναι κρίμα που βρήκε, έστω και περιορισμένη, ύλη για να μπορεί να γίνει, για λίγο, τιμητής.