Δεν είναι μέχρι στιγμής εντελώς σαφές ποιο είναι το αποτέλεσμα των συναντήσεων του έλληνα πρωθυπουργού στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της ΕΕ. Ενώ γνωρίζουμε πια ότι οι κινήσεις Σόιμπλε και Ντάισελμπλουμ έγιναν με σκοπό την παρεμβολή προσκομμάτων στη διαδικασία αξιολόγησης και την καθυστέρηση της ολοκλήρωσής της, τις τελευταίες ώρες όλο και λιγότερο γίνεται κουβέντα για παραβίαση της συμφωνίας και για μονομερή ενέργεια εκ μέρους της Ελλάδας.
Οι τόνοι φαίνεται να έχουν πέσει, ενώ δημιουργείται η εντύπωση ότι τα μέτρα που νομοθέτησε η ελληνική Bουλή, μάλλον λειτούργησαν σαν αφορμή για την επιδίωξη άγνωστου μέχρι στιγμής για τους μη μυημένους αποτελέσματος.
Πάντως, η αντίδραση που συνάντησε εκ μέρους αρκετών χωρών, με προεξάρχουσα τη Γαλλία, η απαίτηση για αναστολή της εφαρμογής των βραχυπρόθεσμων μέτρων για ελάφρυνση του χρέους, φαίνεται να οδηγεί σε δεύτερες σκέψεις, πιο ήπιες, και να απαλλάσσει από την πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης το χαρακτηρισμό του πραγματικού αιτίου της πρόσφατης επίθεσης.
Υπό το πρίσμα αυτών των εξελίξεων είναι ανάγκη να διερευνηθεί ποιο πραγματικά ήταν το διακύβευμα. Ήταν η απομάκρυνση του ενδεχόμενου πρόωρων εκλογών,όπως φαίνεται από τις δηλώσεις Τσίπρα, αλλά και από το χαμήλωμα των τόνων εκ μέρους της ΝΔ; Ήταν η απαίτηση για αποδοχή εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης κάποιων όρων, ως προϋπόθεση για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης που θα καθυστερήσει; Γιατί, αν το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών βγαίνει από το τραπέζι, τότε ίσως έρχεται πιο κοντά η αναζήτηση λύσης σε μια προοπτική που δεν περιλαμβανόταν στη ρητορική της ελληνικής πλευράς.
Μπορεί αυτή τη στιγμή να επικρατούν τα ερωτήματα έναντι των οφειλόμενων απαντήσεων, αλλά ο χρόνος που θα χρειαστεί για να απαντηθούν, φαίνεται ότι δεν θα είναι μακρύς.
Από την άποψη αυτή είναι άξια προσοχής η παρατήρηση του πρωθυπουργού ότι «σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία δεν χωράνε ούτε εκβιασμοί, ούτε καπρίτσια, ούτε παιχνίδια. Όλοι στο τέλος της ημέρας θα αναλάβουν τις ευθύνες τους».
•