Επιμέλεια: Λιάνα Μαλανδρενιώτηlianam@otenet.gr
Η Εθνική Λυρική Σκηνή δημιούργησε μια νέα ομάδα, την ομάδα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων και Εκπαιδευτικών και Κοινωνικών Δράσεων. Οι δραστηριότητες της ομάδας αφορούν το σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την παρουσίαση προγραμμάτων εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης παιδιών, ατόμων από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, αλλά και του κοινωνικού συνόλου ευρύτερα. Οι έννοιες της ελευθερίας έκφρασης, της προσβασιμότητας, του αλληλοσεβασμού, της αλληλεπίδρασης, της συναίσθησης, του πειραματισμού, της αποδοχής της διαφορετικότητας, της συλλογικότητας, της συνδιαμόρφωσης, της δικτύωσης παίζουν καταλυτικό ρόλο στο σύνολο των παιδαγωγικών και κοινωνικών δράσεων. Η ΕΛΣ αναπτύσσει περαιτέρω τη στρατηγική της εξωστρέφειας στο πεδίο της εκπαίδευσης και των κοινωνικών προγραμμάτων, αγκαλιάζοντας, με τα προγράμματα που θα αναπτύξει, ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, μαθητές, και ανθρώπους σε ιδρύματα, φυλακές, νοσοκομεία. Ο σχεδιασμός, ο συντονισμός και η υποστήριξη του συνόλου των δράσεων πραγματοποιείται από τις μουσικούς - παιδαγωγούς Εύη Νάκου, Εύα Καρτερού και Ντίνα Στράνη, ενώ η χρηματοδότηση των δράσεων αποτελεί δωρεά από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
ΟΙ ΑΚΡΟΑΣΕΙΣ ΤΗΣ «ΕΠΟΧΗΣ»
Νίκος Καρακαλπάκης“Ό,τι μας ανήκει”MLK | 2016«Ό,τι μας ανήκει» λέγεται η πρώτη προσωπική δισκογραφική δουλειά του ερμηνευτή Νίκου Καρακαλπάκη. «Ό,τι μας ανήκει είναι οι μικρές ευτυχίες μας. Τα πρώτα βήματα μας κρατώντας το χέρι των δικών μας. Τα καρδιοχτύπια από το παιδικό μας παιχνίδι στο δρόμο. Τα ταξίδια που κάναμε με το σώμα και τη φαντασία μας. Τα πλούτη που μας χάρισαν τα δάκρυα μας. Όλα αυτά που έγιναν τραγούδι» γράφει στο σημείωμα που περιέχει το cd ο Νίκος Καρακαλπάκης. Και το εννοεί κάνοντας τα πρώτα του βήματα, απλώνοντας το χέρι στους «δικούς του» αγαπημένους δημιουργούς, λιγότερο ή περισσότερο γνωστούς, συγκεντρώνοντας με προσοχή το υλικό και φτιάχνοντας ένα άλμπουμ με 8 χαμηλόφωνες μελωδικές μπαλάντες. Ο ήχος είναι ακουστικός με όργανα κλασικής ορχήστρας και με κάποιες πινελιές από τον ήχο της ανατολής.
Ξεχώρισα από την πρώτη ακρόαση το τραγούδι που κλείνει τον δίσκο, το «Καληνύχτα» του Γιάννη Σπανού και της Λίνας Νικολακοπούλου, στο οποίο η ενέργεια της ορχήστρας βρίσκει τις αντίστοιχες εικόνες στο στίχο δημιουργώντας έτσι ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Στο δίσκο λόγια και μουσική έχουν γράψει ακόμα οι: Γιώργος Καγιαλίκος, Ανδριανή Ζαγγανά, Αρετή Κοκκίνου, Νίκος Δούκας και Λίνος Κόκκοτος μελοποιώντας στίχους της Μαρίας Παπαδάκη. Το άλμπουμ περιέχει επίσης ένα ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου («Το τριαντάφυλλο») σε μελοποίηση της Πηγής Λυκούδη, αλλά και δυο διασκευές, το «Καληνύχτα», που προανέφερα, και τη «Λιλήθ» της Νένας Βενετσάνου. Πρόκειται για υλικό που σε κερδίζει και σου αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο από ακρόαση σε ακρόαση.
Κάτι που μου έλειψε και θα μπορούσα να παρατηρήσω με αγάπη πάντα προς αυτό το πρώτο βήμα του νέου αξιόλογου ερμηνευτή, είναι πως ο μπριόζος (όπως τον έχουμε δει στα λάιβ) τραγουδιστής δεν έχει πάντα τα «πατήματα» από τις συγκεκριμένες συνθέσεις για να ξεδιπλώσει όλο το φάσμα της εκφραστικής του γκάμας. Νομίζω ένα στοιχείο τόλμης στο υλικό, που θα τον ξεβόλευε από αυτά που κατέχει καλά, θα βοηθούσε προς αυτή την κατεύθυνση.
Όπως και να έχει, ο Νίκος Καρακαλπάκης έχει κάνει με αυτό το άλμπουμ μια κατάθεση αισθητικής και έχει δώσει ένα καθαρό στοιχείο ταυτότητας της ερμηνείας του στους ακροατές. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό να κερδηθεί από αυτή τη δουλειά, αφού τελικά ένας δίσκος για έναν καλλιτέχνη δεν είναι τίποτα άλλο από την ίδια του την ταυτότητα. Θα ήθελα να αναφέρω κλείνοντας πως το cd και το ένθετό του έχει ένα πολύ προσεγμένο artwork που έχει επιμεληθεί ο Νίκος Δούλος.
Λεωνίδας Μαριδάκης