Σε ισόβια κάθειρξη και βαριά πρόστιμα καταδικάστηκαν οχτώ διακινητές ανθρώπων στην Ινδία, ενώ ένας ακόμη περιμένει να δικαστεί για το ίδιο αδίκημα. Στο ινδικό κρατιδιο της Οντίσα, τον Δεκέμβριο του 2013, οι διακινητές έκοψαν τα χέρια δύο άτομων που είχαν απαγάγει με σκοπό να εξαναγκάσουν σε εργασία σε ορυζώνες. Ο Νιλαμπάρ Ντανγκνταμάτζι, 32 χρονών, και ο Νταγιαλού Νιάλ, 17 χρονών, είχαν συμφωνήσει με έναν ατζέντη εύρεσης εργασίας να δουλέψουν για το ποσό των 14 χιλιάδων ρουπίων (περίπου 200 ευρώ). Ο ατζέντης δεν τους έδωσε ποτέ το ποσό, αντ’αυτού τους είπε ότι θα πληρωθούν αφότου δουλέψουν, και οι δύο εργάτες είχαν πληροφορηθεί ψευδώς ότι θα πάνε σε πλινθοποιία στην νοτιοανατολική Ινδία. Τελικά δεν συνέβη αυτό που περίμεναν. Οι διακινητές τους μετέφεραν στην κεντρική Ινδία μαζί με άλλα δέκα άτομα που κατάφεραν να αποδράσουν. Οι δύο άτυχοι νέοι βρέθηκαν όμηροι των διακινητών, οι οποίοι μάλιστα ζητούσαν λύτρα από τις οικογένειες των θυμάτων. Όταν κατάφεραν κάποια στιγμή να αποδράσουν, οι δράστες τους έπιασαν και τους έκοψαν το αριστερό χέρι. Η υπόθεση έγινε πολύ γνωστή στην Ινδία, βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα των εφημεριδων και προκάλεσε τη δημόσια κατακραυγή. Ενώ η οικονομία της Ινδίας είναι μέσα στις δέκα μεγαλύτερες στον κόσμο, εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε συνθήκες σκλαβιάς. Ο εισαγγελέας που ανέλαβε την υπόθεση ζήτησε τη συνεργασία των αρχών της Οντίσα, για να απονεμηθεί γρήγορα δικαιοσύνη και vα δώσουν ένα μάθημα, όπως είπε, στους διακινητές ανθρώπων, ένα πρόβλημα που μαστίζει την χώρα.
Τον Σεπτέμβριο ο ένας εκ των δύο θυμάτων υπέκυψε σε αρρώστια και δεν βρίσκεται πλέον εν ζωή. Ο Νιάλ, που ήταν 17 ετών όταν απήχθη από τους διακινητές, δήλωσε ότι όταν οι δράστες τον έπιασαν, τον ρώτησαν αν θέλει να χάσει ένα χέρι, ένα πόδι ή τη ζωή του, εφόσον δεν συμφωνεί με τους κανόνες τους. Τώρα ο Νίαλ έχει ξεκινήσει ένα διετές πρόγραμμα μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης, της Διεθνούς Αποστολής Δικαιοσύνης (IJM) που δραστηριοποιείται στην Ινδία, παρέχοντας στήριξη σε άτομα που υπέστησαν τη βια της σκλαβιάς. Τα περισσότερα από τα άτομα που βρίσκονται εκεί, πολλά εκ των οποίων ανήλικα, υπήρξαν εργάτες σε πλινθοποιίες.
Βαθιά ριζωμένες πρακτικές
Οι ινδικές αρχές έχουν απελευθερώσει γυρω στους 282 χιλιάδες σκλάβους σε 18 κρατίδια της Ινδίας από το 1978, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές. Όμως οι ΜΚΟ αμφιβάλλουν για τα νούμερα αυτά και τονίζουν ότι το φαινόμενο είναι περισσότερο γενικευμένο από οσο θέλουν να πιστεύουν οι αρχές. Οι σύχρονοι σκλάβοι της Ινδίας εξαπατώνται από κάποιον ατζέντη που τους δίνει ένα ποσό, το οποίο για να ξεπληρωθεί θέλει χρόνια σκληρής δουλειάς και ίσως να μη μπορέσουν ποτέ να απαλλαγούν από αυτό. Οι ακτιβιστές που ασχολούνται με την καταναγκαστική εργασία στην Ινδία αναφέρουν ότι η ανεπάρκεια του κράτους να προστατεύσει τους πολίτες του συνιστά σοβαρή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. «Υπάρχουν βαθιά ριζωμένες πρακτικές κακοποίησης ανθρώπων στον εργασιακό χώρο στην Ινδία», δηλώνει ο Πήτερ Φράνκενταλ, πρόεδρος του οικονομικού προγράμματος της Διεθνούς Αμνηστίας. «Πολλά από τα προβλήματα έχουν να κάνουν με τον τρόπο που λειτουργούν οι επιχειρήσεις, την απροθυμία των αρχών να εφαρμόσουν τους νόμους και να πιέσουν τις εταιρίες, αλλά και την τακτική να δημιουργούν ψεύτικες κατηγορίες εναντίον των ακτιβιστών που προσπαθούν να φέρουν στο φως αυτά τα προβλήματα».
Όλγα Βερελή