Του Θάνου ΧατζόπουλουΜια νέα εξέλιξη που αφορά πρωτίστως τις μετεκλογικές διεργασίες προέκυψε από τις συναντήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Ο πρόεδρος της ΝΔ φαίνεται να επενδύει τώρα περισσότερο στην οικοδόμηση «έντιμων και αξιόπιστων σχέσεων» με όλο το πολιτικό φάσμα (πλην ΣΥΡΙΖΑ), παρά στο αίτημα για «εκλογές εδώ και τώρα». Και αυτό όχι μόνον επειδή –όπως του επισήμαναν όλοι οι συνομιλητές του– οι εκλογές δεν είναι επί θύραις, αλλά γιατί στη ΝΔ θεωρώντας δεδομένο πως θα κερδίσουν τις επόμενες εκλογές με ποσοστό που θα τους δίνει αυτοδυναμία στη Βουλή, σκέφτονται από τώρα πώς θα διαχειριστούν το βάρος της εφαρμογής των μέτρων που θα προβλέπουν οι συμφωνίες με τους δανειστές, τη συνταγματική αναθεώρηση, αλλά και την εκλογή του νέου προέδρου της Δημοκρατίας. Επιπλέον σκέφτονται, αν οι εκλογές γίνουν το 2019, θα συμπέσουν με τις δημοτικές-περιφερειακές εκλογές και τις ευρωεκλογές, και με ποιο τρόπο αυτή η τριπλή κάλπη δεν θα λειτουργήσει υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, αφού είναι πιθανόν να διασπείρει τη διάχυτη λαϊκή απογοήτευση έναντι της κυβέρνησης και κατά συνέπεια να δημιουργήσει προϋποθέσεις, ώστε ενδεχόμενη κυβέρνηση ΝΔ να αποτελέσει «δεξιά παρένθεση». Γι’ αυτό ο Κυρ. Μητσοτάκης χωρίς να υποστέλλει τη σημαία του αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση μέσα από αυτές τις συναντήσεις, επεδίωξε να οικοδομήσει προϋποθέσεις για τη μέγιστη δυνατή συναίνεση, έτσι ώστε στην επόμενη Βουλή να υπάρχει ένα «μαξιλάρι» για να μπορεί να στηριχθεί σε περιόδους κρίσης.
Εγχείρημα δύσκολο, καθώς για να επιτύχει, χρειάζεται όχι μόνο να το επιτρέψει με την πολιτική του ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και να βρει απήχηση σε ευρύτατα λαϊκά στρώματα, τα οποία θα πρέπει να απομακρυνθούν από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκαναν τη διετία 2012-2014 απέναντι στα τότε κόμματα εξουσίας.
Οι δηλώσειςΟι δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών μετά τις συναντήσεις με τον κ. Μητσοτάκη έδειξαν πώς μπορεί ο καθένας με τον τρόπο του να σκέφτεται τις εκλογές και τα πιθανά σενάρια συνεργασιών στην επόμενη Βουλή. Η κυρία Γεννηματά συμφώνησε με τον κ. Μητσοτάκη πως η μόνη λύση για τη χώρα είναι να φύγει η κυβέρνηση Τσίπρα. Στάση που φαίνεται ότι προκάλεσε αίσθηση, αν κρίνουμε από το γεγονός πως με αλλεπάλληλες δηλώσεις της την εβδομάδα που πέρασε, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να διορθώσει τα πράγματα, τονίζοντας τις πολιτικές διαφορές του κόμματός της με τη ΝΔ.
Ακόμη πιο εύκολα για τον κ. Μητσοτάκη ήταν τα πράματα στις συναντήσεις με τους Σταύρο Θεοδωράκη και Βασίλη Λεβέντη. Ο επικεφαλής του Ποταμιού επανέλαβε το γνωστό τροπάριο για την «ανάγκη υλοποίησης ενός εθνικού σχεδίου μεταρρυθμίσεων στην Οικονομία, στη Δημόσια Διοίκηση, στην Παιδεία», δηλαδή λιγότερη κοινωνική πολιτική υπέρ των αδυνάτων και περισσότερες απολύσεις, ενώ ο κ. Λεβέντης διαβεβαίωσε πως «ευχαρίστως θα δώσουμε όσους βουλευτές έχει η Ένωση Κεντρώων προς σχηματισμό κυβέρνησης».
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως ο κ. Μητσοτάκης επιχείρησε να ρίξει γέφυρες και με το ΚΚΕ, με όχημα το έγγραφο της Συμφωνίας της Θερίσσου το Νοέμβριο του 1943. Μάλιστα, τις επόμενες μέρες από τη ΝΔ απέδιδαν ιδιαίτερη σημασία σ’ αυτήν τη χειρονομία, που κατ’ αυτούς σημαίνει πως «ακόμα και οι ιδεολογικοί αντίπαλοι μπορούν να συμφωνήσουν για το καλό της πατρίδας».
Ο νέος κοινός παρανομαστήςΣτο πολιτικό λεξιλόγιο της εκτός ΚΚΕ αντιπολίτευσης προστέθηκε αυτήν την εβδομάδα μια καινούργια μαγική φράση: εθνική συνεννόηση. Τη χρησιμοποίησε πρώτη η κυρία Γεννηματά , πήρε την πάσα με το συνήθη αμετροεπή λόγο του ο Σταύρος Θεοδωράκης («αν η κυβέρνηση δεν μπορεί ή δεν θέλει να κλείσει την αξιολόγηση, ας παραδώσει την εντολή. Θα στηρίξουμε οποιαδήποτε κυβέρνηση έχει επαφή με την πραγματικότητα», είπε), για να την παρουσιάσει τελικά με πιο συνεκτικό τρόπο, αλλά και σαφέστατη πολιτική στόχευση ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο πρώην αρχηγός του ΠΑΣΟΚ υπέδειξε στον κ. Μητσοτάκη πως πρέπει να αλλάξει γραμμή, να μη ζητάει εκλογές για να εφαρμόσει τα μέτρα που δεν θα έχει ψηφίσει ως αντιπολίτευση, γιατί «μπορεί να συνιστά κοινοβουλευτικό / αντιπολιτευτικό χειρισμό, δεν συνιστά όμως ολοκληρωμένη στρατηγική εξόδου από την κρίση».
Προχωρώντας στο δια ταύτα την ανάλυσή του ο κ. Βενιζέλος βλέπει ως μόνη λύση «να κλείσει την αξιολόγηση ένα ολοκληρωμένο σχήμα από την αντιπολίτευση, στο οποίο μετά θα κληθεί και ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ να συμβάλει, αν θέλει». Τουλάχιστον, αυτή ήταν η αποστροφή του σε εκδήλωση την περασμένη Τετάρτη. Σε νέες εκδοχές αυτής της πρότασης έχει απαλείψει την πρόσκληση στον ΣΥΡΙΖΑ και ζητά «να κλείσει η αξιολόγηση, να διασφαλιστεί η εκταμίευση της δόσης και η χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές για την εφαρμογή ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής εξόδου από την κρίση».
Όπως και να έχει, εκσυγχρονιστές και νεοφιλελεύθεροι όλων των αποχρώσεων και των τάσεων βρήκαν κοινό παρονομαστή που συμπληρώνει το «Μένουμε Ευρώπη»: την εθνική συνεννόηση.
•