Μιλώντας πρόσφατα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινοβουλευτική ομάδα, δηλαδή στους ανθρώπους που θα ψηφίσουν τη συμφωνία για το κλείσιμο της αξιολόγησης και πρέπει να γνωρίζουν το γιατί, φρόντισε να τονίσει ότι «ο κύκλος της ύφεσης και της αβεβαιότητας δεν θα κλείσει απλά επειδή κλείνει η αξιολόγηση και ρυθμίζεται το χρέος. Χρειάζεται σκληρή δουλειά, σοβαρός προγραμματισμός, ιεραρχήσεις, αλλά και συγκρούσεις». Μία ημέρα πριν, στο υπουργικό συμβούλιο, είχε επισημάνει ότι ακόμη «και η τωρινή συμφωνία δεν παύει να είναι κομμάτι του πλαισίου από το οποίο αγωνιζόμαστε να απεμπλακούμε».
Αυτές οι λίγες λέξεις θα έπρεπε να είναι η κατευθυντήρια γραμμή για κάθε πράξη και σκέψη όσων έχουν αναλάβει να υλοποιήσουν την διακηρυγμένη κυβερνητική πολιτική και να την εξηγήσουν, ώστε να προσληφθεί ως έχει στην πραγματικότητα και όχι όπως διαθλάται από τη μετάφρασή της από τα μίντια, αλλά συχνά και από το κυβερνητικό στρατόπεδο. Κι αυτό γιατί, αφενός, περιγράφουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που οφείλει να έχει το κυβερνητικό έργο σήμερα, αφετέρου υπαινίσσονται τις εσωτερικές συγκρούσεις μέσα από τις οποίες οφείλει να περάσει, οι οποίες μπορεί να αποδειχθούν σκληρότερες και από τις καταπιεστικές διαπραγματεύσεις με τους δανειστές (καθώς δεν αφορούν την υπαγωγή της υπάρχουσας κυβέρνησης σε μια θεωρούμενη κανονικότητα, αλλά έχουν ως άμεσο στόχο την ανατροπή της, προϋποθέτουν, δηλαδή, διαφορετική απάντηση στο ερώτημα ποιος ασκεί την κυβερνητική εξουσία).
Σε μια τέτοιου είδους αντιπαράθεση μέχρι τελικής πτώσεως μόνο με έναν τρόπο μπορεί να προσέλθει όποιος θέλει να εκπροσωπήσει και να υπηρετήσει τα συμφέροντα ευρύτερων λαϊκών τάξεων: με όπλα την παραδοχή της αντικειμενικής πραγματικότητας, που είναι δυσμενής γι’ αυτές, αλλά και την απόκρουση της προπαγάνδας, που αποσκοπεί στη μετατροπή κάθε συγκεκριμένης πράξης της κυβέρνησης στο αντίθετό της (είναι χαρακτηριστικός ο ισχυρισμός του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όχι κάποιου βουλευτή, ότι ο ΠΑΟΚ κέρδισε το κύπελλο στο ποδόσφαιρο με «πέτσινο γκολ», χρεώνοντας ακόμα και γι’ αυτό την κυβέρνηση, και ακόμη πιο χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η εφημερίδα «Τα Νέα» υιοθέτησε αμέσως τον όρο και την τακτική μιλώντας στο πρωτοσέλιδό της – 11/5/2017 – για «πέτσινους διορισμούς» στον τομέα της υγείας).
Η πραγματικότητα αλλάζει την ίδια την εικόνα τηςΤώρα που ως κατευθυντήρια αντιπολιτευτική γραμμή η καταστροφολογία, η οποία στηριζόταν στην υπόθεση εργασίας πως δεν θα κλείσει η αξιολόγηση, έχασε την αντικειμενική βάση της, η μόνη γραμμή που ταιριάζει στην αντιπολίτευση, είναι η άρνηση του παραμικρού θετικού έργου της κυβέρνησης και η υπονόμευσή του. Η αμηχανία της αντιπολίτευσης μπροστά στη νέα κατάσταση αποτελεί χρήσιμο δίδαγμα για το περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτικής. Γιατί αν αληθεύει μια φορά ότι είναι καλό να διδασκόμαστε από τα σφάλματά μας, αληθεύει εξίσου ότι μπορούμε να διδαχτούμε και από τα σφάλματα του αντιπάλου.
Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερο γνώμονα στην αντίδρασή της απέναντι στην αντιπολίτευση αυτή την περίοδο από τον πολλαπλασιασμό του όποιου θετικού έργου της και τη συνετή υπεράσπισή του (και έχει να παρουσιάσει τέτοιο έργο σε κρίσιμους τομείς).
Χωρίς success storyΚαι όταν λέμε συνετή υπεράσπιση, εννοούμε εκατό φορές προσεκτική, γιατί, στην προσπάθεια να πείσει για τη χρησιμότητα και την κρισιμότητα των επιλογών της, ελλοχεύει ο υπαρκτός κίνδυνος να μετατραπεί σε υπηρέτη ενός νέου success story. Ο,τι χειρότερο, δηλαδή, για ένα διαχειριστή μιας σκληρής πραγματικότητας, την οποία βιώνουν πρώτα πρώτα οι λαϊκές τάξεις και την οποία γνωρίζουν όλοι πόσο δύσκολο είναι να υπερβεί.
Σ’ αυτή την περίπτωση, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να αφήσει το έργο της – όσο και όποιο έχει – να μιλήσει μόνο του, χωρίς υπερβολές. Ο κόσμος δεν έχει ανάγκη από διερμηνείες, όταν έχει να κάνει με πράγματα που αφορούν την ίδια τη ζωή του. Αντιλαμβάνεται με απτό τρόπο τις θετικές επιπτώσεις στην καθημερινότητά του μόλις τις συναντήσει. Κάθε υπερβολή, αντίθετα, τον απομακρύνει από τη βιωματική πρόσληψη της αντικειμενικής πραγματικότητας και τον εκθέτει στις συστηματικές επιθέσεις των αρνητών κάθε κυβερνητικής επιλογής, ενώ φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση και τους υποστηρικτές της, που θα ήθελαν να στηρίξουν τις επιλογές της.
Ο κανόνας είναι απλός: περισσότερο και κοινωνικά στοχευμένο έργο. Έγκαιρη και έγκυρη πληροφόρηση γι’ αυτό, παραδοχή κάθε αναγκαστικής ή κατ’ επιλογήν υποχώρησης στους εκβιασμούς των δανειστών. Δεν ωφελούν, για παράδειγμα τίτλοι του τύπου «γυρίζει το κλίμα». Το γύρισμά του θα το αντιληφθεί – και θα το αποδεχτεί ευκολότερα – αυτός που θα το διαπιστώσει στην καθημερινότητά του. Και τότε καμιά περί του αντιθέτου προπαγάνδα δεν θα πιάνει.
Το παράδειγμα της υγείαςΚλασικό, και επίκαιρο, παράδειγμα όσα – με περιορισμένα μέσα – γίνονται στον τομέα της υγείας. Αν διευκολυνθεί η πρόσβαση και βελτιωθεί ν αισθητά η εξυπηρέτηση όσων προστρέχουν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, αυτό θα γίνει άμεσα αισθητό αποκαλύπτοντας την ιδιοτέλεια και τις σκοπιμότητες των αρνητών του. Και, κυρίως, θα ενισχύσει το κύρος του με την αναβάθμιση των υπηρεσιών που οφείλει ένα σύγχρονο σύστημα να προσφέρει στους πολίτες. Αυτούς που πάνω από μια δεκαετία έβλεπαν αυτό το σύστημα να ξηλώνεται συστηματικά και ό,τι απέμενε να υποβαθμίζεται με ξεχωριστό ζήλο.
Χ. Γεωργούλας