Οι κάτοικοι Εξαρχείων λένε όχι στην έμφυλη βία και τον σεξισμό
Στις 20 Μαΐου, η Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων σε συνεργασία με τη Φεμινιστική Συλλογικότητα «Το Μωβ» και με τη συμμετοχή άλλων ατόμων και συλλογικοτήτων διοργάνωσαν στην πλατεία Εξαρχείων την 1η Γιορτή κατά του Σεξισμού με τίτλο «Αγωνιζόμαστε ενάντια στον σεξισμό και την έμφυλη βία στα Εξάρχεια και σε όλη την κοινωνία». Η κλιμακούμενη έμφυλη βία, γενικότερα, αλλά και οι πρόσφατες σεξιστικές επιθέσεις σε δύο γυναίκες, η μία τρανς, σε αυτή την περιοχή, έδωσαν το έναυσμα γι’ αυτήν τη δυναμική και με μεγάλη προσέλευση κόσμου γιορτή.
Η Γιορτή περιελάμβανε: 2 εκθέσεις/αφιερώματα που επιμελήθηκε η Χρυσή Σπανουδάκη: Στον Ρομαντικό ομοφυλόφιλο ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη (1888-1944), ο οποίος έζησε 40 χρόνια στα Εξάρχεια. Και στην Εσπερινή Επαγγελματική Σχολή Γυναικών Υπαλλήλων, που ίδρυσε το 1925 η Αύρα Θεοδωροπούλου, και η οποία λειτούργησε από το 1933 έως το 1961 (εκτός από τη διάρκεια του πολέμου), στο σημερινό 35ο Δημοτικό Σχολείο Εξαρχείων.
Σεμινάριο ορολογίας για ζητήματα φύλου και σεξουαλικότητας «πώς να κάνουμε πιο κουίρ την (ετερο)κανονικότητα» από Τζωρτζ Κουνάνης, με παράλληλη διερμηνεία στη νοηματική γλώσσα. Ταυτόχρονα, στο κοινωνικό κέντρο Νοσότρος, η Άντα Τσαρέα, δασκάλα της Ομάδας Αυτοάμυνας, μας δίδαξε τεχνικές αυτοάμυνας -κούνφου-, προσαρμοσμένες, όπως έχει πει η ίδια, στη γυναικεία φεμινιστική πρακτική εμψύχωσης και ενδυνάμωσης των γυναικών.
Κεντρική η συζήτηση, στην πλατεία Εξαρχείων, με θέμα «Ενάντια στην έμφυλη βία και τον σεξισμό. Ένας κοινός αγώνας», στην οποία μίλησαν η Αννίτα Δεκαβάλα εκ μέρους της Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων, η Βέρα Σιατερλή από το Μωβ και η Αλεξάνδρα Τσιώρου από την LGBTQΙ+ κοινότητα.
Στις μακροσκελείς και εμπεριστατωμένες εισηγήσεις τους οι ομιλήτριες αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων: Η Αννίτα Δεκαβάλα στην πατριαρχική κοινωνία ως γενεσιουργό πλαίσιο για τον σεξισμό: Η προκατάληψη, τα στερεότυπα και η συμπεριφορά διάκρισης οδηγούν στον αποκλεισμό των γυναικών, όπως και ο σεξισμός στην εκπαίδευση και στη θρησκεία. Στον εργασιακό χώρο, οι γυναίκες συχνά παρενοχλούνται σεξουαλικά και υφίστανται τη σοβαρότερη διάκριση στις αμοιβές και την επαγγελματική τους εξέλιξη. Τα ΜΜΕ διαιωνίζουν την εικόνα της γυναίκας-αντικείμενο, ειδικότερα η διαφήμιση που παρουσιάζει τη γυναίκα απογυμνωμένη από την ανθρώπινη αξία της, ενθαρρύνει την κουλτούρα του βιασμού, απενοχοποιώντας τη σεξουαλική βία – ενώ ο σεξισμός, όπως και η ομοφοβία, δεν έχουν πολιτική ταυτότητα και συναντώνται ακόμα και σε κινηματικές διαδικασίες.
Η Βέρα Σιατερλή στην ενδοοικογενειακή βία, που συχνά μάλιστα παρουσιάζεται ως δείγμα αγάπης προς όσες την υφίστανται και, παρόλο που τις τελευταίες δεκαετίες πολλοί νόμοι έχουν κατοχυρώσει την ισότητα των φύλων, η αντίληψη της ισότητας δεν έχει διαδοθεί στην κοινωνία, ούτε γίνεται σεβαστή από τους θεσμούς. Στο Οικογενειακό Δίκαιο, για παράδειγμα, που ψηφίστηκε το 1983, θεσμοθετήθηκε η ισότητα των συζύγων, η διατήρηση του πατρικού επιθέτου της γυναίκας, ψηφίστηκε ο πολιτικός γάμος, όμως ο βιασμός μέσα στο γάμο αναγνωρίστηκε νομικά μόλις το 2006.
Μόλις το 2000 αναγνωρίστηκε και από τον ΟΗΕ ο βιασμός ως όπλο πολέμου ενώ είναι πάμπολλα τα ντοκουμέντα από το τέλος του Β΄ΠΠ, στη Μ. Ανατολή, στην Ευρώπη και αλλού. Πρόσφατα, τα μεγάλα κύματα προσφύγων και οι εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες αναγκαστικής συμβίωσης έχουν πυροδοτήσει επικίνδυνες ρατσιστικές και σεξιστικές συμπεριφορές προς τις πιο ευάλωτες ομάδες γυναικών. Ενώ μείζον θέμα παραμένει η «απόδειξη» βιασμού που κοινωνία και δικαστήρια απαιτούν από μια γυναίκα, που έχει ως αποτέλεσμα λίγες καταγγελίες να φτάνουν στα ακροατήρια.
Στην προσωπική της εμπειρία, καταρχάς, η Αλεξάνδρα Τσιώρου, μέλος της Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων, που φέρει την τετραπλή ταυτότητα της διεμφυλικής γυναίκας λεσβίας, ατόμου με αναπηρία. «Πρέπει κανείς να διεκδικεί όχι κάτι ιδιαίτερο αλλά απλά καθημερινά δικαιώματα», είπε, καθώς δυσκολίες αντιμετωπίζει και στον ελευθεριακό χώρο, όπως αυτόν των Εξαρχείων, ακόμα και μέσα στην ίδια την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Ανέφερε ότι το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας το 2015, κατέγραψε 35 περιστατικά βίας εις βάρος τρανς ατόμων, ενώ πολλά βέβαια δεν έχουν καταγραφεί από φόβο ή παραίτηση των ανθρώπων, αφού αισθάνονται ότι ποτέ δεν εισακούονται.
Σε ό,τι αφορά τη θεσμοθέτηση της Νομικής Αναγνώρισης της Ταυτότητας Φύλου, υποστήριξε ότι η κυβέρνηση, ως νόμο πρότυπο, επέλεξε τον ελλιπή νόμο που ισχύει στην Αγγλία ο οποίος, αν κι έχει βγει για δημόσια διαβούλευση στη Διαύγεια, δεν έχει πολλές πιθανότητες να ψηφιστεί στο σύνολό του.
Η ζωηρή συζήτηση συνεχίστηκε σε μικρότερες παρέες, ενώ ακολούθησε γλέντι μέχρι αργά τη νύχτα, με ρεμπέτικη μουσική από το συγκρότημα «Κορίτσια χωρίς κάλτσες», που την συνόδευσαν ελληνική κουζίνα, αλλά και έθνικ από την Οργάνωση Ενωμένων Γυναικών της Αφρικής.
Σοφία ΞυγκάκηΠληροφορίες: 15900 - Τηλεφωνική γραμμή SOS - Βία κατά των γυναικών, tomov.gr/2017/05/22/3omilies.