16ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΤΡΑΝΣΥΛΒΑΝΙΑΣε πλατείες, ποτάμια, κάστρα και εκκλησίες!Του Στράτου ΚερσανίδηΕκτός από τον τιμώμενο Αλέν Ντελόν, μια σειρά από σημαντικά ονόματα βρέθηκαν τις μέρες αυτές στο Κλουζ-Ναπόκα και τίμησαν με την παρουσία τους ένα θεσμό ο οποίος σφύζει από ζωή, κέφι, δημιουργικότητα, πρωτοτυπία και κυρίως, φιλική ατμόσφαιρα. Ανάμεσα στις παρουσίες αυτές ξεχωρίζει ο αμερικανός ηθοποιός, Αρμάντ Ασάντε. Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, μίλησε για τη νέα ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί, «Οι περιπλανώμενοι» (The wanderers), σε σκηνοθεσία του Ντράγκος Μπουλίκα. Ταινία με βαμπίρ, στην οποία ένας κυνηγός βρικολάκων, μαζί με φίλο του δημοσιογράφο φθάνουν σε χωριό της Τρανσυλβανίας για να διαλευκάνουν ένα μυστήριο. Μίλησε επίσης και για τη συνεργασία του στην ταινία «California dreamin», του Κριστιάν Νεμέσκου, η οποία έμεινε ανολοκλήρωτη λόγω του τραγικού θανάτου του 26χρονου σκηνοθέτη σε αυτοκινητικό δυστύχημα, το 2006, στο Βουκουρέστι. Η ταινία προβάλλεται φέτος στο Κλουζ με αφορμή τη συμπλήρωση 10 χρόνων από την προβολή της. Στο Κλουζ βρέθηκαν ακόμη ο βρετανός Ντέρεκ Τζάκομπι, οι ρουμάνοι σκηνοθέτες Κρίστι Πούγιου, Ράντου Τζούντε και πολλοί άλλοι.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει περίπου 230 ταινίες, σε πολλά τμήματα. Με αιχμές του δόρατος το Διεθνές Διαγωνιστικό και τις Μέρες του Ρουμάνικου Κινηματογράφου, μια σειρά άλλα τμήματα εμπλουτίζουν με τις ταινίες τους τη διοργάνωση. Ανάμεσά τους είναι και το τμήμα alt.rom.com, στο οποίο προβάλλονται ταινίες με εναλλακτικό περιεχόμενο, ρομαντικές και κωμικές. Στο τμήμα αυτό θα δώσει βραβείο η Διεθνής Ομοσπονδία Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI).
Η κεντρική πλατεία του Κλουζ έχει μεταμορφωθεί σε έναν τεράστιο θερινό κινηματογράφο, 3.500 θέσεων, όπου γίνονται διάφορες προβολές. Εκεί έγινε η έναρξη, εκεί τιμήθηκε ο Αλέν Ντελόν και προβλήθηκε η ταινία του «Για το τομάρι ενός μπάτσου» κ.λπ. Υπαίθριες προβολές γίνονται και σε μια τοποθεσία πλάι στον ποταμό Σόμες, ο οποίος διασχίζει την πόλη. Μια οθόνη, μια μηχανή και οι θεατές με καρέκλες, υπνόσακους και άλλα σύνεργα, παρακολουθούν τις ταινίες.
Το κάστρο Μπάνφι είναι ένα μεσαιωνικό κτίσμα που ξεκίνησε να χτίζεται τον 15ο αιώνα, με στοιχεία μπαρόκ και αναγεννησιακά, ιδιοκτησία μιας πλούσιας οικογένειας ευγενών. Βρίσκεται στο χωριό Μποντσίντα, 30 χιλιόμετρα από το Κλουζ και εκεί πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή η προβολή της θρυλικής ταινίας «Μητρόπολη» του Φριτζ Λανγκ με τη παρουσία της κρατικής συμφωνικής ορχήστρας Τρανσυλβανία.
Για τις ανάγκες των παράλληλων εκδηλώσεων του Φεστιβάλ, χρησιμοποιήθηκαν και τρεις εκκλησίες της πόλης, μία καθολική, μία προτεσταντική και μία ευαγγελική στις οποίες πραγματοποιήθηκαν μουσικές εκδηλώσεις. Το γεγονός ότι δεν παραχωρήθηκε καμία ορθόδοξη εκκλησία, ίσως να σημαίνει κάτι!
Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως το Φεστιβάλ εξαπλώνεται σε ολόκληρη την πόλη. Σε κινηματογραφικές αίθουσες στο κέντρο, σε πολυκινηματογράφους στος συνοικίες, στη στρατιωτική λέσχη, στην φοιτητική λέσχη πολιτισμού, σε ουγγρικό ιδιωτικό πανεπιστήμιο κ.λπ. Ολόκληρη η πόλη ζει στο ρυθμό του φεστιβάλ, ενώ εργάζονται για αυτό περίπου 150 άτομα και πάνω από 400 εθελοντές!
Η τελετή λήξης και απονομή των βραβείων πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στο Εθνικό Θέατρο του Κλουζ, ένα αληθινό κόσμημα αρχιτεκτονικής.
strakersan@gmail.comkersanidis.wordpress.com «ΤΑΝΝΑ»Κάτω από το ηφαίστειο Το Βονουάτου, πρώην Νέες Εβρίδες, είναι ένα νησιωτικό σύμπλεγμα στο Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό, αποτελείται από 82 νησιά και από το 1980 είναι ανεξάρτητη χώρα. Ένα από αυτά τα νησιά είναι το Τάνα το οποίο έχει έκταση 550 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα με πληθυσμό περίπου 30.000 κατοίκους. Το ψηλότερο σημείο του νησιού στο όρος Τουκοσμέρα, με υψόμετρο 1.080 μέτρα, είναι ενεργό ηφαίστειο. Εκεί, κάτω από το ηφαίστειο, μέσα στο πυκνό τροπικό δάσος, ζουν διάφορες φυλές αποτελούμενες από ολιγάριθμα μέλη.
Μία από τις φυλές είναι οι Γιάκελ οι οποίοι ζουν με τον παραδοσιακό τρόπο εδώ και αιώνες. Οι Γιάκελ, όμως, βρίσκονται σε διαμάχη, η οποία συχνά αποκτά βίαια χαρακτηριστικά, με μια άλλη φυλή, τους Ιμεντίν.
Το νησί δανείζει το όνομά του στην ταινία «Τάνα» (Tanna) που σκηνοθέτησαν ο Μάρτιν Μπάτλερ και ο Μπέντλεϊ Ντιν και γίνεται το θέατρο όπου εκτυλίσσεται μια δραματική ερωτική ιστορία.
Οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο φυλές είναι τεταμένες μετά από την επίθεση που δέχτηκε ο σαμάνος των Γιάκελ από μια ομάδα Ιμεντίν. Οι αρχηγοί σκέφτονται πως κανέναν δεν συμφέρει ο πόλεμος και η αλληλοεξόντωση, κάτι που θα σήμαινε και την εξαφάνιση του παραδοσιακού τρόπου ζωής των αυτοχθόνων και του πολιτισμού τους. Και ένας γάμος είναι ο καλύτερος τρόπος για να ζήσουν ειρηνικά. Έτσι η νεαρή Ουάουα, πρέπει να πάει ως νύφη στους Ιμεντίν. Αλλά η κοπέλα είναι ερωτευμένη με τον Ντάιν, τον εγγονό του αρχηγού των Γιάκελ. Οι δυο νέοι αποφασίζουν να φύγουν ενώ πολεμιστές και από τις δύο φυλές τους κυνηγούν. Οι αδιάκοπες εκρήξεις του ηφαιστείου συνοδεύουν τη δράση η οποία κορυφώνεται με τρόπο δραματικό.
Θα μπορούσε να είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον εθνολογικό ντοκιμαντέρ. Οι δύο σκηνοθέτες καταγράφουν την καθημερινότητα των αυτοχθόνων οι οποίοι κυνηγούν με τόξα και χρησιμοποιούν ό,τι τους προσφέρει ο τόπος για την καθημερινή τους επιβίωση. Επίσης όλη η ταινία είναι γυρισμένη στην τοπική γλώσσα. Αλλά η ταινία δεν είναι ντοκιμαντέρ, αν και μας δίνει πολλά στοιχεία για το χώρο και τους ανθρώπους. Είναι μυθοπλασία και αφηγείται μια ερωτική ιστορία όπως αυτές που αφηγούνται σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης.
Η δομή του σεναρίου είναι απλή αλλά οι σκηνοθέτες έχοντας ως σύμμαχο το χώρο όπου εκτυλίσσεται η δράση, τον αξιοποιούν φτάνοντας σε ένα θαυμάσιο αποτέλεσμα. Ο τόπος ενισχύει τη δραματουργία, ο Μπάτλερ και ο Μπέντλεϊ φροντίζουν να μη «μολύνουν» τους ήρωές τους, άρα και την ιστορία τους, με την αρρώστια της δυτικής προσέγγισης. Η ματιά τους παραμένει καθαρή, δεν σέβονται απλώς αλλά ταυτίζονται με τους ανθρώπους. Συγκινούν, με τις ματιές που ανταλλάσσουν οι ερωτευμένοι νέοι, δημιουργούν ένταση με τις εκρήξεις του ηφαιστείου να συνοδεύουν την προσπάθειά τους να αποδράσουν, να βρουν καταφύγιο κάπου αλλού. Μόνο που το «αλλού» είναι άλλος τρόπος ζωής και ένα νησί σε τέτοιες περιπτώσεις είναι φυλακή χωρίς καμία δίοδο διαφυγής.
Στρα.Κερ. ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ«Λατίνοι και Άθικτοι» (Inseparables) του Μάρκος Καρνεβάλε: Ο Φελίπε, ένας πολύ πλούσιος επιχειρηματίας, ζει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι ύστερα από κάποιο ατύχημα. Χρειάζεται έναν άνθρωπο ο οποίος να τον βοηθά καθημερινά και να τον φροντίζει αλλά δεν βρίσκει κανέναν κατάλληλο. Τυχαία συναντά τον Τίτο, έναν νεαρό ο οποίος μόλις έχει αποφυλακιστεί και εργάζεται ως βοηθός κηπουρού. Ο Τίτο φαίνεται ως ο πλέον ακατάλληλος άνθρωπος για τη θέση αλλά ο Φελίπε αποφασίζει να τον προσλάβει. Μια απόφαση η οποία αποδεικνύεται σωστή αφού ο Τίτο με την αφέλεια και την ελαφρότητά του δίνει έναν άλλον αέρα στο σπίτι. Μια αρκετά ενδιαφέρουσα δραματική κωμωδία από την Αργεντινή, στην οποία ο σκηνοθέτης χειρίζεται το δύσκολο θέμα του με άνεση και λεπτότητα.
«Με λένε Τζιγκ» (Lo chiamavano Jeeg Robot) του Γκαμπριέλε Μαϊνέτι: Ο Έντσο καταδιώκεται από δύο άνδρες στους δρόμους της Ρώμης. Καταφέρνει να τους ξεφύγει βουτώντας στον Τίβερη αλλά πέφτει μέσα σε ένα βυθισμένο βαρέλι. Το βαρέλι περιείχε κάποια πυρηνικά απόβλητα και σύντομα ο μικροκακοποιός Έντσο ανακαλύπτει πως έχει αποκτήσει υπερφυσικές δυνάμεις. Πολύ ενδιαφέρουσα ταινία η οποία ενώ κρατά τα στερεότυπα των ταινιών με υπερήρωες, διαθέτει μια αρκετά έντονη κοινωνική ματιά.
«Ο αρχιτσιγκούνης» (Radin!) του Φρεντ Καβαγιέ: Ταλαντούχος βιολιστής και παθολογικά τσιγκούνης αναγκάζεται να γίνει ανοιχτοχέρης για χάρη δυο γυναικών. Κωμωδία.
«Η χαμένη πόλη του Ζ» (The losto city of Z) του Τζέιμς Γκρέι: Ο συνταγματάρχης Πέρσι Φόουσετ, το 1925 ξεκίνησε να βρει στη ζούγκλα του Αμαζονίου τη μυθική πόλη των Ίνκας, Ελντοράντο. Βασισμένη σε αληθινή ιστορία.
«Wonder woman» της Πάτι Τζέκινς: Η πριγκίπισσα των Αμαζόνων σώζει τον κόσμο!
«Justice league» του Ζαν Στάινερ.
«Σιντ και Νάνσι» (Sid and Nancy) του Άλεξ Κοξ: Επαναπροβολή της ταινίας του 1986 για τον Σιντ Βίσιους, των Σεξ Πίστολς.
Σινεφίλ