«Ο ΠΙΛΟΤΟΣ»Ένας κυνηγημένος άνδραςΤου Στράτου ΚερσανίδηΣτις 24 Μαρτίου 1976, ο στρατηγός Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα, ηγήθηκε στρατιωτικού πραξικοπήματος που ανέτρεψε την Ισαβέλα Περόν και ανακηρύχθηκε πρόεδρος της Αργεντινής. Η δικτατορία κράτησε ως το Μάρτιο του 1981 και κατά τη διάρκειά της χιλιάδες άνθρωποι φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, σκοτώθηκαν ή εξαφανίστηκαν. Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ο Βιδέλα συνελήφθη, δικάστηκε, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε. Πέθανε το 2013 στη φυλακή.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα θύματα της δικτατορίας του «κεντρώου» -όπως κάποιοι τον αποκαλούσαν- Βιδέλα, αγγίζουν τις 30.000 ανθρώπους. Ιδιαίτερα προσφιλής μέθοδος εξαφάνισης των αντιφρονούντων ήταν η ρίψη τους στη θάλασσα από στρατιωτικά ελικόπτερα και αεροπλάνα.
Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Σεμπαστιάν Μπορενζστάιν, «Ο πιλότος» (Koblic), μεταφέρει τους θεατές στα σκληρά χρόνια της δικτατορίας του Βιδέλα και συγκεκριμένα στο 1977. Ο Τόμας Κόμπλικ παίρνει μέρος, ως πιλότος, στις πτήσεις θανάτου με τις οποίες οι αντικαθεστωτικοί ρίχνονται στη θάλασσα. Ευρισκόμενος σε μεγάλη μάχη με τη συνείδησή του, κατά τη διάρκεια μιας πτήσης αρνείται να υπακούσει στις διαταγές και δεν ανοίγει τις πόρτες. Μετά από αυτό ένας μόνο δρόμος του απομένει: να εξαφανιστεί. Έτσι ο Κόμπλικ θα βρει καταφύγιο σε ένα μικρό χωριό στα νότια της χώρας, εργαζόμενος ως πιλότος σε ψεκαστικό αεροπλάνο ενός φίλου του. Ο τοπικός αστυνομικός Βελάρδε, άνθρωπος του καθεστώτος και διεφθαρμένος, αρχίζει να ερευνά την ταυτότητα του Κόμπλικ. Φίλος του Βελάρδε είναι ο άξεστος ιδιοκτήτης του βενζινάδικου ο οποίος δεν καλοβλέπει τον ξένο. Αντίθετα η Νάνσι, που όλοι νομίζουν πως είναι γυναίκα του, τον βλέπει με συμπάθεια. Σύντομα η αλήθεια αποκαλύπτεται και ο Τόμας Κόμπλικ θα αναγκαστεί να προστατεύσει τον εαυτό του αλλά και την Νάνσι.
Είχαμε γνωρίσει τον 54χρονο Σεμπαστιάν Μπορενζστάιν το 2011 με την ταινία «Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό». Μια μαύρη κωμωδία με πρωταγωνιστή το θαυμάσιο Ρικάρντο Νταρίν, ο οποίος πρωταγωνιστεί και στον «Πιλότο». Η ταινία εκείνη ήταν μια πανέξυπνη μαύρη κωμωδία ενώ τώρα ο Μπορενζστάιν δοκιμάζεται σε ένα δραματικό φιλμ με έντονο το νουάρ στοιχείο, το οποίο κατά βάση όμως είναι ένα πολιτικό φιλμ.
Δεν ξέρω πόσες ταινίες έχουν γυριστεί στην Αργεντινή με θέμα τη χούντα του Βιδέλα. Πιθανολογώ πως είναι αρκετές. Αλλά φαίνεται πως τα τραύματα είναι βαθιά και δεν έχουν κλείσει ακόμη. Έτσι ο σκηνοθέτης καταπιάνεται με εκείνη τη σκοτεινή περίοδο αποφασίζοντας να τη δει από την πλευρά ενός στρατιωτικού, ο οποίος αρνήθηκε να πάρει μέρος στο μαζικό έγκλημα της δικτατορίας. Έτσι από θύτης μετετράπη ξαφνικά σε θύμα.
Με τη χρήση φλας μπακ οι θεατές μαθαίνουν ποιος είναι ο μοναχικός άνδρας ο οποίος φθάνει στο χωριό. Ένα απομακρυσμένο χωριό στο οποίο προσπαθεί να κρυφτεί αλλά γίνεται αμέσως αντικείμενο προσοχής. Αντιμετωπίζεται ως ξένος σε μια μικρή κοινότητα με ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει. Εκείνος ενώ προσπαθεί να περάσει απαρατήρητος, την ίδια στιγμή νιώθει την ανάγκη της ένταξης.
Πολιτικό φιλμ το οποίο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας στην Αργεντινή. Ενώ όμως η βάση του είναι πολιτική, ο σκηνοθέτης χειρίζεται με δεξιοτεχνία τους κώδικες του νουάρ, του θρίλερ και του γουέστερν, κάτι που επιβεβαιώνει και το εκρηκτικό του φινάλε.
strakersan@gmail.comkersanidis.wordpress.com ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ «Η αποπλάνηση» (The beguiled) της Σοφία Κόπολα: Το 1864, κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου, ο Τζον ΜακΜπάρνεϊ, ένας στρατιώτης των Βορείων, τραυματίζεται. Μια κοπέλα, που φιλοξενείται σε οικοτροφείο θηλέων στο Νότο, περιμαζεύει τον πληγωμένο στρατιώτη, τον κρύβει και μαζί με τις άλλες κοπέλες τον φροντίζουν μέχρι να αναρρώσει. Καθώς ο στρατιώτης συνέρχεται, οι μαθήτριες και οι άλλες μοναχικές γυναίκες, πέφτουν θύματα της γοητείας του. Καταπιεσμένα πάθη και ανάγκες δημιουργούν μια εκρηκτική ατμόσφαιρα συγκρούσεων μέσα στο οικοτροφείο. Ένα αινιγματικό, ατμοσφαιρικό θρίλερ, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Τόμας Κάλιγκαν. Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Κανών. Το ίδιο βιβλίο διασκευάστηκε και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1971 από τον Ντον Σίγκελ, με τον τίτλο «Ο προδότης» και με τον Κλιντ Ίστγουντ στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
«Τι όμορφη μέρα, θεέ μου!» (Che bella giornata) του Τζενάρο Νονζιάντε: Ο Τσέκο έχει ένα στόχο στη ζωή του: Να γίνει αστυνομικός! Όμως παρά τη μεγάλη του επιθυμία, απέτυχε τρεις φορές να εισαχθεί στο σώμα. Τελικά καταφέρνει να προσληφθεί σε μια εταιρεία φύλαξης. Η θέση του είναι φύλακας στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου. Το γεγονός πως ο Τσέκο δεν είναι ιδιαίτερα εύστροφος πέφτει στην αντίληψη του Σουφιέν, ενός τρομοκράτη -Άραβα, φυσικά- ο οποίος σχεδιάζει να ανατινάξει το ναό. Ο Τσέκο φλερτάρει την όμορφη Φαρά, η οποία όμως είναι αδελφή του Σουφιέν και το σχέδιο είναι να αποπλανήσει τον Λατίνο εραστή για να μπορέσουν να πραγματοποιήσουν την τρομοκρατική ενέργεια που σχεδιάζουν. Ο σκηνοθέτης προσπαθεί να δημιουργήσει γκροτέσκα ατμόσφαιρα αλλά όπως αποδεικνύεται τα όρια μεταξύ γκροτέσκου και σαχλαμάρας είναι πολύ λεπτά. Αφήστε δε που όλο το φιλμ είναι χτισμένο επάνω σε στερεότυπα που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Τζενάρο Νουζιάντε να αποδείξει πως τα αντιμετωπίζει κριτικά, δεν καταφέρνει να γίνει πειστικός.
«Πώς να γίνεις λατίνος εραστής» (How become a Latin lover) του ΚενΜαρίνο: Ο νεαρός Μάξιμο δεν θέλει να δουλεύει αλλά να ζει πλουσιοπάροχα! Έτσι παραμυθιάζει ηλικιωμένες αλλά πλούσιες κυρίες και τις ξεκοκαλίζει. Κάπως έτσι καταλήγει να παντρευτεί μια πλούσια γυναίκα η οποία όμως έχει τα διπλά του χρόνια. Μετά από 25 χρόνια και ενώ η γυναίκα του είναι πλέον 80 ετών, τον εγκαταλείπει για έναν ακόμη νεώτερο άνδρα! Χωρίς χρήματα, χωρίς σπίτι και φυσικά... χωρίς δουλειά, ο Μάξιμο αναγκάζεται να ζητήσει βοήθεια από την αδελφή του, Σάρα, η οποία ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα με το γιο της, το Χιούγκο, ο οποίος είναι ερωτευμένος με μια συμμαθήτριά του. Ο Μάξιμο αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τον έρωτα του ανιψιού του, με σκοπό να την πέσει στην πάμπλουτη χήρα γιαγιά της κοπέλας, την Σελέστ. Η ταινία δεν μπορεί να κριθεί με επιείκεια οπότε καλύτερα να μην επεκταθώ.
«Απροσδόκητος έρωτας» (Hampstead) του Τζόελ Χόπκινς: Το Χάμστεντ Χιθ είναι ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα του Λονδίνου. Κοντά στο πάρκο ζει η Έμιλι Γουότερς, μια αμερικανίδα χήρα. Η Έμιλι ζει σε ένα όμορφο σπίτι, έχει ικανοποιητική κοινωνικότητα αλλά νιώθει αποκομμένη από τη ζωή καθώς δεν έχει κανένα σχέδιο για το μέλλον. Μια μέρα ενώ ψάχνει τα πράγματα του συζύγου της, θα δει με τα κιάλια έναν άνδρα ο οποίος ζει σε μια καλύβα μέσα στο πάρκο, να δέχεται επίθεση. Θα ειδοποιήσει την αστυνομία και θα τρέξει και η ίδια να δει τι συνέβη στον άγνωστό της άνδρα. Ο Ντόναλντ Χόρνερ ζει εκεί εδώ και 20 χρόνια και τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζει προβλήματα με τους εργολάβους που θέλουν να τον διώξουν και να γκρεμίσουν την καλύβα του. Η γνωριμία της Έμιλι με τον Ντόναλντ θα αλλάξει τις ζωές και των δύο. Η ταινία είναι εμπνευσμένη από τη ζωή του Χάρι Χάλοους, ενός άνδρα ο οποίος έζησε στην πραγματικότητα, σε μια παράγκα στο Χάμσεντ Παρκ. Δυνατή δραματική ταινία, με δύο εξαιρετικούς πρωταγωνιστές.
«Spider-Man: Επιστροφή στον τόπο σου» (Spider-Man: Homecoming) του Τζον Γουότς: Είμαι βέβαιος πως οι φίλοι του Ανθρώπου-Αράχνη θα ενθουσιαστούν από τη νέα κινηματογραφική μεταφορά των περιπετειών του αγαπημένου τους ήρωα. Ο νεαρός Πίτερ Πάρκερ, δηλαδή ο Σπάιντερ-Μαν, ενθουσιασμένος από την εμπειρία του με τους Εκδικητές, επιστρέφει στο σπίτι του. Εκεί ζει μαζί με τη θεία Μέι και κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του νέου του μέντορα, Τόνι Σταρκ. Ο Πίτερ προσπαθεί να προσαρμοστεί στη ρουτίνα της καθημερινότητας, όμως η εμφάνιση του Βούλτουρ, ενός νέου εχθρού απειλεί όλα όσα ο νεαρός θεωρεί σημαντικά.
Σινεφίλ