Ο ήπιος πολιτικός χρόνος του καλοκαιριού δεν είναι καθόλου βέβαιο πως μπορεί να αλλάξει τις συγκρουσιακές σχέσεις που επικρατούν σε μερίδες του Κέντρου. Πλέον, ο χώρος διαφαίνεται ότι προχωράει μπροστά με τον αυτόματο πιλότο της δημιουργίας ενιαίου φορέα που ενεργοποιεί η ΔΗΣΥ, με αντιπαραθετικά, όμως, σχέδια από τις διάφορες ομαδώσεις που τη συναποτελούν.
Ο κ. Πασπαλιάρης, στέλεχος του Ποταμιού, πήρε μέρος στη συζήτηση για το νέο φορέα που θα δημιουργηθεί. Φαίνεται πως στο Ποτάμι ανησυχούν —και μάλλον εύλογα— για τα χρέη που θα μεταφέρει στο νέο φορέα το ΠΑΣΟΚ: «Ο χώρος του κέντρου πρέπει να καθαρίσει και από σύμβολα και από πρόσωπα. Να μπει νέος φρέσκος αέρας. Ας κάτσουν στην άκρη να προσφέρουν συμβουλές ως μια γερουσία εντός του νέου φορέα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να βγουν μπροστά. Όσον αφορά τα χρέη της παράταξης, θα είναι ολέθριο να τα επωμιστεί ο νέος φορέας. Αυτό θα σήμαινε την οικονομική καχεξία, την αδυναμία να βρεθούν τίμιοι πόροι σε επερχόμενες εκλογές, και την ανακύκλωση, ίσως, της διαφθοράς».
Στο στόχαστρο η «επιτροπή Αλιβιζάτου»Φαίνεται πως οργανωτικό κλειδί αποσόβησης των τριγμών μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων θα αποτελέσει η «Επιτροπή Αλιβιζάτου». Το κεντρικό πρόσωπο του, τακτικός καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών, πληροί τις προϋποθέσεις για τη διεξαγωγή μιας ειλικρινούς κουβέντας που θα αφορά τα κύρια διακυβεύματα; Σε άρθρο του ο κ. Γρυσπολάκης ευλόγως ρωτά: «Ορίστηκε ο καθ’ όλα σεβαστός συνάδελφος (εν πανεπιστημίω) Νίκος Αλιβιζάτος ως επικεφαλής μιας επιτροπής, της οποίας τα μέλη θα ανακοινωθούν προσεχώς. Ποια είναι η εξουσιοδότηση και οι αρμοδιότητες της επιτροπής; Μήπως είναι η προετοιμασία του καταστατικού μιας ομοσπονδίας κομμάτων; ¨Η μήπως είναι η προετοιμασία του καταστατικού ενός ενιαίου κόμματος; Και αν τα κόμματα αποφασίσουν αποκλίνουσες προτάσεις και μορφή του «φορέα», ποια θα είναι η θέση και η αποστολή της «επιτροπής Αλιβιζάτου»; Φαντάζομαι ότι έργο του δεν είναι η επίβλεψη της ψηφοφορίας μόνον, αλλά... είδομεν». Το άλλοτε στέλεχος της ΔΗΜΑΡ, κ. Γεωργάτος συμπληρώνει: «Έτσι κι αλλιώς το κάρο μπήκε μπροστά από το άλογο με το συμβιβασμό να προηγηθεί η εκλογή αρχηγού από τη βάση, καθώς απαιτούσαν ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ και η ΩΡΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ, που ακόμα δεν έχουν αποφασίσει για τη συμμετοχή τους. Η εμπλοκή του Νίκου Αλιβιζάτου ως επικεφαλής της εκλογικής διαδικασίας είναι προωθητική και της προσδίδει κύρος και εγκυρότητα. Όμως, χωρίς χρονοτριβή πρέπει να λυθεί και το ζήτημα του ομόσπονδου ή ενιαίου φορέα για να μην χαθεί το timing μέσα σε ατέρμονες συζητήσεις και άγονες αντιπαραθέσεις. Και εδώ η πρόταση της ΔΗΜΑΡ για διπλή κάλπη την ίδια μέρα, μία για τον επικεφαλής και μία για ενιαίο ή ομόσπονδο φορέα, ώστε να το αποφασίσει ο ίδιος ο κόσμος της κεντροαριστεράς, είναι αποτελεσματική, ευέλικτη, προωθητική και κυρίως δημοκρατική».
Πολλές συνέχειεςΣε κάθε περίπτωση, η υπόθεση του κέντρου αναμένεται να κορυφωθεί μετά το καλοκαίρι. Το εξίσου βέβαιο είναι πως όποια διαδικασία κι αν επιλεχθεί, με όση συναίνεση κι αν ψηφιστούν πολιτική απόφαση, ηγεσία και οργανωτικό πλαίσιο η μάχη δεν θα τελειώσει. Η πολιτική απόφαση της επιλογής συμμαχίας, ακόμα κι αν δεν μπορεί ή δεν πρέπει να γίνει πριν τις εκλογές, στοιχίζει ακόμα και στην επιδιωκόμενη αυτονομία από το διπολισμό ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Το πρόβλημα, όμως, είναι βαθύτερο μεταξύ των δυο ατελέσφορων αυτών άκρων (αυτονομία-συμμαχία): το πλέον πληττόμενο κόμμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας δε μπορεί να απολογήσει με ενάργεια την ηγεμονική πολιτική του πορεία μέχρι το 2012, ενώ δεν χρησιμοποιεί στοιχειώδη αναλυτικά εργαλεία για τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθήσει στο μέλλον. Το θυμικό υπόστρωμα που επικρατεί, δηλαδή πως «ο ΣΥΡΙΖΑ δια μέσου του λαϊκισμού του μας υφάρπαξε τις ψήφους», ενάντια στη συντεταγμένη πολιτική επιχειρηματολογία, δεν πρόκειται να αποδώσει θετικά.
Βασίλης Ρόγγας