Το φυσικό περιβάλλον της χώρας, η ανασυγκρότηση και η Αριστερή κυβέρνηση
Το φυσικό περιβάλλον στην Ελλάδα εκτός από τη μοναδικότητά του προσδίδει αξία στο σύνολο της οικονομίας. Η συζήτηση λοιπόν και το πρόγραμμα της παραγωγικής ανασυγκρότησης της αριστερής κυβέρνησης πρέπει να αναγνωρίζει ότι η οικολογικά ορθή αξιοποίηση του φυσικού αυτού πόρου είναι μοχλός βιώσιμης ανάπτυξης.
Η καλή κατάσταση του περιβάλλοντος, η διευρυμένη οικολογική ποιότητα (όχι μόνο σε προστατευόμενες «νησίδες»), η διατήρηση των τοπίων, της ιστορικής και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, η ανάσχεση της αστικοποίησης, η λήψη άμεσων μέτρων και παρεμβάσεων για την ποιότητα του αστικού και δομημένου περιβάλλοντος, οι περιβαλλοντικές υποδομές (πχ. διαχείριση αποβλήτων, λιμνοδεξαμενές, έργα σε προστατευόμενες περιοχές) και η αντίστοιχη καινοτομία πρέπει να ειδωθούν ως το βασικό «συγκριτικό πλεονέκτημα» της χώρας στους τομείς του τουρισμού, του κοινωνικού-οικολογικού μετασχηματισμού του ενεργειακού μοντέλου, της γεωργίας και των τροφίμων, της δασοπονίας, των υπηρεσιών ποιότητας, της έρευνας και της καινοτομίας, της επικοινωνίας αλλά ακόμη και της μεταποίησης και κλάδων της βιομηχανίας στο βαθμό που συνδέονται με την προώθηση οργανωμένων και ορθολογικά χωροθετημένων βιομηχανικών περιοχών.
Η προστασία του περιβάλλοντος δεν αποτελεί “κόστος” αλλά όρο ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών αφού έχει ως αποτέλεσμα:
- τη δημιουργία θέσεων εργασίας: είτε άμεσα στην περιβαλλοντική προστασία, πρόληψη, αποκατάσταση, είτε μέσω της προστασίας και ανάπτυξης των τομέων που έχουν άμεση σχέση με το περιβάλλον,
- την εξοικονόμηση πόρων (ενέργειας, πρώτων υλών, δαπανών υγείας) για την οικονομία. Η εξοικονόμηση και ορθολογική χρήση των πεπερασμένων εγχώριων κοινών πόρων (Commons) αποτελεί επιπλέον σήμερα αναγκαστική επιλογή για τη βιώσιμη οικονομική ανασυγκρότηση με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων,
- την ποιότητα της ζωής και την ιεράρχηση πολιτιστικών αξιών.
Τα ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των πολιτών, γενικότερα ο οικολογικός χαρακτήρας του σχεδίου ανασυγκρότησης που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι καταρχήν στοιχεία φυσιογνωμικό για την Αριστερά. Επιπλέον άπτονται ιδιαίτερα των διαδικασιών αποκέντρωσης, συμμετοχικού σχεδιασμού και δημοκρατικού κοινωνικού ελέγχου στα μέσα παραγωγής και στα συλλογικά αγαθά.
Σε όλο το σχέδιο μας, τέλος, πρέπει να περιλαμβάνεται και η διεθνής διάσταση. Είναι αναγκαία η συντονισμένη κοινή πολιτική και η ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο των δυνάμεων και των κινημάτων της ριζοσπαστικής αριστεράς και οικολογίας για τη διαμόρφωση, ισχυρών και δίκαιων, διεθνών περιβαλλοντικών πολιτικών.
•