ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΗΘΟΠΟΙΟ ΛΑΖΑΡΟ ΒΑΡΤΑΝΗΣτο “Μall”, τον πρώτο από μια τριλογία μονολόγων με τίτλο “Η πικρή τριλογία του νεοφασισμού”Τη συνέντευξη πήρεη Μαρώ ΤριανταφύλλουΤο «Mall» είναι μια παράξενη ιστορία, ηθελημένα θολή. Ένα παιδί εξαφανίζεται, ενώ βρίσκεται σε ένα μεγάλο χώρο γεμάτο κόσμο και καταστήματα. Ποια είναι η πρόθεση του συγγραφέα; Μια ιστορία μυστηρίου; Ο φόβος για την ευάλωτη θέση των παιδιών; Ο καταναλωτισμός;Νομίζω αυτό είναι που το κάνει τόσο ενδιαφέρον. Η υποτιθέμενη θολούρα που έχει. Ξεκινάει και πραγματικά αναρωτιέσαι που το πάει. Δεν θα μπορούσε όμως ένα κείμενο σαν αυτό να είναι «κανονικό». Σχεδόν απαγορευτικό. Αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που το ερωτεύτηκα από την πρώτη ανάγνωση. Δεν θέλω να αποφασίσω τις προθέσεις του συγγραφέα γιατί θα το αδικήσω. Θα αφήσω τους θεατές να σκεφτούν τι είναι τελικά το «Mall». Το καλοκαίρι στο Off Off Festival – εκεί παρουσιάστηκε για πρώτη φορά – ακούσαμε μετά ενδιαφέρουσες απόψεις για το «τι ήθελε να κάνει» ο ήρωάς μου. Περιμένω με αγωνία να ακούσω και τώρα.
Ποιος είναι ο άνθρωπος που καλείστε να ενσαρκώσετε και ποιος ο ρόλος του στην εξαφάνιση;Ο Χρήστος Λαζάρου είναι υπάλληλος στο κατάστημα παιχνιδιών «Neverland», σε ένα εμπορικό κέντρο. Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με την εξής κατάσταση: Οι γονείς ενός μικρού αγοριού – του Θοδωρή – αφήνουν το παιδί τους συστηματικά κάθε Σάββατο μόνο του μπροστά από τα ράφια με τα επιτραπέζια παιχνίδια και εξαφανίζονται για να κάνουν τα ψώνια τους σε άλλα καταστήματα. Η ιστορία κρατάει δύο χρόνια και ο Χρήστος αποφασίζει να αναλάβει δράση. Είναι ένας άνθρωπος με μπερδεμένο παρελθόν και παρόν. Ελάχιστα αφήνει να φανούν, και ακόμα και αυτά είναι υπό αμφισβήτηση. Ο ίδιος ισχυρίζεται στην προανάκριση ότι απήγαγε τον μικρό, παρόλο που οι κάμερες ασφαλείας δεν τον κατέγραψαν να φεύγει από το χώρο μαζί του. Το πού βρίσκεται ο μικρός και αν ζει, δεν θα το αποκαλύψω. Θα σας αφήσω να δείτε και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.
Ποιο είναι το προκλητικότερο στοιχείο στην προσωπικότητα του Λαζάρου –του ήρωα που ερμηνεύετε; Ποιες δυσκολίες σας δημιούργησε και ποιες λύσεις βρήκατε γι’ αυτές;Για καλή μου τύχη έχω στα χέρια μου ένα ρόλο τόσο πολυεπίπεδο και καλογραμμένο που κάθε ηθοποιός θα σκότωνε για να βρίσκεται στη θέση μου. Τη μια στιγμή λέει κάτι και την άλλη το αναιρεί. Συγκινείται και μετά γελάει νευρικά. Μιλάει για τον Θοδωρή και μπλέκει στην ιστορία τον «Κοντορεβυθούλη». Παίζει με τους ανακριτές του σε βαθμό τρέλας. Είναι ευχάριστος κι επικίνδυνος μαζί. Λέει τα πιο σοβαρά πράγματα με έναν τρόπο τόσο κυνικό που σε καθηλώνει. Και όλα αυτά χωρίς ίχνος θεατρίλας. Δύσκολος ρόλος αλλά πια δεν με τρομάζει. Έχω ανθρώπους δίπλα μου στις πρόβες που μπορώ να εμπιστευτώ και ν’ αφεθώ στα χέρια τους. Κι ευτυχώς είναι δύσκολος γιατί αλλιώς θα βαριόμουν εύκολα. Η γνώμη μου είναι πως το ψάξιμο δεν τελειώνει στις πρόβες και μετά παρουσιάζω την ωραία μου κονσέρβα. Κάθε μέρα και κάθε παράσταση είναι κάτι άλλο, με άλλο κοινό και ενέργειες. Το μόνο που χρειάζεται σίγουρα να φροντίσω είναι η φωνή μου γιατί αλλιώς δεν βγαίνει το έργο.
Συνδέεται το έργο με τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα στον τόπο μας και πώς;Το «Mall» ανήκει σε μια τριλογία μονολόγων με κύριο τίτλο «Η πικρή τριλογία του νεοφασισμού». Οι άλλοι δυο – «Υγρασία στους τοίχους» και «Το αγόρι της οδού Αμερικής» – θα παιχτούν επίσης στο Επί Κολωνώ αργότερα μέσα στη σεζόν. Ο Αναστάσης Πινακουλάκης μελέτησε πολύ προσεχτικά και για τους τρεις τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Στο δικό μου μονόλογο μιλάει για γονείς που αφήνουν τα παιδιά τους σε πάρκα ή παιδότοπους εμπορικών κέντρων και κάθονται παραδίπλα με το κινητό στο χέρι, χωρίς να ασχολούνται μαζί τους. Ήθελα να δω με τα μάτια μου αν ισχύει και η έρευνά μου σε τέτοιους χώρους με άφησε άφωνο. Παιδιά κάτω των πέντε χρονών μαζεμένα όλα μαζί σε κάτι που έμοιαζε με «παιδική χαρά» και οι γονείς εξαφανισμένοι. Τρομαχτικό ομολογώ.
Παρόλο που δεν γνωρίζω το έργο, φαντάζομαι ότι ανάμεσα στα θέματα που διαπραγματεύεται είναι και ο φόβος. Είμαστε μια φοβική κοινωνία;Ναι, δυστυχώς. Και δεν καταλαβαίνω γιατί φτάσαμε εδώ. Πως γίνεται να φοβόμαστε ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων και χρωμάτων; Ή να συζητάμε ακόμα για την πιθανή σεξουαλικότητα του καθενός; Ζούμε σε έναν πανέμορφο πλανήτη που – ευτυχώς – ο καθένας από εμάς είναι διαφορετικός και αυτή είναι η χάρη της ζωής.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει ένας νέος ηθοποιός όπως εσείς στη θεατρική πραγματικότητα της χώρας;Πολλά τα θέματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Τα βασικότερο όλων είναι το οικονομικό. Δεν ζεις πια από αυτή τη δουλειά. Χρειάζεται κι άλλα πράγματα παράλληλα και αυτό φέρνει σωματική κούραση τεράστια. Φανταστείτε ότι δουλεύω σ’ ένα καφέ και παράλληλα κάνω διπλές πρόβες και όλο αυτό επί 4 χρόνια. Κοινώς, βγαίνει κάνα 18ωρο τη μέρα. Εξαντλητικό.
maro33@otenet.gr