Στο προηγούμενο φύλλο της «Εποχής» δημοσιεύθηκε μία επιστολή του εκδότη και δημοσιογράφου της εβδομαδιαίας εφημερίδας FM-voice Νίκου Μανεσιώτη, που αποτελούσε απάντηση σε δικό μου δημοσίευμα στην «Εποχή» της 26/11. Το δημοσίευμα εκείνο με τίτλο «Μια ανέλπιστη νίκη με την αρωγή της αστικής δικαιοσύνης» είχε ως στόχο να ενημερώσει τους αναγνώστες σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στο Ίδρυμα ΙΝΕΔΙΒΙΜ. Συγκεκριμένα αναφερόταν στην πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση εναντίον του κ. Μανεσιώτη για συκοφαντική δυσφήμιση, που αυτός, δια της εφημερίδας του, ασκούσε συστηματικά εναντίον της προέδρου Αγγελικής Δημητρακοπούλου και της διευθύνουσας συμβούλου Άννας Μαυρουδή, όταν είχαν την ευθύνη της διοίκησης του ΙΝΕΔΙΒΙΜ (Οκτώβριος 2015-Ιούλιος 2016).
Επειδή τόσο στην «Εποχή», όσο και στην «Αυγή» έχουν γραφεί εκτεταμένα άρθρα για τα πολύ σοβαρά πολιτικά οικονομικά και διαχειριστικά προβλήματα που αντιμετώπισαν οι δύο συντρόφισσες στην προσπάθειά τους να συγκρουστούν με τους διαπλεκόμενους εργολάβους και τα στηρίγματά τους εντός και εκτός του εν λόγω Ιδρύματος, δεν θα κουράσω τους αναγνώστες επαναλαμβάνοντάς τα, παρά το γεγονός ότι συνδέονται στενά με τα δημοσιεύματα και το ρόλο της FM-voice και του εκδότη της. Οι αναγνώστες της «Εποχής» με την πολιτική τους συγκρότηση και τη μακρόχρονη εμπειρία τους στην Αριστερά είναι σε θέση να καταλάβουν πλήρως τον χαρακτήρα της διαπλεκόμενης και στοχευμένης δημοσιογραφίας, αρκεί να ρίξουν μία ματιά σε ένα οποιοδήποτε τεύχος της εν λόγω εφημερίδας, ή της ηλεκτρονικής της έκδοσης. Αν μάλιστα μπουν στον κόπο να αναζητήσουν τα επίμαχα τεύχη της περιόδου Μάρτιος- Ιούλιος 2016, δεν θα χρειαστεί καμία προσπάθεια εκ μέρους μου να ανασκευάσω τις επαναλαμβανόμενες συκοφαντίες του κ. Μανεσιώτη, που αμετανόητος επαναλαμβάνει, και για τις οποίες απεφάνθη το δικαστήριο. Αν όμως υπάρχει κάτι που αξίζει τον κόπο να σχολιασθεί στην επιστολή του, είναι η προσπάθειά του να επικαλεστεί την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας την επίμαχη περίοδο, καλώντας την να πάρει θέση στην υποτιθέμενη διαμάχη με αφορμή το ΙΝΕΔΙΒΙΜ, που είχε ξεσπάσει μεταξύ τάσεων και συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Προσπαθεί έτσι να παρουσιάσει τον εαυτό του ως θύμα των ενδοσυριζικών συγκρούσεων, ενώ αυτός είχε απλά προσφερθεί, σύμφωνα πάντα με τα γραφτά του, να βοηθήσει την πολιτική ηγεσία να απαλλαγεί από τις «διεφθαρμένες» συντρόφισσες Δημητρακοπούλου - Μαυρουδή.
Μάκης Σπαθής