«Η δημιουργία ρηγμάτων στο κυρίαρχο υπόδειγμα, τα αντιπαραδείγματα και η μετατόπιση των πολιτικών στα αριστερά δεν μπορούν να περιμένουν»: με βάση αυτό το σκεπτικό, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο κείμενο προβληματισμού των 53+, οι ιδεολογικές ζυμώσεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ, ευτυχώς, συνεχίζονται.
Διότι, εάν στα καθήκοντα της Αριστεράς απέναντι στην κοινωνία είναι να αναστοχάζεται με παρρησία τον εαυτό της σε κάθε κρίσιμη ιστορική στιγμή, είναι δεδομένο ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μοναχά με τη λειτουργία ρευμάτων/τάσεων στο εσωτερικό κάθε κόμματος που αυτοπροσδιορίζεται αριστερό. Έτσι διασφαλίζεται, μαζί με τις δημοκρατικές διαδικασίες, η παραγωγή πολιτικής σκέψης – αντίδοτο σε στείρες αναπαραγωγές κατεστημένων διαχειριστικών δράσεων.
Οι 53+, το ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα της Πρωτοβουλίας μελών ΣΥΡΙΖΑ, κατά την τελευταία πανελλαδική σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, 9 και 10 Δεκέμβρη, έδειξε πως, μάλλον, υπηρετεί αυτό το στόχο. Οι 53+ επιχειρούν να συμβάλουν στη διαμόρφωση της ατζέντας της παρούσας, αλλά και της επόμενης μέρας για το κόμμα, επισημαίνοντας αστοχίες και λάθη ή παραλείψεις στο κόμμα και στην κυβέρνηση.
Οι εργασίες της συνδιάσκεψης ήταν ανοιχτές για τα μέλη του κόμματος ενώ χαιρετισμό απεύθυνε ο γραμματέας του κόμματος, Πάνος Ρήγας.
Πέραν της παρουσίας των υπουργών και αρκετών βουλευτών μελών του ρεύματος, αλλά όχι μόνο, με ενδιαφέρουσες μάλιστα τοποθετήσεις στο πλαίσιο του ιδεολογικοπολιτικού διαλόγου. Παραβρέθηκαν και παρενέβησαν, επίσης, αρκετά στελέχη του κόμματος πέραν των 53+.
Το κείμενο«Η δυνατότητα να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει πολιτικές υπερβάσεις, αλλά και να μπορέσει να συνθέσει μια άλλη σχέση μεταξύ της κοινωνία και της σφαίρας της πολιτικής αποτελεί διακύβευμα καθοριστικό για την προοπτική της αριστεράς και των κινημάτων» (…) «Οφείλουμε να θέτουμε νέα ζητήματα και να ανοίγουμε μεγάλες μάχες σε ιδεολογικά ζητήματα. Αυτές οι μάχες δίνουν το στίγμα της ταυτότητάς μας, αλλά ταυτόχρονα επηρεάζουν συνειδήσεις, διαμορφώνουν νέες κοινωνικές συμμαχίες». Η αγωνία για το αύριο της Αριστεράς στην Ελλάδα, μετά την αναμενόμενη φθορά του κυβερνητισμού, σε εποχές, μάλιστα, μνημονίων, και τη διάρρηξη παραδοσιακών ταξικών δεσμών, είναι φανερή στους συντάκτες του κειμένου. Όπως και η ανησυχία για την ιδεολογική ενσωμάτωση των πολιτικών που επιβλήθηκαν και η δημόσια υπεράσπισή τους –βλέπε σαξές στόρι. Όπως τονίζεται στο κείμενο, «το “αναγκαστικό” δεν μπορεί να είναι άλλοθι για όλες τις υποχωρήσεις ή ακόμα περισσότερο το “αναγκαστικό” δεν μπορεί να γίνεται άποψη και γραμμή, δεν μπορεί να υιοθετείται». Και αναφέρονται μια σειρά ζητημάτων, όπου «ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι ανυποχώρητος», όπως ο αγώνας ενάντια σε πολυεθνικές (Σκουριές), ο διαχωρισμός κράτους – Εκκλησίας και οι παρεμβάσεις της Ιεραρχίας στην πολιτική, τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών, τα κέντρα κράτησης οι μαθητικές παρελάσεις κ.ά.
«Αν κινδυνεύουν από κάτι τα κόμματα της Αριστεράς που κυβερνούν, είναι η ενσωμάτωση και αφομοίωση του πολιτικού τους προσωπικού από τους κρατικούς μηχανισμούς, οι οποίοι, αντί να μετασχηματίζονται από αυτό, συνήθως έχουμε το αντίθετο αποτέλεσμα, μετασχηματίζουν το πολιτικό δυναμικό», επισημαίνεται χαρακτηριστικά.
Οι πλειστηριασμοίΤη συνδιάσκεψη απασχόλησε, επίσης, και το πρόβλημα των πλειστηριασμών. Ήδη προτάθηκε να συσταθεί από το κόμμα ομάδα που θα παρακολουθεί πόσες και ποιες περιπτώσεις πλειστηριασμών αφορούν την πρώτη λαϊκή κατοικία, ενώ θα υπάρξουν επεξεργασίες για σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις. Προτάθηκε, επίσης, να υπάρξει μέριμνα του κόμματος για την παροχή συμβουλών στους δανειολήπτες.
Τέλος, υπήρξε, βεβαίως, και ο σχετικός αναστοχασμός για το ρόλο και τη λειτουργία της τάσης καθεαυτής. Σε ό,τι αφορά τις δημόσιες κριτικές παρεμβάσεις, προτάθηκε αυτές να πυκνώσουν, και ταυτόχρονα να καταπολεμηθούν τα «ενοχικά συμπλέγματα», για το φόβο να φτιαχτεί ένα κόμμα μέσα στο κόμμα ή ένα νέο «Αριστερό Ρεύμα», εφόσον ως ιδεολογικό ρεύμα οι 53+ εργάζονται με όρους συνολικά του κόμματος και της Νεολαίας. Συμπλέγματα τα οποία καλλιεργούνται, κάποτε, και από στελέχη της πλειοψηφούσας τάσης εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
Δανάη Ψωμοπούλου