Του Αχ. ΘερσίτηΗ Αθήνα και η Θεσσαλονίκη έχουν ένα τουλάχιστον ένα κοινό σημείο. Η υποβαθμισμένη πλευρά της πόλης είναι δυτικά. Φεύγοντας από την Αθήνα και περνώντας αυτό που οι παλιοί λέγανε «το ποτάμι», τώρα δρόμος ταχείας κυκλοφορίας, βρίσκεσαι σε έναν άλλο κόσμο. Περιστέρι, Αγία Βαρβάρα, Μενίδι. Κι αν πας ακόμα πιο δυτικά, θα βρεις τις χωματερές των Λιοσίων και από την άλλη πλευρά του βουνού, τον Ασπρόπυργο, την Ελευσίνα και τη Μάνδρα. Οι περιοχές που εγκαταστάθηκαν οι πρόσφυγες, τα εργοστάσια, οι χωματερές. Παραπέρα οι περιοχές των νέων προσφύγων, της δεκαετίας του ενενήντα, από τις πρώην χώρες της Σοβιετικής Ένωσης, την Ασία και την Αφρική και φυσικά Ρομά, διυλιστήρια και ναρκωτικά.
Αντίστοιχα, στη Θεσσαλονίκη περνώντας το Βαρδάρι θα βρεις πάλι τις προσφυγικές γειτονιές, βιοτεχνίες και εγκαταλελειμμένες τεράστιες βιομηχανίες και ακόμα πιο πέρα πάλι τους ίδιους πρόσφυγες, διυλιστήρια, αποθήκες, βιομηχανική ζώνη. Ποτάμια μολυσμένα, αέρα μολυσμένο, ναρκωτικά, λεωφορεία πιο σπάνια και από τα ροζ φλαμίνγκο της λιμνοθάλασσας του Καλοχωρίου.
Ο κόσμος της δυτικής πλευράς
Αυτός ο κόσμος της δυτικής πλευράς, που κατοικεί στην πίσω αυλή των δύο πόλεων, εκεί που συνήθως ρίχνουμε τα παλιά έπιπλα, τα βρωμόνερα από το σφουγγάρισμα του σπιτιού, είναι ο κόσμος που είδε την κυβέρνηση να έρχεται δυο φορές δίπλα του μέσα σε μια βδομάδα. Στις 13 Δεκέμβρη ο Αλέξης Τσίπρας για τρίτη συνεχόμενη φορά πήγε στη δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης και εγκαινίασε τις πρώτες ΤΟΜΥ στην Ελλάδα. Τις προηγούμενες φορές είχε εγκαινιάσει το πρώτο Κέντρο Υγείας 24ωρης λειτουργίας και είχε παραδώσει το πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά για να γίνει μητροπολιτικό πάρκο.
Το Σαββατοκύριακο 17 - 18 Δεκεμβρίου έγινε στην Ελευσίνα το Αναπτυξιακό Συνέδριο της Δυτικής Αθήνας, που έκλεισε με ομιλία του πρωθυπουργού. Ανακοινώσεις, δεσμεύσεις, εξαγγελίες από όλο σχεδόν το υπουργικό συμβούλιο για έργα που γίνονται ή θα γίνουν, εκεί που ουσιαστικά δεν γίνονταν τίποτα τα προηγούμενα χρόνια. Τίποτα; Όχι ακριβώς. Το μόνο που είδε η Δυτική Αθήνα και το Θριάσιο πεδίο τα προηγούμενα χρόνια είναι καινούργιες χωματερές, την εθνική οδό να φτιάχνεται και να περνάει για να φέρει πιο κοντά την Πάτρα στην Αθήνα αλλά να απομακρύνει ακόμα περισσότερο την Μάνδρα από την πλατεία Ομονοίας.
Στην πίσω αυλήΟ ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κριθεί στις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, από την επιτυχία της εξόδου από τα μνημόνια. Θα κριθεί από το πόσο θα μπορέσει να βελτιώσει την καθημερινή ζωή αυτών των ανθρώπων, που ζουν στην πίσω αυλή της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και όλης της Ελλάδας. Γιατί η έξοδος από τα μνημόνια, ενώ είναι αναγκαίος όρος για την βελτίωση της ζωής τους, δεν σημαίνει αυτόματα και ευνοϊκές συνέπειες για αυτούς, όπως αντίστοιχα δεν είχε και η ευημερία του παρελθόντος. Το τραγικό είναι ότι οι άνθρωποι της δυτικής πλευράς, ενώ δεν συμμετείχαν στο πάρτι της κατανάλωσης των τελευταίων είκοσι ετών, ήταν οι πρώτοι που υπέστησαν τις συνέπειες της κρίσης.
Δεν είναι τυχαίο που η ευμάρεια μετά το 1990 μεταφράστηκε σε εμπορικά κέντρα βόρεια και ανατολικά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, αεροδρόμιο στα Μεσόγεια, θεματικά πάρκα, μεγάλους δρόμους για να εξυπηρετούν τα πολλά αυτοκίνητα και όχι δημόσιες υποδομές υγείας που να λειτουργούν, σιδηρόδρομο και αστικές συγκοινωνίες. Δεν είναι τυχαίο που το μετρό της Αθήνας τώρα πάει δυτικά στη Νίκαια και την Αμφιάλη ενώ στην Θεσσαλονίκη τώρα ξεκινάει ο σχεδιασμός του για την δυτική πλευρά της πόλης.
Δυτικά λοιπόν. Εκεί που ζούνε αυτοί που εξακολουθούν να ελπίζουν ότι μία κυβέρνηση της αριστεράς μπορεί να βελτιώσει την καθημερινή τους ζωή.