«Δεν θα υποσχεθώ μονιμοποίηση στους συμβασιούχους για μερικές χιλιάδες ψήφους», ανέφερε με εμφατικό τρόπο από το βήμα της Βουλής κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2018 ο πρόεδρος της ΝΔ, κ. Κ. Μητσοτάκης. Ταυτόχρονα, άσκησε έντονη κριτική κατά της κυβέρνησης, που αύξησε κατά 13.000 τους συμβασιούχους «σε αντίθεση με το σύνταγμα και τους νόμους», για να καταλήξει λέγοντας ότι «σίγουρα μπορούμε να κάνουμε το κράτος μικρότερο και αποτελεσματικότερο».
Η εμφάνιση αυτή του Κ. Μητσοτάκη στη Βουλή δεν ήταν καθόλου τυχαία, ήθελε να ικανοποιήσει τα στελέχη και μέλη του κόμματός του που πήραν μέρος στην ψηφοφορία στο 11ο Συνέδριο και απάντησαν στα «15 ερωτήματα-διλήμματα» για τους πολιτικούς άξονες του κόμματος, εν όψει της ανάληψης κυβερνητικών καθηκόντων. Σ’ ένα από τα κρίσιμα ερωτήματα για το αν πρέπει «να παραχωρηθεί σε ιδιώτες, όπου είναι δυνατό και πιο οικονομική, η αποκομιδή των σκουπιδιών», το 89,6% έδωσε θετική ψήφο, ενώ μόνο το 10,4% είπε όχι. Η ερώτηση αυτή δεν ήταν βέβαια η μόνη που αφορούσε το δημόσιο τομέα. Οι συντάκτες του ερωτηματολογίου φρόντισαν να έχουν ερωτήσεις και απαντήσεις για όλους τους τομείς. Έτσι, οι ερωτώμενοι θα έπρεπε με ένα «ναι» ή ένα «όχι» να απαντήσουν αν «συμφωνούν να περάσει η διαχείριση της πρωτοβάθμιας Υγείας, πρώην πολυϊατρεία, ΙΚΑ, Κέντρα Υγείας στους δήμους, από τις υγειονομικές περιφέρειες που υπάγονται σήμερα». Στο ερώτημα αυτό εκφράστηκε κάποιος σκεπτικισμός, γιατί το 30,3% απάντησε αρνητικά και το 69,9% ψήφισε ναι. Ακόμα τέθηκαν ερωτήματα για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και την αλλαγή του άρθρου 16 του Συντάγματος, «που θα ανοίγει το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων». Στα ερωτήματα αυτά οι σύνεδροι απάντησαν με μεγάλη πλειοψηφία, ναι.
Οι νέοι στην ιδιωτική ασφάλισηΠέρα, όμως, από αυτά τα ερωτήματα, αναμενόμενα σ’ ένα βαθμό, το πιο κρίσιμο ερώτημα, το πιο ακανθώδες, μαζί με την απερίφραστη δήλωση για τις απολύσεις, είναι αυτό: «Να δοθεί το δικαίωμα στους νέους εργαζόμενους να επιλέγουν μεταξύ του ΕΦΚΑ και ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών για την υποχρεωτική τους ασφάλιση (συντάξεις και υγεία)». Η ερώτηση αυτή συγκέντρωσε ένα μεγάλο σχετικά αριθμό αρνητικών ψήφων, το 36,4%, πιθανότατα γιατί προκαλεί ανησυχίες και στα ίδια τα μέλη της ΝΔ, και αυτό παρά τη συνεχή αμφισβήτηση, τις ακραίες και αθεμελίωτες κριτικές κατά του ΕΦΚΑ. Οι εργαζόμενοι, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, εμπιστεύεται το δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και υγείας. Σ’ αυτή ακριβώς την εμπιστοσύνη οφείλεται, παρά τις δυσκολίες, που στέκεται στα πόδια του και προχωράει.
Η τυχόν υιοθέτηση μια τέτοιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο και θα οδηγήσει σε κατάρρευση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος. Γι’ αυτό και δεν έχει τολμήσει καμία κυβέρνηση ευρωπαϊκής χώρας, όσο και νεοφιλελεύθερη πολιτική και αν ακολουθεί, να προχωρήσει σε ένα τέτοιο παράλογο και επικίνδυνο μέτρο. Ο ιδιωτικός πυλώνας θεωρείται πάντα και παντού σαν συμπληρωματικός. Είναι, λοιπόν, επικίνδυνη η εφαρμογή της πολιτικής που ονειρεύεται η ΝΔ, γιατί, από τη μια μεριά, μία μειοψηφία μπορεί να διασφαλιστεί, αφού θα έχει τις δυνατότητες να προχωρήσει στην ιδιωτική ασφάλιση, ενώ, από την άλλη, η τεράστια πλειοψηφία των νέων, και όχι μόνο, θα μένουν σχεδόν ανασφάλιστοι, χωρίς καμία προοπτική να αποκτήσουν συνταξιοδοτικά δικαιώματα και τη δυνατότητα πρόσβασης στο δημόσιο σύστημα υγείας.
Ποιος, λοιπόν, μιλάει και επιδιώκει να επιβάλει ταξική πολιτική; Μπορεί κάποιος από τους εγκέφαλους που διατύπωσαν αυτή την ερώτηση να φανταστεί μια μελλοντική κοινωνία με μια στοιχειώδη κοινωνική συνοχή, και ότι «η Ελλάδα είναι μία», όπως διακήρυξε ο κ. Μητσοτάκης; Με το ερώτημα αυτό σηματοδοτείται μια νέα σημαντική πολιτική μεταλλαγή της Νέας Δημοκρατίας από τον κοινωνικό φιλελευθερισμό του Κ. Καραμανλή, στο συντηρητικό φιλελευθερισμό του Σαμαρά. Τώρα με τον Κ. Μητσοτάκη περνάει στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό, σε μια πολιτική που παραπέμπει στις αρχές του θατσερισμού. Τη στιγμή μάλιστα που στην Ευρώπη αναπτύσσονται προβληματισμοί για μια άλλη πολιτική.
Στραβά μάτια για την εργοδοσίαΠρος την ίδια κατεύθυνση κινείται και η «αθώα» ερώτηση αν «συμφωνείτε μια νέα επιχείρηση που θα παραβιάσει, για πρώτη φορά, την ασφαλιστική νομοθεσία, να της δίνεται η ευκαιρία συμμόρφωσης πριν της επιβληθεί πρόστιμο;» Εδώ οι απαντήσεις εκφράζουν κάποια αμφιβολία 34,7% λέει όχι, και 65,3% ναι. Ενώ στο επόμενο ερώτημα -εκτός των άλλων αποκαλύπτεται και η ταξική θέση των συνέδρων– η μεγάλη πλειοψηφία (92,4%) συμφωνεί «να διακοπεί το επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ τη στιγμή που ο δικαιούχος αρνείται αναιτιολόγητα τη θέση εργασίας που του προτείνεται από τους οργανισμούς», μόνο το 7,6% είχε την ευαισθησία να πει όχι.
Το νεανικό επίδομαΈτσι λύνεται και μια άλλη απορία γιατί ο Κ. Μητσοτάκης τάχθηκε κατά του επιδόματος νεανικής αλληλεγγύης των 400 ευρώ για 55.000 περίπου άνεργους (ηλικίας 18-24 ετών) που αναζητούν εργασία -μίλησε μάλιστα για φιλοδώρημα. Με τα 400 ευρώ, ασφαλώς, δεν λύνεται κανένα πρόβλημα, πολύ περισσότερο της εργασίας, απλώς δίνεται μια ανακούφιση με τα είκοσι εκατομμύρια ευρώ που θα κατευθυνθούν στην αγορά. Και το σπουδαιότερο, έρχεται στην επιφάνεια το ζήτημα της ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων και η ανάγκη να επεξεργαστεί πολιτική για την καταπολέμησή της.
ΝΔ και συνδικάταΗ Νέα Δημοκρατία με τους «προγραμματικούς της άξονες» που αποφάσισε στο συνέδριό της δείχνει, μετά και τις αποφάσεις στο προγραμματικό συνέδριο για τα εργασιακά, ότι ετοιμάζεται να επιστρέψει –αν βέβαια της δώσει ο ελληνικό λαός την πλειοψηφία– για να επιβάλει την πιο άγρια πολιτική λιτότητας (…) Μια πολιτική που θα έπρεπε να βρει τις δυνάμεις της αριστεράς, και κυρίως του συνδικαλιστικού κινήματος, απέναντί της. Δυστυχώς, όμως, οι ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ομοσπονδίες συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν αντιληφθεί τι ακριβώς παίζεται τις άγιες αυτές ημέρες των Χριστουγέννων.
Μ. Αρβανίτης