Γαβριήλ Σακελλαρίδης: Το Μνη­μό­νιο τε­λείω­σε στις 25 Ια­νουα­ρίου

Την α­πο­τί­μη­ση του πρώ­του γύ­ρου δια­πραγ­μα­τεύ­σεων με­τα­ξύ της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης και των δα­νει­στών αλ­λά και τις ε­κτι­μή­σεις για το τι πρέ­πει να πε­ρι­μέ­νου­με α­πό το αυ­ρια­νό, κρί­σι­μο Eurogroup κα­τα­θέ­τει στην «Επο­χή» ο κυ­βερ­νη­τι­κός εκ­πρό­σω­πος, Γα­βριήλ Σα­κελ­λα­ρί­δης. Επι­πλέ­ον, το­νί­ζει τη ση­μα­σία της κοι­νω­νι­κής κι­νη­το­ποίη­σης και ε­ξη­γεί για­τί αυ­τή κα­θί­στα­ται έ­να με­γά­λο «δια­πραγ­μα­τευ­τι­κό α­τού»

Τη συ­νέ­ντευ­ξη πή­ρε ο Αδά­μος Ζα­χα­ριά­δης

Πώς κρί­νε­τε τις πρώ­τες τρεις βδο­μά­δες κυ­βέρ­νη­σης του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ;
Χω­ρίς διά­θε­ση υ­περ­βο­λής, τις τρεις βδο­μά­δες της κυ­βέρ­νη­σης κοι­νω­νι­κής σω­τη­ρίας, έ­γι­ναν πε­ρισ­σό­τε­ρα α­πό ό­σα έ­κα­ναν τρεις δια­δο­χι­κές κυ­βερ­νή­σεις στη μνη­μο­νια­κή πε­ντα­ε­τία. Πρώ­τα απ’ ό­λα, για πρώ­τη φο­ρά δια­πραγ­μα­τευό­μα­στε πραγ­μα­τι­κά με τους Ευ­ρω­παίους ε­ταί­ρους. Για πρώ­τη φο­ρά η φω­νή του ελ­λη­νι­κού λα­ού α­κού­γε­ται κα­θα­ρά στην Ευ­ρώ­πη. Για πρώ­τη φο­ρά δεν α­πο­φα­σί­ζουν άλ­λοι πριν α­πό ε­μάς για ε­μάς. Επι­πλέ­ον, για πρώ­τη φο­ρά εκ­πέ­μπε­ται έ­να δια­φο­ρε­τι­κό ύ­φος και ή­θος της δια­κυ­βέρ­νη­σης. Χω­ρίς σπα­τά­λες και υ­περ­βο­λές, κο­ντά στον πο­λί­τη, με έ­γνοια για την κοι­νω­νία.

Θα ή­θε­λα μια α­πο­τί­μη­ση των συ­νε­δριά­σεων του Eurogroup και της Συ­νό­δου Κο­ρυ­φής.
Εί­μα­στε πο­λύ ι­κα­νο­ποιη­μέ­νοι. Στο Eurogroup και τη Σύ­νο­δο Κο­ρυ­φής κά­να­με με­ρι­κά α­πο­φα­σι­στι­κά βή­μα στην κα­τεύ­θυν­ση ε­πί­τευ­ξης συμ­φω­νίας, αν κι έ­χου­με α­πό­στα­ση να δια­νύ­σου­με. Κα­τ’ αρ­χάς εί­πα­με «ό­χι» στο σχέ­διο κοι­νής α­να­κοί­νω­σης. Δεί­ξα­με έ­τσι: Πρώ­τον , ό­τι αυ­τή η κυ­βέρ­νη­ση εί­ναι έ­τοι­μη να πει το «ό­χι» ό­ταν πρέ­πει. Δεύ­τε­ρον, ό­τι ό­ταν λέ­με ό­τι δεν δε­χό­μα­στε πα­ρά­τα­ση του Μνη­μο­νίου, το εν­νοού­με. Τρί­τον, ό­τι το να αρ­νη­θού­με δεν μας ο­δη­γεί νο­μο­τε­λεια­κά στην α­πο­μό­νω­ση. Εί­πα­με «ό­χι» στην κοι­νή α­να­κοί­νω­ση και την ε­πό­με­νη μέ­ρα ο κ. Ντάι­σελ­μπλουμ πρό­τει­νε να αρ­χί­σουν οι ε­πα­φές των τε­χνι­κών κλι­μα­κίων Ελλά­δας και ΕΕ.

Οι το­πο­θε­τή­σεις της κυ­βέρ­νη­σης καλ­λιερ­γούν έ­να κλί­μα αι­σιο­δο­ξίας για συμ­φω­νία. Την ί­δια ώ­ρα άλ­λες το­πο­θε­τή­σεις δη­λώ­νουν έ­τοι­μοι και για ρή­ξη. Πως το ε­ξη­γεί­τε;
Εί­μα­στε αι­σιό­δο­ξοι ό­τι θα φτά­σου­με σε συμ­φω­νία. Αν πρυ­τα­νεύ­σει ο ορ­θο­λο­γι­σμός, η συμ­φω­νία εί­ναι σί­γου­ρη, α­φού θα ω­φε­λή­σει τό­σο την Ελλά­δα ό­σο και τους ε­ταί­ρους. Ωστό­σο, δεν πρό­κει­ται να δε­χτού­με ο­ποια­δή­πο­τε συμ­φω­νία. Το Μνη­μό­νιο, η τρόι­κα και η λι­τό­τη­τα τε­λείω­σαν στις 25 Ια­νουα­ρίου.

 Τι να πε­ρι­μέ­νου­με στην αυ­ρια­νή συ­νά­ντη­ση του Eurogroup; Ποιος μπο­ρεί να εί­ναι ο «α­μοι­βαία ε­πω­φε­λής» συμ­βι­βα­σμός;
Αύ­ριο θα κα­τα­βά­λου­με κά­θε δυ­να­τή προ­σπά­θεια  για  να φτά­σου­με σε συμ­φω­νία. Αμοι­βαία ε­πω­φε­λής θα εί­ναι μια λύ­ση που θα δώ­σει τη δυ­να­τό­τη­τα στο λαό να α­να­πνεύ­σει και στην οι­κο­νο­μία να α­πε­λευ­θε­ρω­θεί α­πό τα δε­σμά του Μνη­μο­νίου.

Έχε­τε ζή­σει α­πό κο­ντά τις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις των τε­λευ­ταίων η­με­ρών. Θεω­ρεί­τε ό­τι η πα­ρου­σία κό­σμου στις πλα­τείες πολ­λών ευ­ρω­παϊκών χω­ρών  πιέ­ζει τους Ευ­ρω­παίους και βο­η­θά την ελ­λη­νι­κή πλευ­ρά;
Το μό­νο στή­ριγ­μα αυ­τής της κυ­βέρ­νη­σης εί­ναι ο α­πλός κό­σμος. Εμείς δεν έ­χου­με τα με­γά­λα συμ­φέ­ρο­ντα και τη δια­πλο­κή να μας υ­πο­στη­ρί­ζουν. Εί­μα­στε μια κυ­βέρ­νη­ση που ε­κλέ­χτη­κε σαν α­πο­τέ­λε­σμα της λαϊκής κι­νη­το­ποίη­σης. Και η λαϊκή κι­νη­το­ποίη­ση εί­ναι το με­γά­λο α­τού μας στη δια­πραγ­μά­τευ­ση. Πράγ­μα που κα­τα­λα­βαί­νουν οι Ευ­ρω­παίοι…