«Οι σχεδιασμένες για άλλους σκοπούς υπερβολές και οι παλικαρισμοί στα εθνικά θέματα έχουν στο παρελθόν οδηγήσει σε “απρόβλεπτες” για τους υπαίτιους καταστροφές στη Μικρά Ασία, αλλά και στην Κύπρο. Μπορεί έτσι να εξυπηρετούνται μικροκομματικές ή προσωπικές στοχεύσεις, αλλά οξύνεται η ήδη σημαντική αναντιστοιχία ανάμεσα στις σύγχρονες διεθνείς και ευρωπαϊκές πραγματικότητες και προοπτικές, από τη μια μεριά και την προαγωγή των καλώς εννοουμένων εθνικών συμφερόντων». Αυτό αναφέρει σε προχθεσινή δήλωσή του ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, Μιχάλης Παπαγιαννάκης. Και συνεχίζει:
«Η κυβέρνηση πράγματι δεν εκμεταλλεύθηκε την απόφαση της Λισσαβόνας - ολόκληρη και όπως έχει διατυπωθεί. Θριαμβολόγησε και παρακολούθησε με απάθεια τις εξελίξεις αντί να προωθήσει διάλογο και λύσεις γενικής, διεθνούς και ευρωπαϊκής αποδοχής. Η λύση πάντως της λεγόμενης “διπλής ονομασίας” περιέχει πράγματι στοιχεία υποκρισίας που μπορεί να δημιουργήσουν τριβές. Δέχεται ωστόσο επιθέσεις που, αν διαμορφώσουν την επίσημη θέση της χώρας μας, την οδηγούν σε αδιέξοδο, απομόνωση και διεθνή δυσπιστία. Γιατί οι “υπερπατριωτικές” κορόνες δεν απαντούν στο ερώτημα που συναντάμε παντού στην Ελλάδα: Πώς θα υποχρεωθούν οι βόρειοι γείτονες να μην αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν; Και η μόνη δυνατή απάντηση που διαφαίνεται στις υπερβολές τοποθετήσεις ορισμένων κύκλων είναι τέτοια που όλοι την απευχόμαστε για λόγους λογικής και υπεράσπισης του πραγματικού εθνικού συμφέροντος».
Αυγή, 17 Οκτωβρίου 1992