Από τη συζήτηση στη Βουλή αναδεικνύεται η στρεβλότητά του
Ισχύει στη χώρα μας η αρχή της διάκρισης των εξουσιών; Αν πιστέψουμε τον Ευ. Βενιζέλο, έχει δεχτεί βαρύ πλήγμα. Μόνο που η ευθύνη γι’ αυτό δεν βαραίνει την κυβέρνηση, όπως ισχυρίζεται. Βαραίνει εκείνους που είχαν την έμπνευση να ψηφίσουν την κατάργησή της, θεσπίζοντας τη μετάθεση της δικαστικής εξουσίας στη νομοθετική, όταν πρόκειται να ελεγχθούν υπουργοί. Και να θωρακίσουν αυτό το νομικό έκτρωμα συνταγματικά. Μεταξύ αυτών πρώτος και καλύτερος ο ίδιος.
Και είναι τόση η βιασύνη του νομοθέτη, που καλεί τον εισαγγελικό λειτουργό ο οποίος θα βρεθεί μπροστά και σε απλή ένδειξη αδικοπραξίας υπουργού, να μεταβιβάσει αμελητί τη δικογραφία στη Βουλή. Μην τυχόν και μείνει έστω και μια ώρα στα χέρια του φυσικού δικαστή ο περιούσιος υπουργός. Συμπλήρωμα λογικό αυτής της βιασύνης είναι και η βιασύνη να υπάρξει παραγραφή, πιο σύντομη από αυτή που ισχύει για τους κοινούς θνητούς.
Αυτή κι αν είναι μεθόδευση! Από τη μια, να γλιτώνει από τα χέρια της δικαστικής εξουσίας ο φορέας της εκτελεστικής, κι, από την άλλη, να εκτίθεται η Βουλή στον κίνδυνο να κατηγορηθεί είτε για ευνοϊκή είτε για δυσμενή μεροληψία, αφού καλείται να κρίνει δικαστικά για ένα τμήμα του ίδιου του εαυτού της. Ό,τι κι αν πράξει, θα είναι εξ ορισμού εκτεθειμένο σε εύκολη κριτική. Ακόμα κι όταν πασιφανώς δίκαια καταδικάζεται κάποιος πρώην υπουργός, το μυαλό πολλών πάει σε όσους έχουν ξεφύγει.
Ο νόμος αυτός πρέπει να καταργηθεί, και θα πρέπει να το έχουμε πια αντιληφθεί όλοι όσοι απεχθανόμαστε τις επικοινωνιακές μάχες σε βάρος της ουσίας. Επειδή, όμως, απαιτείται συνταγματική αναθεώρηση, φυλάχτηκαν βλέπετε όσο μπορούσαν , αυτό που προέχει, είναι να επιστρέψει το συντομότερο η δικογραφία στη δικαστική εξουσία, με την υπόδειξη η έρευνά της να είναι βαθύτερη και αυστηρότερη, μια που πρόκειται για «προστατευμένους εμπλεκόμενους».
Η Βουλή, και ιδίως η κυβερνητική πλειοψηφία αλλά και η κυβέρνηση, έχουν πολλή και δύσκολη δουλειά να κάνουν. Οι κίνδυνοι και οι ελπίδες που εμπεριέχει η διαδρομή μέχρι τη λήξη του προγράμματος και η περίοδος μετά την έξοδο από αυτό, απαιτεί τεράστια προσπάθεια. Από το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας θα κριθεί. Για όσα απασχολούν την τρέχουσα επικαιρότητα, υπάρχουν άλλοι αρμόδιοι να κρίνουν. Και θα κριθούν κι αυτοί για την κρίση τους.
•