Διευρύνεται το αγωνιστικό μέτωπο στα πανεπιστήμια

kovanis

Οι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους, οι δημόσιοι υπάλληλοι καθώς και οι εργαζόμενοι σε άλλους τομείς της οικονομίας αντέδρασαν αμέσως μόλις ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έκανε γνωστό το σχέδιό του να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση στο δημόσιο τομέα και «να απελευθερώσει» τους σιδηροδρόμους. Η εφαρμογή της πολιτικής αυτής θα έχει ως συνέπεια να απολυθούν πάνω από 120.000 τα αμέσως επόμενα χρόνια. Οι εργαζόμενοι με τις κινητοποιήσεις τους δεν αγωνίζονται μόνο για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας αλλά και για τη διαφύλαξη και ανάπτυξη των δημοσίων υπηρεσιών. «Για το δικαίωμα του καθενός στην υγεία, στην εκπαίδευση, στις μεταφορές...» τονίζουν η Attac και οικονομολόγοι σε κοινό τους κείμενο.

Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα στην κινητοποίησή τους αυτή τη φορά είχαν τη συμπαράσταση όλων των κομμάτων και των κινήσεων της αριστεράς: του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος Ολιβιέ Μπεσανζενό, του Γαλλικού ΚΚ, των Πρασίνων, του Μπενουά Αμόν και της Ανυπότακτης Γαλλίας του Ζαν Λικ Μελανσόν, «που υποτάχθηκε στην αριστερά» όπως έγραψε η «Λε Μοντ». Γιατί για μεγάλο χρονικό διάστημα απέφευγε να εμφανιστεί και να υπογράψει κοινό κείμενο με τα κόμματα της αριστεράς, ιδιαίτερα με το Γαλλικό ΚΚ.
Η κοινή παρουσία των κομμάτων της αριστεράς, καθώς και η στήριξη από κινήματα όπως η Attac, διανοούμενοι, οικονομολόγοι κ.λπ. ήταν αναγκαία σε αυτή τη φάση του αγώνα που τα ΜΜΕ επιχειρούν να υποβαθμίσουν και να δημιουργήσουν κλίμα εχθρότητας για τις κινητοποιήσεις, αλλά και μεταξύ των εργαζομένων με τα γνωστά επιχειρήματα για «βολεμένους που μπλοκάρουν τις μεταρρυθμίσεις».
Η κυβέρνηση μέχρι τώρα αρνείται κάθε συζήτηση και απορρίπτει τις προτάσεις των συνδικάτων και των κοινωνικών κινημάτων. Ενώ συνεχίζει την πολιτική των διευκολύνσεων προς τον επιχειρηματικό κόσμο. Θέλει να στείλει το μήνυμα πως δεν πρόκειται να υποχωρήσει από το σχέδιό της και «να αποδυναμώσει κάθε μορφή αντίστασης στην εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων συνταγών της», αναφέρει η CGT.

Νέα δυναμική

Τα συνδικάτα, όμως, από την πλευρά τους δεν θα αναστείλουν τις αγωνιστικές τους κινητοποιήσεις. Θεωρούν ότι μετά τις 22 Μαρτίου υπάρχουν οι προϋποθέσεις να προχωρήσουν. Ήδη 15 μεγάλες μαζικές ομοσπονδίες των σιδηροδρομικών, της ενέργειας, του δημοσίου και άλλες έχουν προγραμματίσει μαζικές κινητοποιήσεις για τις 2 Απριλίου. Έτσι δημιουργείται μια «δυναμική για το μαζικό κίνημα», εκτιμά ο Φιλίπ Μαρτινέζ, γ.γ. της CGT, που βοηθάει «να καθορίσουμε την πορεία μας». Στο πλαίσιο αυτό γίνονται συζητήσεις και έρχεται στο προσκήνιο το ερώτημα αν υπάρχει σχεδιασμός των συνδικάτων να προκηρύξουν γενική απεργία. «Το 1968 δεν είχε προκηρυχθεί γενική απεργία», είπε ο Φ. Μαρτινέζ, αλλά «με τη δυναμική που είχε δημιουργηθεί συνέκλιναν όλες οι κινητοποιήσεις.» Συνεπώς, δεν αποκλείεται όσο προχωρούμε προς την άνοιξη να δούμε να ξεδιπλώνεται ένα κίνημα που θα πάρει διάφορες μορφές.
Ο Ε. Μακρόν θέλει να δείχνει ότι δεν τον απασχολούν οι κινητοποιήσεις, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «δεν αισθάνομαι να υπάρχει θυμός στη χώρα». Μπορεί, όμως, να βρεθεί μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση. «Θα δούμε τότε αν θα μπορέσει να συνεχίζει για μεγάλο διάστημα να κρατάει αυτήν την αλαζονική στάση», γράφει η Πολ Μασό, αρθρογράφος της «Ουμανιτέ». Ενώ, προσθέτει τα στοιχεία έρευνας της Harris Interactive που δείχνει ότι το 43% στηρίζει τις κινητοποιήσεις, το 38% είναι αντίθετο και το 19% αδιάφορο.


Μπ. Κοβάνης
Πρόσφατα άρθρα ( Διεθνή )
ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2024 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet