«ΤΕΡΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ»Σκοτεινή πόλη, σκοτεινοί άνθρωποι, σκοτεινή ιστορίαΤου Στράτου Κερσανίδη
Ανάμεσα στα προσφιλή θέματα των σεναριογράφων του κινηματογράφου είναι η εκδίκηση και η αυτοδικία. Συνήθως έρχονται ως αποτέλεσμα μια άδικης πράξης, η οποία έχει συντελεστεί στο παρελθόν, ή ως πράξη απόδωσης δικαιοσύνης η οποία δεν αποδόθηκε όταν έπρεπε. Ο Βον Στέιν στην ταινία «Τερματικός σταθμός» (Terminal) σκηνοθετεί μια μυστηριώδη και αρκετά παράξενη ιστορία, η οποία αρχίζει να αποκαλύπτει τα μυστικά της στο τελευταίο μέρος.
Ο χώρος δράσης είναι μια σκοτεινή, ανώνυμη, άχρονη και έρημη πόλη. Οι μόνοι άνθρωποι που βλέπουμε να κινούνται σε αυτή, με επίκεντρο τον τερματικό σταθμό της πόλης, στον οποίο όμως δεν κινείται κανένα τρένο, είναι αρκετά παράξενοι. Δύο πληρωμένοι δολοφόνοι, οι οποίοι έχουν αναλάβει μια αποστολή, ένας περίεργος δάσκαλος ο οποίος πάσχει από ανίατη ασθένεια, ο κουτσός επιστάτης του σταθμού και η αινιγματική σερβιτόρα στο καφέ του σταθμού. Αυτοί είναι οι μοναδικοί άνθρωποι, δεν υπάρχει κανένας άλλος, δεν υπάρχουν άγνωστοι περαστικοί, ούτε πολυσύχναστοι δρόμοι. Πέντε άνθρωποι, φαινομενικά άγνωστοι μεταξύ τους, είναι οι μοναδικές φιγούρες που κινούνται μέσα στο σκοτεινό, ζοφερό τοπίο της ανώνυμης πόλης. Η δράση προχωρά, οι χωριστές ιστορίες προσεγγίζουν η μία την άλλη, οι ήρωες συνδέονται μεταξύ τους, το μυστήριο αρχίζει να ξεδιαλύνει και στο φινάλε αναδεικνύεται μια βρόμικη ιστορία από το παρελθόν.
Εκείνο όμως το στοιχείο το οποίο καθηλώνει τους θεατές, δεν είναι η ιστορία της ταινίας, αλλά η σκηνοθετική της προσέγγιση. Σε ένα αρκετά παράδοξο σενάριο αρμόζει και η ανάλογη σκηνοθεσία. Ο κόσμος που δημιουργεί ο Βον Στέιν είναι εξωπραγματικός. Έντονα χρώματα, φώτα νέον, αντισυμβατικές γωνίες λήψης, χρήση διαφόρων φακών και αντίστοιχα σκηνικά, κουστούμια και μακιγιάζ. Έτσι η ιστορία αποκτά άλλη διάσταση, με τη στιλιζαρισμένη σκηνοθεσία και την κόμικς αισθητική. Η θέαση της ταινίας γίνεται ελκυστική, διασκεδαστική. Η αληθοφάνεια του σεναρίου περνά σε δεύτερη μοίρα, καθώς δεν ενδιαφέρει κανέναν, αφού οι θεατές έχουν αντιληφθεί πως παρακολουθούν ένα παράδοξο νέο-νουάρ, λίγο γκροτέσκο ίσως, μια ιστορία εκδίκησης από εκείνες που αγαπάει το σινεμά.
Θεωρώ πως η αναφορά στους ηθοποιούς είναι απαραίτητη. Γιατί με τις ερμηνείες τους όχι απλά πλαισιώνουν, αλλά ενδυναμώνουν την ταινία. Ο Ντέξτερ Γλέτσερ και ο Μαξ Άιρονς στους ρόλους των δύο πληρωμένων φονιάδων, ο Σάιμον Πεγκ στο ρόλο τους δάσκαλου και ο Μάικ Μάγιερς στο ρόλο του επιστάτη. Κυρίως, όμως, η αισθησιακή Μάργκοτ Ρόμπι στο ρόλο της σερβιτόρας. Παρακολουθώντας την ταινία και χωρίς να έχω διαβάσει τίποτε σχετικό πιο πριν, προσπαθούσα να καταλάβω τι ακριβώς μου θύμιζε η ηθοποιός η οποία ερμήνευε τη σερβιτόρα. Όταν στη συνέχεια διάβασα πως είναι η υποψήφια για Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου για την εκπληκτική ερμηνεία της στην ταινία «Εγώ, η Τόνια», εκτίμησα για μια ακόμη φορά τις ερμηνευτικές ικανότητες. Δύο ρόλοι εντελώς διαφορετικοί, δύο μοναδικές ερμηνείες.
Η ταινία είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα. Γιατί είναι βασισμένη σε μια έξυπνη ιστορία, είναι σκηνοθετημένη με έμπνευση και μπρίο, έχει πολύ καλούς ηθοποιούς. Αν θέλετε, στο βάθος της και σε ένα δεύτερο επίπεδο, γίνεται ένα σχόλιο για την εξουσία και τους μηχανισμούς παρακολούθησης των ανθρώπων.
Τελειώνοντας, να συμπληρώσω πως η Ρόμπι είναι παραγωγός της ταινίας, ενώ ο «Τερματικός σταθμός» είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Βον Στάιν.
strakersan@gmail.comkersanidis.wordpress.com «ΤΑΞΙΔΙ ΑΝΑΨΥΧΗΣ»Το επιστέγασμα μιας ζωήςΒασισμένη στο μυθιστόρημα του Μάικλ Ζαντούριαν, η νέα ταινία του καταξιωμένου ιταλού σκηνοθέτη, επικεντρώνεται στον Τζον και την Έλα, ένα ζευγάρι που έχει ζήσει μαζί μια ολόκληρη πεντηκονταετία. Η ζωή τους ήταν όμορφη, αρμονική και γεμάτη αγάπη. Τώρα που έχουν φτάσει στα 80 θέλουν να πραγματοποιήσουν μια μεγάλη τους επιθυμία. Να φύγουν από την καθημερινότητα τους, δηλαδή από τα παιδιά τους, που έχουν πια μεγαλώσει, τους γιατρούς και ό,τι άλλο νιώθουν να τους βαραίνει για να ταξιδέψουν μακριά. Να κάνουν ένα ταξίδι που μπορεί να είναι επικίνδυνο για την ηλικία τους, αλλά αποτελεί το μεγάλο τους όνειρο και το επιστέγασμα της κοινής τους ζωής.
Έτσι ο Τζον και η Έλα διασχίζουν τις ΗΠΑ, περνούν μέσα από έρημες πόλεις, ξεχασμένα τουριστικά αξιοθέατα σε ένα ταξίδι με το οποίο διεκδικούν την ίδια τους ζωή, έχοντας φτάσει ως εδώ έχοντας αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια και δυσκολίες, έχοντας μεγαλώσει παιδιά. Πρόκειται για ένα τρυφερό οδοιπορικό, ένα ρόουντ μούβι γεμάτο συγκίνηση αλλά και χιούμορ. Ένα ταξίδι μέσα από το οποίο οι δύο πρωταγωνιστές αναπολούν και διεκδικούν. «Μια πανανθρώπινη ιστορία για την αληθινή αγάπη, για το τι συμβαίνει όταν ψιθυρίζεις στον άλλο: «για πάντα μαζί»». Αυτό είναι η ταινία του Πάολο Βίρτσι, σύμφωνα με την άποψη της πρωταγωνίστριας, Έλεν Μίρεν.
Συγκλονιστικές είναι οι ερμηνείες δύο θρύλων του σινεμά, της Έλεν Μίρεν και του Ντόναλντ Σάδερλαντ, οι οποίοι συνεργάζονται μετά από 27 χρόνια, όταν είχαν εμφανιστεί στην ταινία του καναδού Φίλιπ Μπόρσος «Bethune: The making of a hero».
Η Έλεν Μίρεν για την ερμηνεία της προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα Α΄ γυναικείου ρόλου. Η ταινία «Ταξίδι αναψυχής» (The leisure seeker), έκανε ντεμπούτο ως επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Τορόντο και στη συνέχεια συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ της Βενετίας. Στην Ελλάδα έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον περασμένο Νοέμβριο.
Σ.Κ. ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ«Ξυπόλητοι στο Παρίσι» (Paris pieds nus) του Ντομινίκ Αμπέλ: Πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η Φιόνα, η οποία ζει σε μια μικρή πόλη στον Καναδά και εργάζεται ως βιβλιοθηκάριος. Όταν παίρνει ένα γράμμα από την 93χρονη Θεία της, Μάρθα, η οποία ζει στο Παρίσι, παίρνει το πρώτο αεροπλάνο και ταξιδεύει στη γαλλική πρωτεύουσα. Μόλις, όμως, φτάνει εκεί διαπιστώνει πως η θεία Μάρθα δεν είναι πουθενά, έχει εξαφανιστεί. Μέσα στην αναμπουμπούλα η Φιόνα χάνει τις αποσκευές της, οι οποίες καταλήγουν στα χέρια ενός άστεγου. Ενώ οι καταστροφές διαδέχονται η μία την άλλη, η κοπέλα θα γνωριστεί τυχαία με τον άστεγο, ο οποίος είναι ένα συμπαθής, αν και εγωπαθής, άνδρας, ο οποίος δεν θα την εγκαταλείψει. Η ταινία βλέπεται ευχάριστα και διαθέτει συμπαθητικές ερμηνείες.
«Μια αληθινή ιστορία» (D’ après une histoire vraie) του Ρομάν Πολάνσκι: Έχοντας γράψει ένα μυθιστόρημα, το οποίο βασίζεται στην προσωπική της ζωή με επίκεντρο τη μητέρα της, η Ντελφίν ζει τη συγγραφική της επιτυχία και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτήν. Κουρασμένη αλλά και ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά εξαιτίας των αναμνήσεων που έχει ανασύρει, γίνεται δέκτης ανώνυμων επιστολών μέσα από τις οποίες ο άγνωστος αποστολέας την κατηγορεί πως έχει δημοσιοποιήσει τα μυστικά της οικογένειάς της. Ενώ βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση, γνωρίζει μια νεαρή, όμορφη και έξυπνη κοπέλα, την Ελ, η οποία φαίνεται πως την καταλαβαίνει. Σύντομα η Ντελφίν αρχίζει να νιώθει ιδιαίτερη έλξη για την Ελ, η οποία μάλιστα έχει μετακομίσει και στο σπίτι της. Ποιες όμως είναι οι προθέσεις της νέας φίλης της; Στα αλήθεια νοιάζεται γι’ αυτήν ή έχει κάτι άλλο στο νου της; Ο Ρομάν Πολάνσκι υπογράφει ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ γεμάτο από πολανσκικές εμμονές. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Κανών, όπου προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού, αλλά οι κριτικές που στη συνόδευσαν δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικές. Ποιος σινεφίλ όμως μπορεί να αγνοήσει μια ταινία του Ρομάν Πολάνσκι;
«Solo: a Star Wars story» του Ρον Χάουαρντ: Κατά τη διάρκεια μιας περιπέτειας σε έναν σκοτεινό εγκληματικό υπόκοσμο, ο Χαν Σόλο γνωρίζει το μελλοντικό του συγκυβερνήτη Τσουμπάκα και συναντά τον Λάντο Καρλίσιαν, χρόνια πριν να ενταχθεί στην Αντίσταση. Περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας.
«Taxi 5» του Φρανκ Γκασταμπίντ: Πέμπτη συνέχεια της επιτυχημένης σειράς ταινιών. Ο Σιλβέν Μαρό, ένας επιτυχημένος Παριζιάνος αστυνομικός και άσος στην οδήγηση, μετατίθεται παρά τη θέλησή του στο αστυνομικό τμήμα της Μασαλίας. Ο πρώην αρχηγός της αστυνομίας, Ζιλμπέρτ, που είναι πια Δήμαρχος της πόλης (αλλά πάντα χαμηλά στις δημοσκοπήσεις), του αναθέτει να σταματήσει τη δράση της «Ιταλικής Συμμορίας» που ληστεύει κοσμηματοπώλες και καταφέρνει να ξεφεύγει χάρη σε μια γρήγορη Φεράρι. Για να τα καταφέρει, ο Μαρό δεν έχει άλλη επιλογή από το να συνασπιστεί με τον ανιψιό του χειρότερου οδηγού Uber στη Μασαλία που, όμως, είναι ο μοναδικός που μπορεί να τον βοηθήσει.
Σινεφίλ