Πέρασαν ήδη 16 συνεχόμενα χρόνια εγκλεισμού στα υπόγεια των φυλακών Κορυδαλλού. Κι όμως, δύο τσιγκούνικα 48ωρα άδειας ήταν αρκετά για να ξεσηκωθεί όλο το γνωστό και «άγνωστο» συντηρητικό τόξο.
Και αφού υπήρξαν απροκάλυπτες παρεμβάσεις, ακόμα και από τον ξένο παράγοντα (ΗΠΑ-Τουρκία), που εγκαλούσαν την ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά και την κυβέρνηση, για το γεγονός ότι με βάση το νόμο δόθηκε διήμερη άδεια στον Δ. Κουφοντίνα, είχαμε και τη νέα, γνωστή πλέον εξέλιξη, με τον πειθαρχικό έλεγχο των δύο εισαγγελέων, οι οποίοι τόλμησαν να κάνουν αποδεκτό το αίτημα για άδεια. Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιούνται ακόμα και νομικοί κύκλοι, για τη δυνατότητα που θα έχει ο τρίτος εισαγγελέας να ψηφίσει θετικά, από τη στιγμή που η σπάθη της πειθαρχικής δίωξης θα είναι πάνω από το κεφάλι του.
Κάπως έτσι φτάσαμε στην τρίτη κατά σειρά απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, γεγονός που δημιουργεί έντονη ανησυχία ακόμα και για την ίδια τη ζωή του. Ήδη ο απεργός βρίσκεται στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας, καθώς μέσα σε λίγες ημέρες έχασε 6,5 κιλά, με την κλινική του εικόνα να είναι μην είναι καλή.
Το «βέτο» και η δίωξη…Ο απεργός, με την έναρξη της απεργίας πείνας, έθεσε το ζήτημα και του βέτο του εισαγγελέα ως ένα κρίσιμο ζήτημα, ως προς τα δικαιώματα των κρατουμένων, καθώς στην ουσία καταργείται το συλλογικό όργανο που παίρνει αποφάσεις και όλα εξαρτώνται από την όποια άποψη του εισαγγελέα, του ανθρώπου δηλαδή, που έχει τη μικρότερη επαφή με τον κρατούμενο.
Ωστόσο, στην περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα, το ζήτημα δεν προκύπτει από την αρνητική στάση του εισαγγελέα, αλλά από τον εκφοβισμό του, από την απειλή της δίωξης, για το μόνο λόγο ότι τήρησε το νόμο και έδωσε τη δυνατότητα να δει την πόρτα της εξόδου από τη φυλακή, έστω και αν αυτή καθυστέρησε αδικαιολόγητα σχεδόν οχτώ ολόκληρα χρόνια.
Φυλακές τύπου Γ΄Κάπως έτσι επιχειρείται να περάσει από το παράθυρο, αυτό, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατήργησε το 2015: τις φυλακές τύπου Γ΄. Να υπενθυμίσουμε πως οι φυλακές τύπου Γ΄, που η ΝΔ, κάθε λίγο και λιγάκι, σημειώνει ότι θα επαναφέρει όταν αυτή γίνει κυβέρνηση, δεν αφορούσε την κτιριακή υποδομή, δεν ήταν ένα απομονωμένο σε κάποια βραχονησίδα «Αλκατράζ», αλλά μια φυλακή, που συγκεκριμένοι κρατούμενοι δεν θα είχαν τα δικαιώματα των υπολοίπων, όπως το δικαίωμα στην άδεια, την επικοινωνία κ.λπ. Κοντολογίς, θα ήταν χαμένοι σε μια φυλακή μέσα στην υπάρχουσα, κατά κάποιο τρόπο διπλά κρατούμενοι…
Στην ουσία, λοιπόν, επιχειρείται —και μάλιστα χοντροκομμένα— μια νομική παρέκκλιση, που αν περάσει, αν δεν αποκατασταθεί η νομιμότητα, θα είναι ένα πρώτο βήμα για την επανεμφάνιση της αγριότητας των φυλακών τύπου Γ΄.
Επίσης, μέσα από το γεγονός αυτό, προκύπτει για άλλη μια φορά ζήτημα δημοκρατίας. Νόμοι ψηφίζονται, εντούτοις, απροκάλυπτες παρεμβάσεις, νομικές αυθαιρεσίες και υπερβάσεις, αναμφίβολα, αλλοιώνουν την πολιτική βούληση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και υπό αυτή την έννοια τους δημοκρατικούς κανόνες.
Ήταν τόσο απροκάλυπτη και βάναυση η πειθαρχική δίωξη των δύο εισαγγελέων, που οδήγησε έως και την Ομοσπονδία των Σωφρονιστικών Υπαλλήλων να εκδώσει δημόσιο ψήφισμα, σύμφωνα με το οποίο οι πειθαρχικές διώξεις είναι απόλυτα άδικες. Σημειώνει μάλιστα «ότι με βάση το σχετικό νόμο η άδεια αυτή χορηγήθηκε με αρκετή καθυστέρηση —16 χρόνια μετά την καταδίκη του— σε διπλάσιο δηλαδή από το προβλεπόμενο από τη νομοθεσία χρόνο…»
Στο μεταξύ, πυκνώνουν οι κινηματικές δράσεις από την Συνέλευση Αλληλεγγύης. Για χθες, Σάββατο, ήταν προγραμματισμένη μοτοπορεία από τα Προπύλαια στο Μοναστηράκι. Σε ανακοίνωσή της, ανάμεσα σε άλλα επισημαίνει: «Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι η δικαστική εξουσία είναι ακραίος κατασταλτικός μηχανισμός, ότι η “δικαιοσύνη” είναι ταξική, ρατσιστική και τρομοκρατική. Ωστόσο, στην περίπτωση του αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα όλα τα προηγούμενα παροξύνονται στα πλέον εκδικητικά, τιμωρητικά και αποκρουστικά πεδία. Πρόκειται για εξαίρεση δικαιωμάτων, για πιλοτική επίθεση φρονηματισμού και εξόντωσης όσων αντιστέκονται στη ισοπεδωτική νέα τάξη πραγμάτων, εντέλει για πρωτοφανή αυθαιρεσία, χωρίς ίχνος αστικής, έστω νομιμότητας…».
Π. Εγγλέζος