Η χειραψία του προέδρου των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν στη συνάντηση κορυφής στη Σιγκαπούρη ήταν σημαντική και απρόσμενη. Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης χαρακτήρισαν τη συνάντηση ιστορική, γιατί μπορεί να θέσει τέρμα σ΄ έναν πόλεμο που διήρκεσε 65 χρόνια. Το πιο πρόσφατο επεισόδιο εκτυλίχθηκε γύρω από το ποιος διαθέτει το μεγαλύτερο κουμπί που μπορεί να το πατήσει για να αρχίσει ο πυρηνικός πόλεμος.
Τα χρόνια αυτά οι ΗΠΑ έχουν επιβάλλει τη δική τους τάξη πραγμάτων στη Νότια Κορέα και η Βόρεια έχει κλειστεί στον εαυτό της. Στη Σεούλ μετά την εκλογή του νέου προέδρου, που τάχθηκε υπέρ της ειρήνης, έχουν αρχίσει να αλλάζουν τα δεδομένα. Από την άλλη πλευρά η ηγεσία της Πιονγιάνγκ φαίνεται πως είναι έτοιμη να ξαναδεί το πυρηνικό της πρόγραμμα και να μειώσει τις δαπάνες που βαραίνουν υπέρμετρα την οικονομία της.
Ο Ντ. Τραμπ είναι ο πρώτος αμερικανός πρόεδρος που συνάντησε το βορειοκορεάτη ομόλογό του και —το σπουδαιότερο— υπέγραψε κοινό ανακοινωθέν. Πρόκειται για μια νίκη γοήτρου που μπορεί να την κεφαλαιοποιήσει στις προσεχείς εκλογικές μάχες στη χώρα του.
Ακόμα μεγαλύτερη είναι η νίκη του Κιμ Γιονγκ Ουν. Η Βόρεια Κορέα επιδιώκει έξι δεκαετίες τις διμερείς σχέσεις με τις ΗΠΑ, δεν το κατόρθωσε κανείς από τους προηγούμενους ηγέτες της χώρας του. Στο κοινό ανακοινωθέν, το «ντοκουμέντο» που υπέγραψαν οι δύο ηγέτες, ο Κιμ είχε τη δυνατότητα να περάσει την άποψή του για την αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου, σε αντίθεση με την απαίτηση των Αμερικανών για τον άμεσο, διαπιστωμένο και αμετάκλητο αφοπλισμό της Βόρειας Κορέας. Ενώ η Πιονγιάνγκ, επιθυμεί την απομάκρυνση της αμερικανικής πυρηνικής ασπίδας από τη Νότια Κορέα.
Αναστέλλονται τα κοινά γυμνάσιαΟι αναλυτές στάθηκαν ιδιαίτερα στη δέσμευση του Ντ. Τραμπ (που ανακοίνωσε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου) να σταματήσει τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τη Νότια Κορέα, λέγοντας ότι αυτές «κοστίζουν πολύ» και είναι «προκλητικές» για τη Βόρεια Κορέα. Η δέσμευση αυτή του Τραμπ θεωρήθηκε σαν ακόμα μία επιτυχία του Κιμ και προκάλεσε έκπληξη, γιατί ποτέ δεν συζητήθηκε.
Η Ουάσιγκτον, δύο ημέρες πριν, έδειχνε αποφασισμένη να επιβάλει τη θέλησή της. Ο υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, επέμενε ότι αν οι βορειοκορεάτες δεν αποδεχθούν τους όρους των ΗΠΑ, δεν θα υπάρξει συμφωνία, «το ντοκουμέντο όμως δίνει την εντύπωση ότι συντάχθηκε στην πρωτεύουσα της Β. Κορέας και η Ουάσιγκτον αρκέστηκε να υπογράψει», γράφει η Σάρα Ντιφαλά στο «Nouvel Obs».
«Έτοιμοι να γράψουμε νέο κεφάλαιο»Ο Ντ. Τραμπ στη συνέντευξη Τύπου μίλησε για «έντιμες και παραγωγικές συνομιλίες», για νέο ξεκίνημα και «νέο κεφάλαιο στην ιστορία». Ωστόσο, «οι κυρώσεις κατά της Βόρειας Κορέας θα παραμείνουν σε ισχύ». Παρ΄ όλα αυτά είπε πως σύντομα «θα βρεθεί στην Πιονγιάνγκ και θα προσκαλέσει τον Κιμ Γιονγκ Ουν στο Λευκό Οίκο».
Ο βορειοκορεάτης ηγέτης σε δηλώσεις του αναφέρθηκε στις δυσκολίες οι οποίες όμως αντιμετωπίστηκαν. «Όσον αφορά εμάς, το παρελθόν μάς κρατούσε πίσω, παλιές πρακτικές και προκαταλήψεις κάλυπταν τα μάτια και τα αυτιά μας, αλλά κατορθώσαμε να τα ξεπεράσουμε όλα και να φτάσουμε εδώ σήμερα», ανέφερε χαρακτηριστικά, δείχνοντας έτσι ότι έχει συνειδητοποιήσει την ανάγκη για την καλλιέργεια των διεθνών σχέσεων σήμερα.
Μ. Κ. «Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να έχουν επιλογές»Ο νοτιοκορεάτης ειδικός επιστήμονας Cheong Seng-Chang του Ινστιτούτου Jejong της Σεούλ σε συνέντευξή του στη «Λε Μοντ»
Ο Ντόναλντ Τραμπ αρέσκεται να αναφέρει ότι «όλες οι επιλογές είναι πάνω στο τραπέζι» για την αντιμετώπιση της Βόρειας Κορέας, δηλαδή και αυτή της στρατιωτικής επιλογής. Είναι αυτή μια ρεαλιστική επιλογή;Πρόκειται για μια προσέγγιση, εκ των πραγμάτων, μη ρεαλιστική. Οι ΗΠΑ έχουν μια ιδιαίτερα ικανή υπηρεσία πληροφοριών. Αν ο Τραμπ αποφάσιζε να πλήξει τον Κιμ Γιονγκ Ουν και όλους τους βορειοκορεάτες (στρατιωτικούς) ηγέτες, μπορούσε και να το κάνει με ένα χτύπημα, γιατί γνωρίζει τις κατοικίες και τις κινήσεις τους. Το χτύπημα του Κιμ δεν είναι παρά ένα πρόβλημα της αμερικανικής τεχνολογίας. Στη συνέχεια, όμως, οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν να ελέγξουν την κατάσταση. Όπως ήδη συμβαίνει στο Ιράκ, μετά τον Σαντάμ Χουσεΐν, που δολοφονήθηκε χωρίς ωστόσο να τερματιστεί ο πόλεμος, και επίσης στη Λιβύη μετά τη δολοφονία του Μουαμάρ Καντάφι. Οι στρατιωτικοί που θα επιζούσαν θα μπορούσαν να χτυπήσουν τη Νότια Κορέα. Και έτσι δεν θα μπορούσε να εμποδιστεί η αντίσταση του στρατού και του λαού.
Ορισμένοι ερευνητές μιλούν για συγκεκριμένους στόχους που θα έπλητταν το πυρηνικό οπλοστάσιοΕδώ και μια δεκαετία οι ΗΠΑ αδυνατούν να χτυπήσουν τη Βόρεια Κορέα. Επί προεδρίας Τζορτζ Μπους (τζούνιορ) είχε μελετηθεί η επιλογή ενός χτυπήματος της Βόρειας Κορέας. Αποδείχθηκε, όμως, αδύνατη, γιατί δεν ήξεραν που κρύβει τα όπλα της η Βόρεια Κορέα .Υπάρχουν πολλά τούνελ και υπόγειες αποθήκες, συνεπώς δεν ήταν δυνατή 100% η καταστροφή της πυρηνικής ικανότητας πριν την ύπαρξη απάντησης. Δέκα χρόνια αργότερα, η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη.
Οι βορειοκορεάτες γνωρίζουν, συνεπώς, ότι οι αμερικανικές απειλές δεν έχουν αντίκρισμαΗ Βόρεια Κορέα προχώρησε τον Σεπτέμβριο, στην έκτη της πυρηνική δοκιμή. Θεωρώ ότι ο Κιμ θα συνεχίσει να δοκιμάζει τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και δεν θα σταματήσει εδώ, γιατί θέλει να ελέγχει απόλυτα τους διηπειρωτικούς πυραύλους.
Θεωρώ ότι οι ΗΠΑ θα επιχειρήσουν κάποια ημέρα να καταστρέψουν τα πυρηνικά της Βόρειας Κορέας, όμως δεν μπορούν να πάνε πολύ μακριά και η Βόρεια Κορέα το γνωρίζει πολύ καλά. Πρακτικά οι ΗΠΑ δεν μπορούν να έχουν επιλογές.
«Nα είμαστε αισιόδοξοι για την επανασυμφιλίωση»Υποστηρίζει ο νοτιοκορεάτης καθηγητής Μινγκ-Λιμ Παρκ και ταυτόχρονα σημειώνει πως η χώρα του θα πρέπει να ενθαρρύνει τη Βόρεια Κορέα για μια αποτελεσματική αποπυρηνικοποίηση και οικονομική ανάπτυξη.
Ποια είναι η δική σας προσέγγιση για τις σημερινές διπλωματικές πρωτοβουλίες και ποια η διαφορά με αυτές της δεκαετίας του 2000;Η διακήρυξη της Πανμουτζόμ μετά την πρόσφατη σύνοδο κορυφής μεταξύ Πιονγιάνγκ και Σεούλ, σηματοδοτεί την ανάπτυξη των σχέσεων, μεταξύ των δύο και ταυτόχρονα τη μείωση των στρατιωτικών εντάσεων, καθώς και την πλήρη αποπυρηνικοποίηση της χερσονήσου. Το τελευταίο σημείο συνιστά το πρόβλημα κλειδί. Η εφαρμογή της διακήρυξης σχετίζεται με την αλλαγή της ψυχολογίας και της συμπεριφοράς.
Είναι αναγκαίο η Βόρεια Κορέα να δράσει και να μεταρρυθμίσει συνολικά την οικονομική βάση που στηρίζεται στην κατασκευή πυρηνικών, για να περάσει σε μια οικονομία που θα στηρίζει την ανάπτυξη.
Σήμερα μπορούμε να προσεγγίσουμε το συμβιβασμό ανάμεσα στον Κιμ Γιονγκ Ουν και του Ντόναλντ Τραμπ;Νομίζω πως ναι. Θα πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι για να φθάσουμε στην επανασυμφιλίωση. Αυτή η διαδικασία απαιτεί χρόνο, ιδιαίτερα για τη Βόρεια Κορέα, ένα κράτος που οικοδομήθηκε, ρίχνοντας όλο το βάρος του στα πυρηνικά.
Η πλήρης αποπυρηνικοποίηση της χερσονήσου προϋποθέτει την απόσυρση των πυρηνικών των ΗΠΑ από τη Νότια Κορέα. Οι ΗΠΑ δεσμεύτηκαν να δώσουν κάποια λύση;Πριν την άνοδό του πρόεδρου Μουν Τζε-ιν στην εξουσία στη Νότια Κορέα, τον τελευταίο χρόνο, ο διάλογος ανάμεσα στα δύο κορεατικά κράτη βρισκόταν σε νεκρό σημείο. Από το χειμώνα αυτής της χρόνιας και τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της έγιναν προσπάθειες να διευκολυνθεί ο διάλογος ανάμεσα στην Πιονγιάνγκ και την Ουάσιγκτον. Εναπόκειται στου διαμεσολαβητές να φθάσουν σε μια απόφαση πλήρους αποπυρηνικοποίησης. Συνεπώς μπορούμε να πούμε ότι και μόνο η σύνοδος κορυφής των δύο εθνών που είχαν εχθρικές σχέσεις, είναι μια επιτυχία.
Η επανένωση είναι μέσα στους στόχους;Είναι αναγκαίο να διαχωρίσουμε το ζήτημα της επανένωσης από την ειρηνευτική διαδικασία. Ο πρόεδρος Μουν Τζε-ιν είναι υποχρεωμένος να επικεντρωθεί στο ζήτημα της ειρήνης πριν προχωρήσει σ΄ αυτό της επανένωσης, η οποία προς το παρόν, είναι υποθετική. Σημειώστε ότι ο ηγέτης του κράτους δεν έχει ποτέ χρησιμοποιήσει αυτόν τον όρο. Μια πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι οι νοτιοκορεάτες νέοι, σε αντίθεση με τους γονείς τους, δεν επιθυμούν να δουν τις δύο χώρες να ενωθούν και πάλι. Δεν έχουν καμία κοινή ιστορία με τον βορειοκορεατικό λαό, εκτός από αυτή των συγκρούσεων. Οι δυο λαοί έζησαν όλα αυτά τα χρόνια χωριστά ο ένας από τον άλλο. Έτσι, δημιουργήθηκε ένα χάσμα πολιτικό, οικονομικό και τεχνολογικό, που δυσκολεύει τη συζήτηση για την επανένωση της χώρας.
Από την «Ουμανιτέ»