Επιμέλεια: Λιάνα Μαλανδρενιώτη
lianam@otenet.grΑντίο Βαγγέλη...Ένας νέος άνθρωπος της μουσικής, των κινημάτων, ένας δικός μας άνθρωπος, ο Βαγγέλης Βέκιος, έφυγε από τη ζωή την περασμένη Τρίτη σε ηλικία 56 ετών, ύστερα από ένα μήνα νοσηλείας στην Εντατική. Κι αν ήταν γνωστός σε κάποιους ως ο ντράμερ των Μουσικών Ταξιαρχιών του Τζίμη Πανούση, σε κάποιους άλλους περισσότερο γνωστές ήταν οι πολλές άλλες δραστηριότητες του: Ο Βέκιος υπήρξε εμπνευστής του ραδιοσταθμού «Στο Κόκκινο 105,5» με την εμπειρία του γνώστη της νεανικής μουσικής, αλλά και του ιδιοκτήτη μουσικών σκηνών (το «Χύμα» στο Χολαργό και πιο πρόσφατα η «Μύγα» στου Ψυρρή). Πρωτοστάτης του Keratea Art Resistance Festival, του κινήματος της Κερατέας, ήταν υπεύθυνος του μουσικού τριημέρου που έλαβε χώρα το 2011 με τη συμμετοχή πολλών καλλιτεχνών. Ο Βέκιος αρθρογραφούσε επίσης στον «Ήχο», ενώ τελευταία, με τη συνειδητή απομάκρυνση του από το ραδιόφωνο, ασχολήθηκε με δύο ακόμη διαδικτυακούς σταθμούς.
Η μουσική του πορεία ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1970, σε νεαρότατη ηλικία, ως ντραμίστας στις Μουσικές Ταξιαρχίες και στους Vavoura Band του Τζώνη Βαβούρα. Ακολούθησε η συμμετοχή του στα συγκροτήματα Ντέρτι και Blue Light για να σχηματιστούν το 1989 οι Σελάνα με τη συμμετοχή της Κρίστης Στασινοπούλου και του Στάθη Καλυβιώτη. Τελευταίο του συγκρότημα ήταν οι Ελελεύ με ένα άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 2007 και με τραγουδίστρια την Κύπρια Μαρία Πανοσιάν, ηχολήπτρια σήμερα «Στο Κόκκινο 105,5».
Όπως ο Βαγγέλης Βέκιος πάντα είχε ένα καλό λόγο για όλους, έτσι και τώρα, με αφορμή το θλιβερό αυτό γεγονός, όλοι έχουν αντίστοιχα να πουν δυο καλές κουβέντες γι’ αυτόν. Όπως αρκετοί ραδιοφωνικοί παραγωγοί που οφείλουν την επαγγελματική ενασχόληση τους με το ραδιόφωνο στον Βέκιο. Ο Βέκιος αφήνει πίσω τη σύζυγο του και δύο παιδιά. Μεταφέρουμε στην οικογένεια του τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Λιάνα ΜαλανδρενιώτηΚαθώς η σορός του Βαγγέλη Βέκιου έφευγε οδικώς από το ναό της Φανερωμένης για το τελευταίο ταξίδι, ο παπάς υποστήριξε πως θα κηδευθεί στην Κύμη Ευβοίας, μια και οι κηδείες δεν γίνονται απογευματινές ώρες. Όλοι όμως ξέραμε πως η σορός θα έπαιρνε το δρόμο της, εκτός συνόρων, καύσης κατά την επιθυμία του Βαγγέλη. Το ύστατο χαίρε, πάντως, απέδωσαν ο Τζίμης Πανούσης, ο Δημήτρης Αποστολάκης των Χαΐνηδων, ο κιθαρίστας Κλέονας Αντωνίου, ο Ζωρζ Πιλαλί, η Μαρία Αριστοπούλου, ο Μάκης Μηλάτος, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Δημήτρης Πουλικάκος, οι Magic de Spell, ο Χρήστος Αλεξόπουλος, η Δανάη Παναγιωτοπούλου, ο Δημήτρης Λέκκας, ο Δημήτρης Πουλικάκος, ο Οδυσσέας Ιωάννου, ο Σωκράτης Παπαχατζής, η Κατερίνα Κυρμιζή, η Κρίστη Στασινοπούλου, σύσσωμος ο ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο 105,5» και πολλοί άλλοι φίλοι του Βαγγέλη - παίζει να είναι η πρώτη φορά σε νεκρώσιμη ακολουθία που κανένας σχεδόν από τους «εκκλησιαζόμενους» δεν έκανε το σταυρό του. Τα πάντα θύμιζαν μια θλιμμένη γιορτή του ελληνικού αντεργκράουντ, όπως θα το γούσταρε πολύ ο φίλος που χάσαμε. Λεπτομέρεια: Προς τιμήν του τού Αλέξη Τσίπρα που προσήλθε στην κηδεία του Βαγγέλη Βέκιου. Πρώτη φορά που έβλεπα έλληνα πρωθυπουργό χωρίς «γορίλες» να παρακολουθεί σεμνά και ταπεινά μια νεκρώσιμη τελετή και στο τέλος να κλαίει με αναφιλητά για τον φίλο του που χάθηκε τόσο άδικα. Έβλεπες αυτόν τον νέο άνθρωπο να κλαίει και σκεφτόσουν πως ένας άνθρωπος που μπορεί ακριβώς να κλαίει, που δεν είναι ρομπότ, ίσως και να μπορεί να σώσει ό,τι μπορέσει απ’ αυτή τη ρημαγμένη χώρα...
Αντώνης Μποσκοΐτης«Τραγούδι του νεκρού αδελφού»Πιο επίκαιρο από ποτέ, επαναφέροντας στο προσκήνιο τα θεμελιώδη αιτήματα για μνήμη, αξιοπρέπεια και ομοψυχία, το μυθικό έργο του Μίκη Θεοδωράκη που σφράγισε τη μετεμφυλιακή Ελλάδα, το «Τραγούδι του νεκρού αδελφού», παρουσιάζεται σε μια ανανεωμένη εκδοχή που επεξεργάστηκε ο ίδιος ο συνθέτης, σε σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου.
«Με το “Τραγούδι του νεκρού αδελφού”, ταυτίζομαι περισσότερο απ’ ό,τι με οποιοδήποτε άλλο έργο μου, από κάθε άποψη: μουσική, ανθρώπινη, βιωματική, αγωνιστική και, προπαντός, “ελληνική”, μιας και ο Εμφύλιος βύθισε την Ελλάδα στα δάκρυα, στο αίμα και στη δίχως τέλος δοκιμασία» εξηγεί ο Μίκης Θεοδωράκης. Για τη νέα αυτή παραγωγή, ο Μίκης Θεοδωράκης δημιούργησε μια εντελώς καινούρια εκδοχή, επιχειρώντας μια συνομιλία με το παρόν και προσθέτοντας μια ολόκληρη πράξη. Η πρώτη πράξη ασχολείται με τη σκοτεινή περίοδο, πριν και μετά τα Δεκεμβριανά, και ο συνθέτης ενσωματώνει τα πρώτα τραγούδια από τα «Λυρικά», σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη.
Ο σκηνοθέτης Θανάσης Παπαγεωργίου δηλώνει: «Μακάρι με τη δουλειά, που θα κάνω στο έργο του, να αποσβεστεί ένα μικρό έστω μέρος του χρέους, που νιώθω απέναντί του. Το “Τραγούδι του νεκρού αδελφού” δεν τραγουδιέται από εκείνους, που αδιαφορούν για το τραγικό παρελθόν της χώρας, δεν τραγουδιέται από εκείνους που έχασαν τη μνήμη τους, γυρίζοντας την πλάτη στον εφιάλτη που έζησε η πατρίδα. Τραγουδιέται μόνο από εκείνους, που εύχονται να μην υπάρξει άλλος αλληλοσπαραγμός».
Πρωταγωνιστούν: Λήδα Πρωτοψάλτη, Κώστας Αρζόγλου, Νίκος Αρβανίτης, Χρήστος Πλαΐνης, Σπύρος Περδίου, Χρήστος Κάλοου, Νίκη Χαντζίδου, Ευδοκία Σουβατζή, Ηλίας Κατέβας, Εύα Καμινάρη, Στέλλα Γκίκα, Κώστας Βελέντζας, Μαριαλένα Ροζάκη. Τραγουδιστές λυρικών (αλφαβητικά): Καλλιόπη Βέττα, Κώστας Θωμαΐδης, Μπέττυ Χαρλαύτη και ο Κώστας Μακεδόνας.
Χορευτές: Ειρήνη Κυρμιζάκη, Θανάσης Ζερβόπουλος, Αχιλλέας Χαρίσκος. Συμμετέχει η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης».
Aπό τις 19 Μαρτίου έως τις 5 Απριλίου, στο θέατρο Badminton. Τιμές εισιτηρίων: 32, 24, 18, 12 και 8 ευρώ (σπουδαστικό - ανέργων).
•O λόγος του Νίκου ΚαζαντζάκηΣτα μεγάλα έργα του, ο Νίκος Καζαντζάκης καταθέτει τις αγωνίες ενός περήφανου πνεύματος από το πιο βαθύ του βίωμα, την έξαψη των συναισθημάτων, την εκτυφλωτική φαντασμαγορία του κόσμου, τις ακραίες αποφάσεις, το στοχασμό του πάνω στη μοίρα του ανθρώπου. Ο λόγος του Νίκου Καζαντζάκη μεταφέρεται σε μορφή χοροθεάτρου με τους δεξιοτέχνες χορευτές Γιάννη & Γιώργο Μεγαλακάκη και την ομάδα τους, συνοδεία ορχήστρας και τραγουδιού, υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του ηθοποιού Βασίλη Βασιλάκη. Τραγουδούν: Γεωργία Νταγάκη (Δευτέρα 23.3) Καλλιόπη Βέττα (Τρίτη 24.3). Μέσα στην περίεργη εποχή που διανύουμε, όπου επαναπροσδιορίζονται αξίες και αρχές του κοινωνικού μας ιστού, ο λόγος του Νίκου Καζαντζάκη φαντάζει πιο επίκαιρος από ποτέ: Η μάχη του ανθρώπου με τις δυνάμεις της υλικής, πνευματικής και ηθικής φθοράς και η ανάδειξη εκείνων των ικανοτήτων και αρετών του ανθρώπου που τον ωθούν να κοιτάζει ψηλά, να μάχεται, να δημιουργεί και να ελπίζει απελπισμένα. Η αρμονική σύνθεση των τριών αυτών καλλιτεχνικών μορφών, συνθέτουν ένα σύνολο που εκφράζει βαθύτατα τον πλούτο των αισθημάτων του μεγάλου έλληνα στοχαστή τόσο στενά δεμένο με την Κρήτη... τόσο στενά δεμένο με τον κόσμο. Παίζουν οι μουσικοί: Γιώργος Κοντογιάννης (λύρα), Δημήτρης Βαρελόπουλος (λαούτο), Αλέξανδρος Καψοκαβάδης (lavta), Βαγγέλης Καρίπης (κρουστά). Δευτέρα 23 και Τρίτη 24 Μαρτίου, στις 9μ.μ., στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Τιμή εισιτηρίων: 15 ευρώ.
“Δύο δρόμοι για τον Ερωτόκριτο”Στο πλαίσιο της εβδομάδας για την ποίηση δύο σημαντικοί συνθέτες, δύο αγαπημένοι τραγουδοποιοί ο Νίκος Ξυδάκης και ο Λουδοβίκος των Ανωγείων θα αφηγηθούν μαζί ένα αριστούργημα της ελληνικής λογοτεχνίας, τον «Ερωτόκριτο». Ο Νίκος Ξυδάκης και ο Λουδοβίκος των Ανωγείων συναντήθηκαν πρώτη φορά στις παραστάσεις του Σείριου του Μάνου Χατζιδάκι το 1986. Αργότερα θα συνυπάρξουν δισκογραφικά μαζί με τον Ψαραντώνη και τον Γιώργο Κουμεντάκη στο έργο «Τέσσερις δρόμοι για τον Ερωτόκριτο». Σήμερα μία κοινή τους επιθυμία να παρουσιάσουν αυτό τους το μουσικό εγχείρημα πάνω στο μαγευτικό ποίημα του Βιτσέντζου Κορνάρου, τους φέρνει μαζί στη σκηνή. Μαζί τους η Αλίκη Ζωγράφου στο τραγούδι και οι μουσικοί: Δημήτρης Μπουζάνης - πιάνο, Δημήτρης Χουντής - σαξόφωνο, Μανώλης Μπαρδάνης - φυσαρμόνικα, αφήγηση, Αντώνης Μυτακίδης - κιθάρα, Γιώργος Κοντογιάννης - λύρα, κρουστά, Φώτης Μυλωνάς - μπάσο. Παρασκευή 27 και Σάββατο 28 Μαρτίου, στις 9.30μ.μ., στον «Ιανό». Είσοδος: 10 ευρώ, ελάχιστη κατανάλωση: 6 ευρώ.