Μετά το τέλος του προγράμματος οι ειδήσεις σχετικά με τα εργασιακά είναι καθημερινές και ιδιαίτερα ευχάριστες. Η ουσιαστική επαναφορά των βασικών αρχών της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης, η επιτάχυνση των διαδικασιών για αύξηση στο βασικό μισθό και η εξαγγελία για κατάργηση του «υποκατώτατου», δείχνουν ότι η κυβέρνηση, που έδωσε τη μάχη για να βρισκόμαστε σε αυτό το ευνοϊκότερο σημείο για τον κόσμο της εργασίας, αποδεικνύει ότι έχει την αποφασιστικότητα και το σχέδιο για να υλοποιήσει τις προθέσεις της.
Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η διαδικασία που θα ακολουθηθεί για την αύξηση του κατώτατου μισθού είναι μνημονιακή, που αντικατέστησε την ελεύθερη διαπραγμάτευση μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Στην παρούσα φάση, πολύ καλώς προωθεί τις αλλαγές η κυβέρνηση, αλλά οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να επαναπαυτούμε και να αναπτυχθούν λογικές ανάθεσης. Τα συνδικάτα οφείλουν να οργανωθούν και να οργανώσουν τις διεκδικήσεις, ώστε γρήγορα να ανακτηθεί το έδαφος που χάθηκε στα χρόνια των μνημονίων. Θέλουμε όμως να γυρίσουμε στις πρακτικές και στους τρόπους διεκδίκησης προ μνημονίων, που θυμίζουν πιο πολύ συναλλαγή και λιγότερο διαπραγμάτευση; Σαφώς όχι και γι’ αυτό θα πρεπει να γίνει πολύ δουλειά, ώστε να καθιερωθεί ένα θεσμικό πλαίσιο που να στηρίζει τους αδύναμους, δηλαδή την πλευρά των εργαζόμενων. Οι ανεπάρκειες και αδυναμίες του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος είναι γνωστές, υπαρκτές και φάνηκε ότι δεν είχαν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να ανασχεθεί η νεοφιλελεύθερη επίθεση.
Οι ανεπάρκειες αυτές, όμως, δεν θα πρέπει να σταθούν εμπόδιο για τους νέους, για τους αριστερούς, για τους εργαζόμενους που νιώθουν ότι δεν «χωρούν» στο στημένο παιχνίδι των παλιών φθαρμένων ηγεσιών. Αντίθετα, αν υπάρχει ελπίδα να αλλάξει προσανατολισμό το συνδικαλιστικό κίνημα θα προέλθει από την ενεργό συμμετοχή όλων αυτών που είναι τώρα αόρατοι για τις ηγεσίες, γιατί αυτοί βιώνουν τα πραγματικά προβλήματα. Η ενεργή συμμετοχή όλου αυτού του φρέσκου δυναμικού θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, θα βάζει ζητήματα στην κοινωνία και στην κυβέρνηση και θα διεκδικεί με αξιοπρέπεια και αξιώσεις. Ο κόσμος της ριζοσπαστικής αριστεράς δεν μπορεί να λείπει από κει.
Μαριάννα Κούρτα