Χθες ολοκληρώθηκε η ψηφοφορία των μελών του Γαλλικού ΚΚ για την επιλογή του κειμένου –των θέσεων– «κοινή βάση» για το συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί στις 23 με 25 Νοεμβρίου στο Ιβρί. Στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου, εκτός από τα τέσσερα κείμενα που τέθηκαν σε διάλογο, έγιναν πολλές συζητήσεις για τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους, τους νέους κ.λπ., αλλά και για ζητήματα που ξεπερνούν τη μέχρι τώρα θεματολογία του συνεδρίου για το «λαϊκισμό της αριστεράς», τον «ατομικισμό», τον «εθνικισμό» την «παγκοσμιοποίηση και τον κομμουνισμό» κ.ά. Το υλικό αυτών των συζητήσεων συγκεντρώθηκε στα «Τετράδια του συνεδρίου» και στο ηλεκτρονικό περιοδικό η «Κοινή μας υπόθεση» (Cause Commune). Από την ερχόμενη εβδομάδα αρχίζουν οι προσυνεδριακές συνελεύσεις και οι εκλογές των αντιπροσώπων.
Τα μέλη του ΚΚΓ είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε τέσσερα κείμενα, «τέσσερις στρατηγικές», όπως χαρακτηρίστηκαν σε ορισμένα ΜΜΕ. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Ασφαλώς στα κείμενα υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και εκτιμήσεις, αλλά και συγκλίσεις. Κοινός, όμως, παρονομαστής και στα τέσσερα κείμενα είναι το ερώτημα πώς θα τεθούν και πάλι οι κομμουνιστικές ιδέες στην ημερήσια διάταξη και πώς το κόμμα θα γίνει μια ισχυρή πολιτική δύναμη με ουσιαστικό πολιτικό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας και όχι μόνο.
Το πρώτο κείμενο, η «κοινή βάση» για τη συζήτηση με τίτλο «Ο κομμουνισμός είναι το ζήτημα του 21ου αιώνα», είναι οι θέσεις της πλειοψηφίας του Εθνικού Συμβουλίου (ΕΣ) και συγκέντρωσε 49 ψήφους από τους 91 παρόντες –να σημειώσουμε ότι όλα τα μέλη του ΕΣ είναι 168. Στο κείμενο αυτό δεν πέρασε απαρατήρητη η αναφορά που γίνεται για την ανάγκη να ανανεωθούν τα καθοδηγητικά όργανα, μέχρι και ο γραμματέας του. Στο κείμενο εκτιμάται ότι οι κομμουνιστές μπορούν να ανταποκριθούν στις κοινωνικές, δημοκρατικές, οικολογικές προκλήσεις του 21ου αιώνα. Επιμένει στη συγκρότηση του κόμματος, ιδιαίτερα στους εργασιακούς χώρους και στην ενότητα των αριστερών δυνάμεων. Στο κείμενο αυτό τέθηκαν για συζήτηση και οι θέσεις –καθώς και οι διαφορετικές απόψεις που ενσωματώθηκαν– σε τρία βασικά ζητήματα: εκτιμήσεις για την περίοδο του Μετώπου της Αριστεράς, το πρόβλημα της στρατηγικής, οι μελλοντικές ηγεσίες και η διαμόρφωσή τους. Τα κείμενα αυτά φαίνεται πως δεν ικανοποίησαν τα μέλη του κόμματος. Έτσι εμφανίστηκαν άλλα τρία «εναλλακτικά», όπως αναφέρθηκαν, τα οποία τέθηκαν στο δημόσιο διάλογο.
Μια άλλη αντίληψηΈνα από αυτά (το δεύτερο) με τίτλο «Επανίδρυση ή διάλυση! Για μια άνοιξη του κομμουνισμού», του οποίου βασικοί υποστηρικτές είναι ο ιστορικός Φρεντερίκ Ζενεβέ, μέλος του ΕΣ και επικεφαλής του ιστορικού αρχείου του κόμματος, και η βουλευτής Έλσα Φοσιγιόν. Το κείμενο αυτό προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση γιατί είναι το μόνο που αναφέρεται στην ιστορική αποτυχία του κομμουνισμού. Για να βγει το κόμμα από τα σημερινά αδιέξοδα θα πρέπει να σκεφθούμε μια άλλη αντίληψη για τον κομμουνισμό από αυτή που απέτυχε τον 20ό αιώνα, σημειώνεται. Στο κείμενο αναφέρεται η ανάγκη για νέες πρωτοβουλίες σε οργανωτικό επίπεδο, για οριζόντιες και λιγότερο συγκεντρωτικές λειτουργίες. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στο ζήτημα της ενότητας της Αριστεράς και ιδιαίτερα στην Ανυπότακτη Γαλλία (FI).
Το τρίτο κείμενο, με τον τίτλο «Για ένα μανιφέστο του κομμουνιστικού κόμματος του 21ου αιώνα» υπογράφεται από τον Αντρέ Σασέν, ο οποίος -όπως είπε- για πρώτη φορά νοιώθει την ανάγκη να διαφωνήσει με το κείμενο της ηγεσίας. Ο Αντρέ Σασέν είναι πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας, αγαπητός σε όλες τις πτέρυγες του κόμματος. Το υπογράφει, επίσης, μεγάλη μερίδα των οικονομολόγων, μεταξύ αυτών ο Φρεντερίκ Μποκαρά.
Τέλος, το τέταρτο κείμενο, με τον τίτλο «Επανοικοδομούμε το ταξικό κόμμα, δίνουμε προτεραιότητα στην ενότητα και τους αγώνες», έχει βασικό υποστηρικτή τον Εμανουέλ Ντανγκ, μέλος της ηγεσίας, ο οποίος παραμένει σταθερός στις «ορθόδοξες» απόψεις, όπως χαρακτηρίζονται.
Παράδοξη κατάστασηΤο συνέδριο αυτό είναι κρίσιμο, το ΚΚΓ βρίσκεται σε μια κατάσταση πρωτοφανή. Εδώ και τριάντα χρόνια η εκλογική του δύναμη περιορίζεται χωρίς να έχει βρει τον τρόπο να αντιστρέψει την πορεία αυτή. Έτσι βρίσκεται στην παράδοξη κατάσταση να προβάλει επιτακτικά την «ανάγκη υπέρβασης του καπιταλισμού», μια διαπίστωση ευρύτερα αποδεκτή. Ωστόσο, τα εκλογικά αποτελέσματα είναι απογοητευτικά. Στις προεδρικές το 2017, ο Ζαν-Λικ Μελανσόν που υποστηρίχθηκε χωρίς συμφωνία και από το Γαλλικό ΚΚ πήρε το 20%. Στις βουλευτικές εκλογές το κόμμα «συγκέντρωσε μόνο το 2,7% των ψήφων εκλέγοντας 4 βουλευτές παραπάνω απ’ ό,τι το 2012», αναφέρει ο Γκιγιόμ Ρουμπό-Κάσι, μέλος του ΕΣ του κόμματος.
Η μείωση της εκλογικής του δύναμης οφείλεται και στο γεγονός, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι, ότι στις δύο τελευταίες προεδρικές εκλογές δεν είχε δικό του υποψήφιο. Αποσιωπώντας, όμως, ότι ο ρόλος του κόμματος ήταν καθοριστικός στη συγκρότηση του Μετώπου της Αριστεράς, που με υποψήφιο τον Ζ.Λ. Μελανσόν, στις προεδρικές εκλογές το 2012, σημείωσε σημαντική επιτυχία με το 11,5% των ψήφων. Μετά τη διάλυση του Μετώπου της Αριστεράς είναι ολοφάνερες οι αρνητικές συνέπειες για τη ριζοσπαστική αριστεράς στη Γαλλία και στην Ευρώπη. Το ερώτημα, συνεπώς, είναι αν θα μπορούσε να αποφευχθεί αυτή η εξέλιξη και ποιες μπορεί να είναι οι ευθύνες του κόμματος. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό αναμένεται να δοθεί (αν καταστεί δυνατό) από το συνέδριο.
Η συνεργασία της Αριστεράς...Σήμερα το ζήτημα των συνεργασιών τίθεται σε καινούργια βάση. Η ανάδειξη της FI του Ζαν-Λικ Μελανσόν σε βασική πολιτική δύναμη στο χώρο της Αριστεράς δυσκολεύει αφάνταστα τη συνεργασία όλων των δυνάμεων του χώρου. Μια μερίδα των κομμουνιστών είναι διστακτικοί. Ωστόσο, στο κείμενο του ΕΣ αναφέρεται η ανάγκη της ενότητας των αριστερών δυνάμεων. Το κείμενο της «άνοιξης του κομμουνισμού» τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ της ενότητας, κυρίως, με την FI και ασκεί κριτική στο Εθνικό Συμβούλιο, το οποίο κάνει πως δεν βλέπει την FI, ενώ ο Αντρέ Σασέν εκφράζει την αντίθεσή του στην ιδέα συνεργασίας με τον Ζ.Λ.Μελανσόν. Την ίδια άποψη είχε από το 2012. Και στο ζήτημα αυτό θα πρέπει να απαντήσει το συνέδριο, όπως θα πρέπει να πάρει οριστική απόφαση για την εκλογική του τακτική στις ευρωεκλογές.
Ο Μπροσά καλεί Μελανσόν, Μπεζανσενό και ΑμόνΟρισμένοι αναλυτές όμως θεωρούν ότι η συνεργασία σήμερα είναι αδύνατη, κυρίως, γιατί το ΚΚΓ έχει επικεφαλής στο ευρωψηφοδελτίο του μια διχαστική προσωπικότητα, τον Ίαν Μπροσά, όπως έγραψε χαρακτηριστικά η «Λε Μοντ». Στην ίδια εφημερίδα λίγες μέρες αργότερα ο Ίαν Μπροσά σε συνέντευξή του επισημαίνει τον κίνδυνο να αναδειχθούν οι ακροδεξιές δυνάμεις ισχυρές στο ευρωκοινοβούλιο. Ο κίνδυνος αυτός επιβάλλει και καθιστά αναγκαία την ενότητα των αριστερών δυνάμεων και προτείνει στους Ζ.Λ. Μελανσόν, Ολιβιέ Μπεζανσενό και Μπενουά Αμόν να συναντηθούν για να μην βρεθεί η Αριστερά αφοπλισμένη μπροστά σ’ αυτόν τον κίνδυνο.
Μ. Κ.