Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες προσπαθούν να συγκρατήσουν τα πάθη τους και τη δυσαρέσκειά τους ο ένας για τον άλλον, ενόψει των εκλογών σήμερα στη Βαυαρία και σε δύο εβδομάδες στην Έσση. Πολλοί λίγοι όμως στο Βερολίνο θα στοιχημάτιζαν ότι αυτή η αυτοσυγκράτηση θα μπορέσει να κρατήσει για πολύ. Ο μεγάλος συνασπισμός μοιάζει με έναν εικονικό γάμο, όπως τον χαρακτήριζε το περιοδικό «ντερ Σπίγκελ», ο οποίος κάποια στιγμή δεν θα μπορεί να κρατήσει τα προσχήματα και θα πάψει οριστικά να έχει λόγο ύπαρξης.
Του Δημήτρη ΣμυρναίουH αντιστροφή του κλίματος που έλπιζαν ότι θα συμβεί την τελευταία στιγμή Χριστιανοκοινωνιστές και Σοσιαλδημοκράτες δεν φαίνεται να συνέβη. Τα κόμματα του μεγάλου συνασπισμού θα περιμένουν απόψε το βράδυ τα αποτελέσματα των εκλογών στη Βαυαρία, έχοντας τουλάχιστον το πλεονέκτημα να γνωρίζουν ότι ακόμα και στις δημοσκοπήσεις της τελευταίας εβδομάδας τα ποσοστά τους ήταν τραγικά. Συνεπώς δεν θα υποστούν ακριβώς ψυχρολουσία, με την έννοια ότι το κόμμα των Ζέντερ και Ζέεχοφερ γνωρίζει ότι η αυτοδυναμία είναι πλέον άπιαστο όνειρο του παρελθόντος και το τοπικό SPD έχει ήδη επίγνωση του ότι μπορεί και να βρεθεί ακόμα και στην τέταρτη θέση. Ανάλογα τραγικά είναι και τα προγνωστικά για τις εκλογές στο κρατίδιο της Έσσης σε δύο εβδομάδες, όπου και εκεί οι απώλειες των δύο εταίρων του Βερολίνου μπορεί να αγγίξουν το 10% για τον καθένα. Μαύρα είναι τα μαντάτα για τα κυβερνητικά κόμματα και από τα ποσοστά σε εθνικό επίπεδο, αφού και τα δύο κατέγραψαν αυτή την εβδομάδα αρνητικό ρεκόρ στις σχετικές μετρήσεις με 26% για την CDU και 15% για το SPD.
Γιατί ανεβαίνουν οι ΠράσινοιΚερδισμένοι και στα δύο κρατίδια θα βγουν οι Πράσινοι και η ακροδεξιά. Κοινό σημείο και των δύο ότι έχουν ακολουθήσει μια σταθερή πολιτική ως προς την επιχειρηματολογία και τη στρατηγική τους, εκ διαμέτρου αντίθετη φυσικά ο ένας από τον άλλον. Βρίσκονται δηλαδή σε πλήρη αντίθεση με τους κυβερνώντες, που προσπαθούν να κρατήσουν την ισορροπία τους σαν το μεθυσμένο, που περπατάει με ζικ ζακ για να μην πέσει. Οι Πράσινοι δείχνουν πλέον να βάζουν πλώρη για να ξεπεράσουν τη σοσιαλδημοκρατία ως ένα κεντροαριστερό κόμμα, που μπορεί να απευθύνεται στα μεσαία και πιο μορφωμένα στρώματα. Η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία βγαίνει κερδισμένη από την υιοθέτηση της θεματολογίας, αλλά και της φρασεολογίας της από το πιο ακραίο κομμάτι της κεντροδεξιάς. Κάτι που δεν συμβαίνει άλλωστε μόνο στην περίπτωση της Γερμανίας.
Όλα αυτά καταγράφονται φυσικά και στο Βερολίνο, όπου δεν λείπουν οι εκατέρωθεν κατηγορίες από κάποια στελέχη που προσπαθούν να ρίξουν το βάρος της ευθύνης για τη διαφαινόμενη αποτυχία στην ανικανότητα του άλλου. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που γίνεται λόγος για έναν εικονικό, «λευκό γάμο», που κανείς δεν θέλει και όλοι ετοιμάζονται για να δικαιολογήσουν τη διάλυσή του.
Δύσκολος ο σχηματισμός κυβερνήσεωνΣε πολλούς μοιάζει σίγουρο ότι το 2019 μπορεί να αποδειχθεί χρονιά ραγδαίων εξελίξεων στην πολιτική ζωή της χώρας. Θα έχει προηγηθεί το συνέδριο των Χριστιανοδημοκρατών τον Δεκέμβριο, το οποίο θεωρείται πιθανό να σηματοδοτήσει την έναρξη της διαδικασίας αποχώρησης της Ανγκέλα Μέρκελ, αρχικά από το κόμμα και στην συνέχεια από την καγκελαρία. Ήδη ακόμα και ο πιο φιλικός της Τύπος έχει αρχίσει να την κατηγορεί ανοιχτά για αυτή την εξέλιξη συρρίκνωσης του δικομματισμού, που θα αλλάξει πλήρως το πολιτικό τοπίο στη χώρα και σίγουρα θα θολώσει τη λαμπερή εικόνα της απόλυτης πολιτικής σταθερότητας που εξέπεμπε μέχρι τώρα η Γερμανία.
Ο σχηματισμός κυβερνήσεων στο μέλλον θα είναι πολύ πιο δύσκολος με μια μόνιμη εξακομματική βουλή, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την ίδια τη χώρα, αλλά και για την θεσμική Ευρώπη, η οποία τα τελευταία χρόνια παραλύει όταν πλησιάζουν εκλογές στη Γερμανία και αμέσως μετά, μέχρις ότου μπορέσει να σχηματιστεί κυβέρνηση. Μόνη ελπίδα θα ήταν η άνοδος των Πρασίνων να μπορέσει να συνοδευτεί και από μια άνοδο της Αριστεράς, η οποία προς το παρόν δείχνει τουλάχιστον ικανή να διατηρεί σχετικά σταθερή τη δύναμή της. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να τραβήξει και το SPD προς πιο ριζοσπαστικές θέσεις και να ανοίξει το δρόμο για τη διαμόρφωση μιας νέας διαφορετικής πλειοψηφίας. Προς το παρόν πάντως κάτι τέτοιο δεν μοιάζει ιδιαίτερα πιθανό. Αντίθετα στα σενάρια της επόμενης μέρας το χρώμα που δείχνει να κυριαρχεί είναι το σκούρο γκρίζο...
•