Ο Εμανουέλ Μακρόν το τελευταίο χρονικό διάστημα ανέπτυξε υπερβολική δραστηριότητα για να βελτιώσει την εικόνα του, σε μια περίοδο δύσκολη γι΄ αυτόν, με τη δημοτικότητά του να βρίσκεται πολύ χαμηλά. Έτσι, επισκέφθηκε ιστορικές πόλεις και τοποθεσίες που αποτέλεσαν πεδία μαχών. Θεώρησε, δε, καλό να τιμήσει το στρατάρχη Φιλίπ Πεταίν, δοσίλογο, που συνεργάστηκε ως πρωθυπουργός του Βισί με τη ναζιστική Γερμανία.
Ο πρόεδρος Μακρόν θα δεχθεί σήμερα 70 αρχηγούς κρατών, μεταξύ αυτών τους Τραμπ, Πούτιν, Μέρκελ, στο πλαίσιο εκδηλώσεων για το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ ταυτόχρονα θα κηρύξει την έναρξη του πρώτου «φόρουμ για την ειρήνη». Ωστόσο, σε συνέντευξή του κάλεσε τους ευρωπαίους να οικοδομήσουν την «προστασία τους απέναντι στους Κινέζους», επικαλούμενος την απόφασή του Ντόναλντ Τραμπ να αποσυρθεί από τη συμφωνία για τα πυρηνικά που υπογράφτηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Η Ευρώπη είπε δεν μπορεί να αμυνθεί χωρίς «μια πραγματική ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη». Με όλες αυτές τις πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις είναι ξεκάθαρος ο στόχος του: να επιβάλει τον ηγετικό του ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Προοδευτικοί εναντίον εθνικιστώνΜε συνεντεύξεις και ομιλίες του επιχειρεί περισσότερο από κάθε άλλη φορά να καθορίσει το στόχο του για τις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου του 2019, που είναι η καταπολέμηση της εθνικιστικής αναδίπλωσης. Ο στόχος αυτός υπηρετείται καλύτερα με μια διαχωριστική γραμμή που θέλει τους προοδευτικούς από τη μία και τους εθνικιστές από την άλλη. Και πιο συγκεκριμένα, τους εθνικιστές της άκρας δεξιάς της Λεπέν στη Γαλλία, του Βίκτορ Ορμπάν στην Ουγγαρία και του Ματτέο Σαλβίνι στην Ιταλία. Υπενθυμίζοντας, ταυτόχρονα, σε ορισμένους συμπατριώτες του, που «θέλουν να ξεχνούν, ότι το κόμμα που βγήκε κερδισμένο στις τελευταίες ευρωεκλογές στη χώρα του ήταν το Εθνικό Μέτωπο (FN), το οποίο μετονομάστηκε σε Εθνικό Συναγερμό (RN)» είπε στις 6 Νοεμβρίου στο κανάλι Europa1.
Σήμερα τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα για τον Μακρόν και όχι μόνο. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις το κόμμα της Λεπέν συγκεντρώνει το 21% στην πρόθεση ψήφου και έτσι θα βρίσκεται μπροστά από τη λίστα του κυβερνώντος κόμματος La Republique en Marche (LRM) που φαίνεται να συγκεντρώνει μόνο 19%. Ακολουθεί η Ανυπότακτη Γαλλία του Ζ.Λ. Μελανσόν με 11%, οι Οικολόγοι Πράσινοι (6-7%), το ΣΚ (5-6%), το Γαλλικό ΚΚ (3%), καθώς και το κόμμα του Μπενουά Αμόν (3%).
Για να αντιμετωπιστεί αυτό το λαϊκίστικο κύμα, για να μην ξανακερδίσει ο RN, είναι αναγκαία η ενότητα των «προοδευτικών», υποστηρίζει ο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος έχει ξεκινήσει την προεκλογική καμπάνια στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό, κάνοντας λόγο για μια Ευρώπη που ζει μια περίοδο παρόμοια με αυτή του Μεσοπολέμου, δηλαδή, μια εποχή που χαρακτηρίστηκε από την άνοδο του φασισμού. Ο γάλλος πρόεδρος βλέπει, σήμερα, μια Ευρώπη διχασμένη, της εθνικής αναδίπλωσης, σαν συνέπεια της οικονομικής κρίσης. Προσθέτει μάλιστα ότι «θα πρέπει να θυμόμαστε την προσωρινότητα της ειρήνης», για να καταλήξει στο βασικό επιχείρημα της αντιπαράθεσης των προοδευτικών δυνάμεων με αυτές του λαϊκισμού στις επερχόμενες ευρωεκλογές.
Διαφωνούν οι πολιτικές δυνάμειςΜε τις απόψεις που πρεσβεύει ο γάλλος πρόεδρος για το διπολισμό διαφωνούν οι πολιτικές δυνάμεις της Γαλλίας, δηλαδή τα δυο κόμματα, σοσιαλιστικό και δεξιά, που εναλλάσσονταν στην εξουσία, γιατί βλέπουν την παραπέρα περιθωριοποίησή τους. Πρόκειται «για μια φοβερά κυνική στρατηγική που συνοψίζεται στο “εγώ ή το χάος”», τόνισε ο πρόεδρος των Ρεπουμπλικανών (LR). Και το Σοσιαλιστικό Κόμμα κατήγγειλε την πολιτική «που θέλει να μετατρέψει τις εκλογές σε δημοψήφισμα με μια εξαιρετικά απλοϊκή αντίληψη για τις ευρωεκλογές».
Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν από την πλευρά του δεν έχει εγκαταλείψει την αρχική ιδέα να μετατραπούν οι εκλογές αυτές σε δημοψήφισμα κατά του Μακρόν. Μετά από αντιδράσεις των αριστερών δυνάμεων και από το εσωτερικό του κόμματος του της Ανυπότακτης Γαλλίας (FI) έχει χαμηλώσει τους τόνους. Το Γαλλικό ΚΚ (που βρίσκεται σε προσυνεδριακές διαδικασίες) θεωρεί πως η αριστερά δεν πρέπει να παγιδευτεί στο δίλημμα αυτό —χωρίς βέβαια να αγνοεί τον κίνδυνο της ακροδεξιάς να αυξήσει τις δυνάμεις της στην ευρωβουλή. Παρ΄ όλα αυτά θεωρεί αναγκαίο να δοθεί η μάχη των ευρωεκλογών με την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση των αριστερών, οικολογικών και κινηματικών δυνάμεων, θέτοντας ως πρώτη προτεραιότητα την εργασία, τα κοινωνικά δικαιώματα, την ανάπτυξη, την οικολογική μετάβαση, καθώς και τα προβλήματα των μεταναστών και της ειρήνης.
Μακρόν και Αντόνιο ΚόσταΟ Μακρόν, όμως, έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να δοθεί η μάχη των ευρωεκλογών, αποφεύγοντας να μιλήσει έστω για ορισμένα προβλήματα που απασχολούν την Ευρώπη. Έτσι, στη συνάντησή του με τον πορτογάλο πρωθυπουργό, Αντόνιο Κόστα, στη Λισαβόνα, τέλος καλοκαιριού, μίλησε για μια Ευρώπη λιγότερο γραφειοκρατική, η οποία δεν θα επιβάλει ψυχρά, απ΄ έξω, μακριά από τη χώρα ρυθμίσεις και κανόνες.
Και συμφώνησε με τον πρωθυπουργό της Πορτογαλίας, που υποστήριξε ότι «η Ευρώπη θα πρέπει να έχει ένα προϋπολογισμό που θα συμβάλει στις επενδύσεις». Ακόμα, είχε εκφράσει την πεποίθηση για ένα ζήτημα που βρίσκεται στην καρδιά του προβλήματος: μια «κοινωνική σύγκλιση» και μάλιστα με μια κοινή διασφάλιση των ανέργων για μια «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση». Αυτά είπε στη Λισαβόνα, στο ίδρυμα Γκιουλμπενκιάν. Με την ίδια γλώσσα μίλησε στο Κανάλι Europa1, όπου κατήγγειλε «τον παράλογο, καταστροφικό εθνικισμό», που οδηγεί σε μια Ευρώπη όλο και περισσότερο διασπασμένη, με τα κόμματα που παίζουν παντού με τον φόβο».
Κάλεσε να αφουγκραστούμε αυτούς τους φόβους που προκαλούνται από μια «Ευρώπη ούλτρα-φιλελεύθερη που δεν επιτρέπει στις μεσαίες τάξεις να ζουν καλά». Και συνέχισε: «έχουμε ανάγκη από μια Ευρώπη που θα προστατεύει περισσότερο τους μισθωτούς, οι οποίοι είναι εκτεθειμένοι σ΄ όλους τους ανέμους». Στη συνέχεια παρότρυνε να μην υποκύψουμε στο «φόβο των προσφύγων», τονίζοντας ότι θα πρέπει να δώσουμε μια πραγματική απάντηση με τις αρχές μας, χορηγώντας άσυλο σε όσους πρέπει να προστατευτούν...»
Η κοινωνική δυσαρέσκειαΤα λόγια αυτά του προέδρου Μακρόν δεν έχουν σχεδόν καμία σχέση με την πολιτική που ακολουθεί μέχρι σήμερα στο προσφυγικό. Η καλοκαιρινή περιπέτεια στη Μεσόγειο του Ακουάριους είναι χαρακτηριστική, αλλά και η συμπεριφορά των κρατικών οργάνων κατά των προσφύγων δεν είναι η καλύτερη.
Στον κοινωνικό τομέα εκδηλώνονται καθημερινά αντιδράσεις, με τους συνταξιούχους να διαμαρτύρονται για τις μειωμένες συντάξεις τους και τους εργαζόμενους να φοβούνται μια νέα ασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Τέλος, θα πρέπει να σημειώσουμε και την κινητοποίηση από το «Κίτρινο ξυράφι», μια αμφιλεγόμενη συλλογικότητα που απειλεί με μπλοκάρισμα των δρόμων, λόγω της αύξησης των καυσίμων. Μια ανάλογη κινητοποίηση είχε συμβεί και επί προεδρίας Φρανσουά. Ολάντ με την απεργία των μεγάλων οχημάτων. Με την κίνηση αυτή διαφωνεί και την καταγγέλλει η CGT και δυνάμεις της πολιτικής αριστεράς που προτείνουν άλλους τρόπους διαμαρτυρίας, ενώ ο Ζαν-Λικ Μελανσόν είπε «πως έχουν δίκιο και όσοι συμμετέχουν γιατί είναι θυμωμένοι, και όσοι δεν συμμετέχουν»! Πάντως σύμφωνα με παρατηρητές τίποτα το καλό δεν μπορεί να προμηνύεται απ’ αυτή την κινητοποίηση.
Μ. Κοβάνης