Χθες Σάββατο, αποχαιρετήσαμε στον Άγιο Τίτο στο Ηράκλειο, τον αγαπημένο σύντροφο και φίλο Ανδρέα Σαββάκη, που πέθανε την Τετάρτη, ενώ νοσηλευόταν στο νοσοκομείο. Ο Ανδρέας υπήρξε απ’ τα στελέχη του παράνομου Ρήγα, αλλά και των πρώτων αντιστασιακών ομάδων που έκαναν αμέσως την εμφάνισή τους στην Κρήτη. Πιο άφοβος απ’ όλους μας στη δύσκολη εκείνη περίοδο, συνελήφθη, βασανίστηκε στην ασφάλεια και καταδικάστηκε δυο φορές από τα έκτακτα στρατοδικεία. Την πρώτη φορά στην Κρήτη, αλλά αμνηστεύθηκε. Τη δεύτερη φορά με την πρώτη δίκη του Ρήγα Φεραίου τον Νοέμβρη του 1968. Ο Ανδρέας μετά την αποφυλάκισή του έζησε ένα διάστημα στην Αθήνα, αλλά γρήγορα εγκαταστάθηκε στο αγαπημένο του Ηράκλειο όπου, μαζί με τον αξέχαστο Νίκο Γιανναδάκη, έκανε σπουδαίο έργο για την πόλη τους, τη Βικελαία Βιβλιοθήκη. Δεν απομακρύνθηκε ποτέ από την Αριστερά, έχοντας ζήσει ενεργά τα ελπιδοφόρα, αλλά και τα δυσάρεστα, μέσα στους κόλπους της Ανανεωτικής Αριστεράς, το ΚΚΕ εσωτερικού, και παρακολούθησε τη διαδρομή της έως και σήμερα, τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί από τα δύσκολα χρόνια μπόρεσαν να πάνε στο Ηράκλειο να τον αποχαιρετήσουν, μαζί με τους εκεί φίλους, συνεργάτες και συντρόφους, και να σταθούν δίπλα στο Μενέλαο, το γιο του. Στο επόμενο φύλλο θα μιλήσουμε για τον Ανδρέα, όπως του άξιζε.
Π. Κ.