Η σκηνοθέτρια Μαρίνα Δανέζη μιλά στην "Εποχή", με αφορμή το τραγούδι "Ένα αλλιώτικο παιδάκι"
© Marili Zarkou
Ξαφνικά, στις 28 Δεκεμβρίου και τις αμέσως επόμενες ημέρες, είτε ήσουν είτε δεν ήσουν μέλος της μεγάλης κοινότητας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όλοι γύρω μιλούσαν και μοιράζονταν ένα τραγούδι. Ένα τραγούδι αφιερωμένο σε «Ένα αλλιώτικο παιδάκι». Το σπουδαίο τραγούδι που έγραψε ο Παύλος Παυλίδης μιλώντας για το φόνο του Ζακ Κωστόπουλου και συνοδεύεται από ένα εξαιρετικό βίντεο κλιπ, σε σκηνοθεσία της Μαρίνας Δανέζη, το οποίο έχει ήδη πάνω από 154.000 προβολές. Δεν περιλαμβάνεται σε κανένα δίσκο, δεν έχει από πίσω του καμία παραγωγή, βρήκε γνήσια ανταπόκριση και κινήθηκε από στόμα σε στόμα. Μάλλον γιατί είναι ειλικρινές και αποκρίθηκε σε μια μεγάλη ανάγκη που υπήρχε και υπάρχει: Να μιλήσουμε για την πραγματικότητα που έφερε αυτό το φόνο. Να αστράψει μέσα στην ψυχή μας και να βρέξει και να ξεπλύνει αυτή τη θλίψη έστω για λίγο.Η σκηνοθέτρια Μαρίνα Δανέζη έχει στο ενεργητικό της σημαντικές δουλειές στο χώρο του ανθρωπολογικού ντοκιμαντέρ, όπως το «Σωματείο ρακοσυλλεκτών» (2010), το οποίo έλαβε τιμητική διάκριση στο 5ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας, το «Sam Roma» (2014) και το «ΠΑΟΚ 90 χρόνια: Νοσταλγώντας το μέλλον» (2016), το οποίο πήρε το πρώτο βραβείο από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Αυτή η oπτική της υπήρξε πολύτιμη για αυτή τη συνεργασία για την οποία, όπως λέει η ίδια στην «Εποχή», αποδέχτηκε αμέσως την πρόταση διότι ενθουσιάστηκε με το τραγούδι: «Είναι ένα τολμηρό και αιχμηρό τραγούδι που λέει τα πράγματα με το όνομά τους.» Πώς εμπνεύστηκες για το στήσιμο του βίντεο κλιπ;Επειδή η αφετηρία μου είναι το ντοκιμαντέρ και οι ταινίες τεκμηρίωσης, μου αρέσει να προσπαθώ να μπαίνω στο μαγικό κόσμο των άλλων. Δεν ήθελα να κάνω κάτι που, ενώ είναι αφιερωμένο σε μια κοινότητα και έναν άνθρωπο, να είναι ξένο σε αυτόν τον κόσμο. Το πρώτο πράγμα που έκανα, λοιπόν, ήταν να έρθω σε επαφή με τις drag γιατί μας ενδιέφερε να δείξουμε τη δουλειά του Zackie από την ανθρώπινη πλευρά της. Ποια είναι η πραγματικότητά τους κάτω από τη σκηνή. Να φανούν ως αυτό που είναι, οι άνθρωποι δίπλα μας. Με το ίδιο σκεπτικό στο βίντεο κλιπ συμμετέχουν πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι: ένας παραολυμπιονίκης, μια κωφή, ένας μικρόσωμος.
Ήσασταν όλοι εθελοντές, έτσι δεν είναι;Το τραγούδι αυτό γράφτηκε σαν μια δήλωση του Παύλου. Δεν υπήρχε δηλαδή παραγωγή πίσω από αυτή τη δουλειά, οπότε όλοι συμμετέχουμε εθελοντικά. Όλοι ήμασταν εκεί για τον κοινό σκοπό. Ήμασταν πολύ συγκεντρωμένοι και χαρούμενοι για αυτό που κάναμε.
Ποιο ήταν το αίσθημα αυτής της ομάδας όταν γυρίζατε το βίντεο κλιπ;Σεβασμός και αγάπη. Νοιώθαμε ότι κάναμε κάτι καλό, που θα εκπληρώσει το στόχο του. Είναι ένα παράξενο αίσθημα αυτό, που το καταλαβαίνεις στον κινηματογράφο την ώρα που δημιουργείς.
Αυτό το τραγούδι και αυτό το βίντεο κλιπ, γιατί πια είναι κάτι άλλο μαζί, δημιουργεί ένα αίσθημα δικαίωσης για αυτό που ήταν ο Ζακ και αυτό που προσπάθησε να κάνει με τον τρόπο που έζησε.Όταν το κάναμε με τον Παύλο είχαμε στο νου μας ότι θέλουμε να ανοίξουμε το διάλογο. Να μην ξεχαστεί αυτή η ιστορία. Το ότι πήγε τόσο καλά εκπληρώνει αυτό που είχαμε στο νου μας. Εκτός από τη δική μας ανάγκη, υπήρχε η ανάγκη του κόσμου να νιώσει κάτι, να πει κάτι, να ταυτιστεί με κάτι. Συναντηθήκαμε.
Μέσα σε αυτήν την πραγματικότητα, που γέννησε αυτό το φόνο, ξαφνικά η τέχνη, αυτή η δουλειά, γυρίζει για μια στιγμή το αίσθημα.Υπήρξαν αρνητικά σχόλια από φασίστες, αλλά ο ίδιος ο κόσμος είναι αυτός που προστάτευσε αυτή τη δουλειά. Για κάθε τι φασιστικό που γράφτηκε, υπήρχαν πολύ περισσότερες απαντήσεις που το προστάτευσαν. Τελικά υπερίσχυσε το καλό.
Σας ευχαριστούμε.Ζ. Γ. «Ενα αλλιώτικο παιδάκι»
Οσους κλοτσάνε με μανία μπρος στα μάτια μας
τον πληγωμένο κι αβοήθητο εαυτό τους
τους περιμένει ένα φίδι μες στον ύπνο τους
έχει τρυπώσει ήδη μέσα στ’ όνειρό τους.
Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους
αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους
βάφουν με αίματα τα χέρια ώς τους αγκώνες τους
κι ύστερα πλένουνε τα πεζοδρόμιά τους.
Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου
μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου
χλωμή βασίλισσα σήκω και χόρεψε
απόψε λέω ν’ ανατινάξω την καρδιά μου.
Οσους κοιτάζουν παγωμένα και αδιάφορα
ένα παιδί που απλά δεν ήταν το δικό τους
τους περιμένει ένα φίδι στο σαλόνι τους
έχει στοιχειώσει ξαφνικά το σπιτικό τους.
Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους
αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους
ανασηκώσαν πάλι αδιάφορα τους ώμους τους
και επιστρέψαν ένας ένας στη δουλειά τους.
Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου
φυσάει μέσα μου ένα όμορφο αεράκι
χλωμή βασίλισσα σήκω και χόρεψε
τρομάζουνε γιατί είσαι αλλιώτικο παιδάκι.
Είναι οι ίδιοι που χλευάζουν μπρος στα μάτια μας
κάποιον που είναι έτοιμος να πέσει στο κενό τους
γαβγίζουν «πέσε» και όπως τρέχουνε τα σάλια τους
στέκονται ακίνητοι μπροστά στο κινητό τους.
Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους
αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους
στη λερωμένη τους φωλιά ανακραυγάζοντες
διαρρηγνύουν με οργή τα ιμάτιά τους.
Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου
δεν είμαι άγγελος και ίσως μου αξίζει
που μες στην έρημο των πόλεων η ψυχή μου
κάτω απ’ τον ήλιο διψασμένη τριγυρίζει.
Μα ίσως η δίψα μου μια μέρα να μαζέψει
τα μαύρα σύννεφα του κόσμου και πριν φύγω
ν’ αστράψει μέσα στην ψυχή μου και να βρέξει
και να ξεπλύνει αυτή τη θλίψη έστω για λίγο.
Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου
δεν ξέρω αν θ’ αντέξω αυτή τη νύχτα μόνος
αν τα αλλιώτικα παιδιά είναι παιδιά μου
αν είμαι θύμα ή αν είμαι δολοφόνος.
Εχουνε φράξει από χρόνια τον ορίζοντα
με σύρματα κι αγκάθια οι νομοθέτες
κι όλο μας φέρνουν με φορεία στα επείγοντα
με πρόσωπα σκισμένα τους δραπέτες
κι όπως κοιτάμε προς το μέρος που κοιτάζανε
τα πρόσωπά μας όλο μοιάζει να κοιτάμε
που μας κοιτούν με απορία τόσο επίμονα
που δεν αντέχουμε και τους χαμογελάμε
μα αν γελάσουνε κι αυτοί τότε αλίμονο
είχαμε πάντα τόσα πράγματα να πούμε
για όλα αυτά που εμείς ποτέ μας δεν τολμήσαμε
για όσα τι κρίμα ούτε τώρα εδώ τολμούμε.
Παύλος Παυλίδης