Της Μαρίας Γεωργακοπούλου*Οι τελευταίες μέρες του 2018 περιείχαν μια δόση «ιντερνετικού δηλητηρίου», αφού κάποιος χρήστης του Twitter -κρυμμένος πίσω από την ανωνυμία που μπορούν να του προσφέρουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης- αποφάσισε να αναρτήσει φωτογραφία του πρωθυπουργού με τα παιδιά του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδας και να σχολιάσει «Ο Τσίπρας με τη νεολαία ΣΥΡΙΖΑ». Το σχόλιο αυτό προκάλεσε ένα κύμα διαδικτυακής οργής, καθώς πολλοί άνθρωποι αντέδρασαν στη χυδαιότητα και το μισανθρωπισμό της συγκεκριμένης ρατσιστικής δημοσίευσης. Ευτυχώς, τέτοιες εκφράσεις μίσους και ρατσισμού δεν αποτελούν κανονικότητα πλέον, παρόλο που για την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας τα προηγούμενα χρόνια ο Αλβανός ήταν αυτός που κλέβει, οι μετανάστες αυτοί που παίρνουν τις δουλειές των Ελλήνων, τα άτομα με αναπηρία ήταν αυτά που ντρόπιαζαν την οικογένειά τους και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε άλλο από το να υπάρχουν, οι γυναίκες ήταν οι καλές νοικοκυρές που δεν έπρεπε να αντιμιλούν στο σύζυγό τους και να ντύνονται προκλητικά κλπ. Τα παραπάνω παραδείγματα μόνο σε μία συντηρητική-αναχρονιστική κοινωνία μπορεί να τα βιώσει κανείς.
Η κατάσταση, όμως, με τη ρατσιστική δημοσίευση του «Tsirilos» παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις όταν κι άλλοι άνθρωποι κάνουν λάικ, κρυφογελούν, επικροτούν, ανέχονται όχι μόνο το συγκεκριμένο ποστ, αλλά και κάθε ανάλογο. Μήπως η επιφανειακή τους «αρτιότητα» τους καθιστά ανώτερους από κάποιους άλλους ανθρώπους; Μάλλον όχι, γιατί σε αυτό τον κόσμο είμαστε όλοι διαφορετικοί κι όλοι ίσοι. Όμως ο μοντέρνος φασισμός δεν θα εμφανιστεί με στολή, αλλά θα έχει ένα όμορφο, κομψό λάπτοπ και πίσω από μία οθόνη θα μολύνει με το δηλητήριο του, θα γεμίσει την κοινωνία με μίσος και μικροψυχία. Οι άνθρωποι αυτοί που αρέσκονται στην ανώνυμη -ή έστω με ψευδώνυμα- δράση τους πίσω από μία οθόνη υπολογιστή για να «παίξουν τους έξυπνους» απέναντι σε κάποιο πολιτικό πρόσωπο και μάλιστα χρησιμοποιούν την ιδιαιτερότητα κάποιων άλλων ανθρώπων ως λοιδορία, μόνο κίνδυνο για τη δημοκρατία μπορούν να αποτελέσουν.
Όλοι μαζί, όλοι διαφορετικοί και ίσοι
Για τη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ καμία ντροπή δεν θα αποτελούσε άνθρωποι διαφορετικοί -τουλάχιστον από αυτούς που θέλουν να μας πείσουν ότι αντιπροσωπεύουν το «κανονικό»- να γίνονταν μέλη της οργάνωσης. Επιλέγουμε να ζήσουμε μαζί με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, με τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, με τα άτομα με αναπηρία, ώστε να οικοδομήσουμε όλοι μαζί έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δημοκρατίας και ελευθερίας. Μαζί θα διεκδικήσουμε μια καλύτερη ζωή για όλους μας, όπου το διαφορετικό και η ιδιαιτερότητα του κάθε ατόμου δεν θα είναι «ρετσινιά». Η αντιφασιστική δράση αποτελεί ακόμη ένα κρίσιμο επίδικο, αποκτά όμως ιδιαίτερη βαρύτητα το τελευταίο διάστημα, που έχει σημειωθεί έξαρση των φασιστικών-ρατσιστικών δυνάμεων, οι οποίες επιδίδονται σε θρασύδειλες επιθέσεις σε βάρος προσφύγων, μεταναστών, ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων κι άλλων ομάδων.
Είναι όμως και θέμα παιδείας ο «tsirilos», και ο κάθε «tsirilos» εκεί έξω, να μην αναπαράγει εκφράσεις ρατσιστικές και σεξιστικές, τόσο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αφού με την πάροδο των χρόνων αυτά πρωταγωνιστούν όλο και περισσότερο στις ζωές μας, όσο και στο δημόσιο λόγο, καθώς και να μην αφήσουμε ούτε σπιθαμή χώρου ελεύθερη στο φασισμό. Ειδικά το τελευταίο διάστημα που ο φασισμός προσπαθεί να σηκώσει ξανά κεφάλι στην κοινωνία, είναι πιο σημαντικό από ποτέ να μην ανεχτούμε κανένα άλλο ποστ, καμία άλλη έκφραση ρατσισμού. Είναι θέμα παιδείας να μην χλευάζουμε κάτι διαφορετικό, επειδή έτυχε να μην είμαστε εμείς.
Όλοι μαζί, απέναντι στο δικό τους σκοτάδι, θα παλέψουμε για την ελευθερία, την ισότητα, την αλληλεγγύη απέναντι στο ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία και το φόβο, με την ελπίδα ότι το 2019 δεν θα υπάρξουν άλλοι σαν τον «tsirilos».
* Mέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ.