Ενας υπέροχος άνθρωπος, συνεπής αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα. Αν και ήξερε πόσο θα κόστιζε η ενεργή συμμετοχή του, ακολούθησε αυτό που ο νους και η καρδιά του πρόσταζαν. Οργανώθηκε και πρόσφερε τις υπηρεσίες του μέσα από τις γραμμές του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου Θεσσαλονίκης (ΠΑΜ). Με τις γνωριμίες που είχε από τη συμμετοχή του στο φοιτητικό κίνημα, τις αξιόλογες γνώσεις και το κύρος που διέθετε, γρήγορα ανοίχτηκε σε χώρους άγνωστους για την τότε παραδοσιακή αριστερά και έφερε θετικά αποτελέσματα.
Με τη σύλληψή του, όταν ήρθαν τα δύσκολα, τότε που μετριέσαι με το μπόι σου, όρθιος πέρασε από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Από το άντρο της ΚΥΠ και τα κρατητήρια μέσα στο Γ΄ Σώμα Στρατού, από το κόκκινο κτήριο της Εθνικής Ασφάλειας στο Βαρδάρη, το 3ο Αστυνομικό Τμήμα με διοικητή τον περιβόητο Τετραδάκο.
Ο Στέφανος ήταν πελώριος στο σώμα, τη μόρφωση, τη συντροφικότητα. Μέσα στο θάλαμο του Επταπυργίου σκορπούσε την καλοσύνη, το χιούμορ, μεταλαμπάδιαζε τις γνώσεις με τα μαθήματα που οργάνωνε για τους συγκρατούμενούς του κάτω από το άγριο βλέμμα των ανθρωποφυλάκων.
Ο Στέφανος ήταν γιος στρατιωτικού. Οι διώκτες του –ασφάλεια και στρατοδίκες– χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα και άγρια βία για να αποστασιοποιηθεί από τους αριστερούς– κομμουνιστές συγκρατούμενούς του στη δίκη των 17. Παρά τις αφόρητες πιέσεις και τις προσβολές στο πρόσωπο του πατέρα του, κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Στέφανος δεν λύγισε. Ακολούθησε το δρόμο της συνείδησής του.
Στέφανε σ΄ ευχαριστούμε. Θα είσαι πάντα ανάμεσά μας.
Καλό ταξίδι.
Οι συναγωνιστές σου από τη δίκη των 17, Αλέκος Δοϊτσίνης,Αδάμ Δράγας, Ασπασία Καρρά Μαραβέα, Δώρα Κουλμανδά Καλλιπολίτη,Γεωργία Σαρρηγιαννίδου Παπαδοπούλου