Κοινό πρόγραμμα 78 σημείων συμφώνησαν τα τέσσερα κόμματα
Του Άγγελου ΓεωργακόπουλουΜπροστά σε ένα μεγάλο, κατ’ αρχάς ηθικό, και κατά δεύτερον πολιτικό δίλημμα, βρέθηκε το κόμμα της «Αριστεράς» στη Σουηδία: Να επιτρέψει με τη στάση του στη βουλή να συμμετέχουν οι ακροδεξιοί «Σουηδοί Δημοκράτες» στη νέα κυβέρνηση της χώρας και αυτό να γίνει ένα ισχυρό κόμμα διαμαρτυρίας, ουσιαστικά το μόνο του αριστερού χώρου, ή να συμβάλει, με ψήφο ανοχής, να σχηματιστεί στη χώρα αριστεροδεξιά κυβέρνηση, αλλά αυτό να μην έχει κανένα άλλο ενεργό ρόλο, καθώς αυτή ήταν η απαίτηση των δεξιών συνεργατών των Σοσιαλδημοκρατών;
Ψήφος ανοχήςΜετά από μαραθώνιες συναντήσεις της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος η πλάστιγγα έγειρε στο δεύτερο. Αύριο, Δευτέρα, στις 11 το πρωί, ο πρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών, Στέφαν Λεβέν, θα ξαναπάρει τη θέση του πρωθυπουργού, που είχε και πριν από τις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου και θα παρουσιάσει τα μέλη της νέας κυβέρνησης της Σουηδίας. Σε αυτήν θα συμμετέχουν τα δύο μικρά κεντροδεξιά κόμματα, οι κεντροδεξιοί «Φιλελεύθεροι» και το καθαρά δεξιό «Κέντρο» καθώς και οι αφερέγγυοι πολιτικά «Πράσινοι».
Η συνεργασία αυτή προέκυψε μετά από διεργασίες που κράτησαν τεσσεράμισι μήνες. Μετά τις εκλογές που έγιναν στις αρχές Σεπτεμβρίου, για πρώτη φορά για τα δεδομένα της χώρας, το Ακροδεξιό κόμμα «Σουηδοί Δημοκράτες» συγκέντρωσε ποσοστό 17,6% και έγινε ρυθμιστής στις προσπάθειες σχηματισμού κυβέρνησης. Παράλληλα, κανένα από τα παραδοσιακά πολιτικά μπλοκ «το σοσιαλιστικό» (Σοσιαλδημοκράτες, Αριστεροί) και «αστικό» (Μετρειοπαθείς, Χριστιανοδημοκράτες, Φιλελεύθεροι, Κέντρο) και με τους «Πράσινους» να παίζουν και στα δύο ταμπλό, δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το σύνολο των εδρών που θα του επέτρεπε σχηματισμό κυβέρνησης έστω και μειοψηφίας, το οποίο άλλωστε είναι συνηθισμένο στη χώρα. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί η κυβέρνηση να είναι μειοψηφία στη βουλή αλλά απαιτείται να μην καταψηφιστεί από την πλειοψηφία.
Πρόγραμμα 78 σημείωνΤην εβδομάδα που πέρασε, τα τέσσερα κόμματα συμφώνησαν σε κοινό πρόγραμμα που αποτυπώνεται σε 78 σημεία. Χαρακτηριστικό της λεπτομερούς καταγραφής του κοινού προγράμματος είναι η αναφορά στην υποχρεωτική ή όχι συμμετοχή του εργαζομένου στα συνδικάτα και ποιος θα πληρώνει την συνδρομή, απευθείας ο εργαζόμενος ή έμμεσα ο εργοδότης. Η επιλογή να μην είναι υποχρεωτικός ο συνδικαλισμός και να καταβάλλεται η συνδρομή από τον ίδιο τον εργαζόμενο, θεωρείται θεσμοθέτηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Τα δύο σημεία που δεν καθορίζονται με σαφήνεια είναι το ποσοστό περικοπής του επιδόματος ενοικίου και οι αλλαγές στην πολιτική που θα ακολουθηθεί στο θέμα των προσφύγων. Ειδικά το πρώτο είναι ένα ζήτημα που απασχολεί τους εργαζόμενους, καθώς η απελευθέρωση της αγοράς κατοικίας και η αλόγιστη παροχή από τις τράπεζες στεγαστικών δανείων, τα τελευταία χρόνια, έχει εκτοξεύσει τις τιμές των ενοικίων σε σημείο που ο μέσος εργαζόμενος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει χωρίς το επίδομα ενοικίου.
Οι λόγοι αυτοί, καθώς και οι αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος της Αριστεράς που μιλούν ακόμα και για «κονιορτοποίηση» του κόμματος, οδήγησαν τον πρόεδρο του, Γιούνας Σέστεντ, να πει την Παρασκευή από το βήμα της βουλής, ότι παράλληλα με την έμμεση υποστήριξη που δίνει η «Αριστερά» στη νέα κυβέρνηση, με την αποχή της από την ψηφοφορία, «δίνει περίοδο χάριτος στην κυβέρνηση» και αν στα καίρια ζητήματα για την Αριστερά, εφαρμόσει αντεργατική πολιτική θα υποβάλλει πρόταση μομφής. «Μπορεί να μην καταφέραμε να σχηματιστεί κοκκινοπράσινη συμμαχία αλλά συμβάλουμε ώστε να μην σχηματιστεί και μαυρομπλέ» είπε ο Γιούνας Σέστεντ.
ΔιαφωνίεςΗ «Εποχή» ζήτησε την άποψη ενός από τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του Αριστερού κόμματος που μειοψήφησαν στο θέμα της έμμεσης υποστήριξης της νέας κυβέρνησης: «Με τη στάση μας σήμερα, θα είναι δύσκολο μετά τις επόμενες εκλογές, το 2022, να σχηματίσουμε μια Κοκκινοπράσινη κυβέρνηση. Πολλά από τα μέλη μας είναι απογοητευμένα. Η σημερινή στάση μας όμως δημιουργεί δυνατότητες για μακροπρόθεσμες αλλαγές στο κόμμα. Έδωσα μάχη στην Κεντρική επιτροπή, αλλά ήμουν στη μειοψηφία. Πάντως όλοι στο κόμμα συμφωνούν ότι η πολιτική που συμφώνησε να ακολουθήσει η νέα κυβέρνηση θα χτυπήσει σκληρά την εργατική τάξη, θα είναι εντελώς καταστροφική για το εργατικό κίνημα. Θα δούμε περαιτέρω μειώσεις μισθών, αποδυνάμωση των Σωματείων. Με λίγα λόγια, θα δούμε όλα εκείνα τα στοιχεία που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη των ξενοφοβικών και των ακροδεξιών δυνάμεων, που λέμε ότι πολεμάμε» είπε στην Εποχή ο Γιούνας Κάρλσον.
•