Από τις 10 Ιανουαρίου εκατοντάδες μαθητές και μαθήτριες βρέθηκαν μπροστά από τον κεντρικό σταθμό των Βρυξελλών, για να διαδηλώσουν ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Πραγματοποιήθηκε αυθόρμητη πορεία περίπου 2.000 ατόμων, καθώς νέοι και νέες ακόμη κι από άλλες πόλεις βρέθηκαν εκεί για να αγωνιστούν ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Συνθήματα όπως «Titanic wouldn’t happen in 2019» (Ο Τιτανικός δεν θα ναυαγούσε το 2019), «There is not PLANet B» (Δεν υπάρχει ΠΛΑΝήτης Β), «A diploma but no future» (Ένα πτυχίο, αλλά κανένα μέλλον) κυριάρχησαν στις κινητοποιήσεις και άφησαν το στίγμα της εναντίωσης των νέων ανθρώπων.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες, ωστόσο, δεν αρκέστηκαν στην κινητοποίηση της 10ης Ιανουαρίου. Κάθε εβδομάδα κατεβαίνουν στους δρόμους των Βρυξελλών για να δώσουν το δικό τους ηχηρό μήνυμα. Κάθε εβδομάδα αυξάνονται όλο και περισσότερο και η φωνή τους δυναμώνει, διότι έρχονται αντιμέτωποι με την αδιαφορία των ισχυρών για την κλιματική αλλαγή (π.χ. Ντ. Τραμπ). Μόλις λίγες εβδομάδες μετά την πρώτη κινητοποίηση, οι μαθητές και οι μαθήτριες έφτασαν τους 35.000, που διαδήλωναν με ζωντάνια και πρωτότυπα συνθήματα.
Οι κινητοποιήσεις των μαθητών στις Βρυξέλλες δεν ήρθαν ως «κεραυνός εν αιθρία». Οι νέοι και οι νέες πήραν την «σκυτάλη» από τους Αυστραλούς, οι οποίοι ήθελαν να γνωστοποιήσουν σε όλο τον κόσμο ότι η ανάγκη για την προστασία του πλανήτη είναι τώρα πιο επιτακτική από ποτέ και για τον λόγο αυτό προέβησαν σε ακτιβισμούς. Συγκεκριμένα, οι αυστραλοί μαθητές βγήκαν από τις τάξεις τους και οργάνωσαν μαζικές αποχές από τα μαθήματά τους τον Νοέμβριο του 2018, παρά την προτροπή του πρωθυπουργού, Σκοτ Μόρισον, να παραμείνουν στις τάξεις τους. Ο Μόρισον δήλωσε πως στο σχολείο πρέπει να υπάρχει περισσότερη μάθηση και λιγότερος ακτιβισμός. Η απάντηση, παρ’ όλα αυτά δόθηκε από μία 14χρονη μαθήτρια: «Εμείς σε αυτό τον ακτιβισμό μαθαίνουμε και πράγματι θα έπρεπε η κλιματική αλλαγή να αντιμετωπιστεί εκτός του σχολείου.» Από τα παραπάνω γεγονότα αναδεικνύεται παράλληλα η ανάγκη για την ενίσχυση της οικολογικής συνείδησης των μαθητών και των μαθητριών, αλλά και της λεγόμενης κοινής γνώμης σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί και μέσα από την αναβάθμιση της περιβαλλοντικής αγωγής στα σχολεία.
Τα τελευταία χρόνια τόσο στην Ελλάδα όσο και σε διεθνές επίπεδο σημειώνονται ακραία καιρικά φαινόμενα, τα οποία προκαλούν φυσικές καταστροφές και απώλειες ανθρώπινων ζωών, καθώς επίσης έχουν τεράστιο περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό κόστος. Λίγοι μήνες έχουν περάσει εξάλλου από τη μεγάλη πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική, η οποία προκάλεσε καταστροφή πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα. Για τον λόγο αυτό, η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή πρέπει να διευρυνθεί.
Όμως, οφείλουμε να αρχίσουμε από τα βασικά, να κατανοήσουμε δηλαδή τι είναι η κλιματική αλλαγή και ποιες οι επιπτώσεις της. Με απλά λόγια, λοιπόν, κλιματική αλλαγή είναι γενικά η μεταβολή του κλίματος σε βάθος χρόνων, που μπορεί να οφείλεται σε φυσικά αίτια (όπως οι εκρήξεις ηφαιστείων), αλλά και σε ανθρωπογενή αίτια (όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου). Μπορεί ο Ντ. Τραμπ να συνεχίζει να αρνείται την ύπαρξη της κλιματικής αλλαγής και να γράφει χλευαστικά τουίτ για το θέμα αυτό – τη στιγμή που οι ΗΠΑ βρίσκονται «στην κατάψυξη» - ωστόσο η επιστημονική κοινότητα συμφωνεί απόλυτα ότι αυτή η αλλαγή συμβαίνει. Ακόμα και αυτή η κατάσταση πολικού ψύχους που επικρατεί στις ΗΠΑ είναι συνέπεια της υπερθέρμανσης. Με άλλα λόγια, τα ακραία καιρικά φαινόμενα (όπως οι -50 βαθμοί Κελσίου στο Σικάγο) είναι απόρροια της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Η εύρεση λύσεων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι απαραίτητη, καθώς έχει σοβαρότατες συνέπειες. Ενδεικτικά, καταστρέφεται το θαλάσσιο οικοσύστημα, διότι η θάλασσα είναι τοξική και ερημώνονται ολόκληρες περιοχές λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας που καθιστά αδύνατη την ανάπτυξη κοινωνιών. Η μόνη πραγματική, οικολογική, εύκολη και καθαρή λύση είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Μαρία Γεωργακοπούλου