Οι διώξεις του προέδρου της ομάδας που οι χιτλερικοί αποκαλούσαν «εβραϊκή»
Οι οπαδοί της Μπαγερν τιμούν τη μνημη του ηρωϊκού προέδρου
Στις 27 Φεβρουαρίου Μπάγερν Μονάχου συμπλήρωσε 119 χρόνια ζωής και δράσης. Είναι η πιο επιτυχημένη και γνωστή γερμανική ομάδα καθώς μετρά 28 πρωταθλήματα, 18 κύπελλα, αλλά και 5 κατακτήσεις πρωταθλητριών Ευρώπης. Εκείνο που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι η Μπάγερν κυνηγήθηκε ανηλεώς από τους ναζιστές του Χίτλερ. Το 1933 το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα πήρε την εξουσία και ο αθλητισμός όφειλε να βαδίσει στο βήμα των SS, υιοθετώντας τα ιδανικά της Άριας Φυλής, την υιοθέτηση της σβάστικας στις φανέλες των ομάδων, απόδοση του ναζιστικού χαιρετισμού πριν την έναρξη των αγώνων κ.α.
Η Μπάγερν Μονάχου εκείνη την εποχή είχε πρόεδρο τον Εβραίο Κουρτ Λαντάουερ. Οι ναζί μάλιστα αποκαλούσαν περιπαικτικά την Μπάγερν Μονάχου Judeklub, δηλαδή «ομάδα των Εβραίων» και κατά παραφθορά του Wunderklub, της ομάδας-θαύμα όπως αποκαλούσαν προπολεμικά την εθνική ομάδα της Αυστρίας λόγω του εξαιρετικού ποδοσφαίρου που έπαιζε. Άλλωστε, εβραϊκές ρίζες είχε και ο τότε προπονητής, Ρίτσαρντ Κον. Με την απόφαση της 2ης Ιουνίου να αποβληθούν όλοι οι Εβραίοι από τους οργανισμούς της χώρας (αθλητικούς και άλλους) πολλά σωματεία απομακρύνουν τους εβραίους αθλητές, ακόμα και η Eintracht Franfurt, σωματείο με βαθιές εβραϊκές ρίζες. Η μόνη που αντιστάθηκε ήταν η Μπάγερν Μονάχου.
Όπως ήταν… «φυσικό» ο Λαντάουερ παραιτείται από την προεδρία της Μπάγερν και παράλληλα χάνει τη δουλειά του ως μάνατζερ στο διαφημιστικό τμήμα εφημερίδας του Μονάχου. Στις 9/11 του 1938 στη τρομακτική «Νύχτα των κρυστάλλων», ο Λαντάουερ συνελήφθη και εστάλη στο Νταχάου. Έμεινε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης για 33 ημέρες, πριν δραπετεύσει χάριν του δικτύου που είχε δομήσει ως τιμημένος στρατιώτης στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Διέφυγε στην Ελβετία. Τα τρία του αδέλφια όμως δεν τα κατάφεραν. Η Μπάγερν θα αντιστέκεται και θα εκλέγει μη ναζιστές προέδρους μέχρι το 1943 οπότε και «καθαρίστηκε» από τους Εβραίους. Οι περισσότεροι παράγοντές της εκτελέστηκαν.
Η αντίσταση των παικτώνΔεν έκαναν μόνο οι παράγοντες αντίσταση στους ναζί. Το 1936, ο επιθετικός της ομάδας Willy Simetsreiter «έβγαλε» φωτογραφία με τον Jesse Owens, τον αθλητή που είχε εξευτελίσει τους ναζιστές στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Berlin, κατακτώντας τέσσερα χρυσά μετάλλια. Ο αμυντικός Sigmund Haringer γλίτωσε οριακά τη φυλάκιση, όταν αποκάλεσε την παρέλαση της σημαίας των Χιτλερικών «παιδικό θέατρο» και ο αρχηγός, Conny Heidkamp με τη σύζυγό του έκρυψαν τα ασημικά του συλλόγου, όταν τα άλλα σωματεία τα παρέδωσαν για τον αγώνα. Η πιο συμβολική πράξη ωστόσο, ήταν εκείνη του 1943. Τον Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς, η ομάδα βρέθηκε στη Ζυρίχη για φιλικό ματς με την εθνική Ελβετίας. Πήγε δηλαδή, στο μόνο κομμάτι γης που δεν είχε εμπλακεί στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Λεπτομέρεια. Εκεί ζούσε ο φυγάς Λαντάουερ. Πριν το ταξίδι, η Γκεστάπο κάλεσε όλα τα μέλη της αποστολής στα αρχηγεία της, για να παρακολουθήσουν ένα ιδιαίτερο «εκπαιδευτικό» σεμινάριο. Εκεί τους ανακοινώθηκε ότι άνθρωποι της Γκεστάπο θα συνόδευαν την ομάδα.
Λίγο πριν τον αγώνα ο προπονητής της ομάδας, Κοντραντ Χεϊτκαμπ πήρε ένα γραπτό μήνυμα από τον Λαντάουερ. Ένας Γκεσταπίτης του ζήτησε να παραδώσει το φάκελο, λέγοντάς του «ξέρουμε από ποιον είναι και σου απαγορεύουμε να ‘χεις την όποια επαφή μαζί του. Σε παρακολουθούμε». Έως την επιστροφή στη Γερμανία ο Χεϊτκαμπ, είχε πάντα κάποιον να τον παρακολουθεί. Ο Λαντάουερ εμφανίστηκε στις εξέδρες, με τους παίκτες της Μπάγερν να τον εντοπίζουν στην προθέρμανση, να στοιχίζονται μπροστά του και να τον χειροκροτούν. Έξαλλοι οι Γκεσταπίτες απειλούσαν τους ποδοσφαιριστές. «Τότε κατάλαβε πως έχει χάσει τα πάντα, ότι έχουν πεθάνει τα αδέλφια του και πως δύσκολα θα επέστρεφε ποτέ στην πατρίδα του. Οι παίκτες πήραν ένα ρίσκο που πιθανότατα να έσωσε τη ζωή του», είχε γράψει ο Ντίρκ Κάμπερ στο βιβλίο του «Landauer: The man who made FC Bayern». Το 1945 ο Λαντάουερ επέστρεψε στην ελεύθερη Γερμανία και φυσικά ανέλαβε πάλι τη προεδρία της Μπάγερν Μονάχου. Στη πρώτη του δήλωση ανέφερε: «Κατονομαζόμενη ως μία ομάδα Ιουδαίων, έχουμε δείξει με όλους τους δυνατούς τρόπους την αντίθεσή μας στον Εθνικοσοσιαλισμό». Έτσι, εγκαινίασε τη δεύτερη θητεία του στην Μπάγερν την οποία κράτησε ως το 1951. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών το 1961 και μαζί με τους Φραντ Μπεκενμπάουερ, Βίλχεν Νόϊντέκερ είναι ένας από τους τρεις επίτιμους προέδρους.
Μάκης Διόγος