Εκδρομή της Εφημερίδας «ΕΠΟΧΗ» σε Τρίκαλα, Μετέωρα, Ελάτη, Περτούλι Φωτο: Ελένη Σταματάκη
Ξεκινήσαμε για άλλη μια συντροφική εκδρομή της εφημερίδας «Εποχή», την Παρασκευή 22 Μαρτίου, όπως πάντα από την Πλατεία Κάνιγγος (ας μην μπερδεύεται εδώ ο αναγνώστης, δεν υπάρχει καμία σημειολογία λόγω του τριημέρου, το ότι δηλαδή ξεκινάμε από την πλατεία που φέρει το όνομα του βρετανού πολιτικού και ιδιοτελούς αρωγού της ελληνικής Επανάστασης, απλώς πρόκειται για πάγιο meeting point!). Αρχικώς σκοπός μας το Περτούλι, αλλά τελικά σαν παιδιά της πόλης προτιμήσαμε να εδρεύσουμε στα Τρίκαλα – ευκαιρία να γνωρίσουμε και από κοντά αυτήν την επαρχιακή πρωτεύουσα για της οποίας τις καινοτομίες τόσα πολλά ακούγονται.
Φτάσαμε στην πόλη αργά το απόγευμα και καταλύσαμε στο ωραίο ξενοδοχείο Παντελιδάκη, παρα τώ Ληθαίω ποταμώ, δηλαδή τον ποταμό της λήθης… Το πρώτο μας βράδυ το περάσαμε εστιαζόμενοι με άφθονα κρεατικά σε κεντρική ταβέρνα όπου ήρθαν και μας καλωσόρισαν οι βουλευτές της περιοχής, Σάκης Παπαδόπουλος, Παναγιώτα Δριτσέλη και Χρήστος Αντωνίου και ήπιαν ένα ποτήρι κρασί μαζί μας. Μετά αποσυρθήκαμε λόγω του κοπιαστικού της ημέρας.
Το Σάββατο 23 Μαρτίου είχαμε τη χαρά να ξεναγηθούμε στον Πολυχώρο (Βιομηχανικό Μουσείο, Θερινός & Χειμερινός Κινηματογράφος, Αίθουσα Θεάτρου, Ζωγραφικής κ.λπ.) του Μύλου Ματσόπουλου από τον νυν δήμαρχο κ. Παπαστεργίου, ο οποίος με πολύ καμάρι ομολογουμένως αφιέρωσε αρκετό από το χρόνο του για να μας παρουσιάσει τον όλο χώρο. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήταν η διατήρηση και συντήρηση του Μύλου καθεαυτού με το μηχανολογικό του εξοπλισμό και με πινακίδες που τον είχαν καταστήσει αληθινό Βιομηχανικό Μουσείο. Όπως μάθαμε, τα Χριστούγεννα ο χώρος αγγίζει σε επισκεψιμότητα το 1.000.000 άτομα! Το όλο συγκρότημα κληροδοτήθηκε το 1978 με το θάνατο του τελευταίου ιδιοκτήτη Ιωάννη Ματσόπουλου στο Δήμο Τρικκαίων (ο οποίος Ματσόπουλος φέρεται δηλώσας: «τα κέρδη που είχα ως επιχειρηματίας θα τα επιστρέψω στον τόπο στον οποίο τα απόκτησα»). Επίσης πληροφορηθήκαμε για την απολύτως θετική στάση της κοινωνίας των Τρικάλων απέναντι στους 400 πρόσφυγες (οικογένειες) από Κουρδιστάν και Συρία. Στη συνέχεια, κινηθήκαμε βορειότερα προς Ελάτη και Περτούλι για να εισπνεύσουμε και λίγο βουνήσιο αέρα. Το βράδυ πάλι σκορπίσαμε στις ταβέρνες της πόλης και μερικά πιο… δυναμικά μέλη μας προχώρησαν περαιτέρω στη γνωριμία με τα νυχτερινά Τρίκαλα (μπαρ κ.λπ.).
Την Κυριακή 24 Μαρτίου επισκεφθήκαμε το κάστρο που δεσπόζει της πόλης με το επιβλητικό ρολόι και κάναμε τη γνωριμία του υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημαρχία της πόλης, με το συνδυασμό «Μαζί για τα Τρίκαλα», Κώστα Κρεμμύδα. Στη συνέχεια αναχωρήσαμε για τα επιβλητικά Μετέωρα των οποίων το μεγαλείο απολαύσαμε βεβιασμένα καθώς ο πολύ καλός καιρός και το τριήμερο έφεραν κοσμοσυρροή που μας ταλαιπώρησε αρκετά. Έπειτα κατευθυνθήκαμε στην εξοχική ταβέρνα «Γούσιος» για αυθεντική κρεατοφαγία! Το σκηνικό της προηγούμενης νύχτας επαναλήφθηκε και την Κυριακή μαζί με ρεμπέτικα.
Τη Δευτέρα 25 Μαρτίου επισκεφθήκαμε το Μουσείο Τσιτσάνη που βρίσκεται ακόμη υπό διαμόρφωση αλλά που μας δίνει μια αρκετά εκτεταμένη εικόνα για τον μεγάλο δημιουργό αλλά και για το πώς μια πόλη τιμά ένα άξιο τέκνο της και πώς επωφελείται από την ακτινοβολία του προσώπου. Στο ισόγειο του κτιρίου των φυλακών Τρικάλων, όπου βρίσκεται το Μουσείο Τσιτσάνη, και οι οποίες φυλακές έκλεισαν το 2006, βρίσκεται και τουρκικό χαμάμ ανδρών και γυναικών το οποίο είναι αποκατεστημένο και επισκέψιμο με πλήθος πληροφορίες γύρω από αυτό. Το παρακείμενο εντυπωσιακό Τζαμί του Οσμάν Σαχ δεν μπορέσαμε να επισκεφτούμε.
Δύο συμπληρωματικές κουβέντες τώρα για την πόλη των Τρικάλων και την εικόνα που αποκομίσαμε: όντως ο ποταμός Ληθαίος που ρέει κατακάθαρος στο κέντρο της πόλης είναι ο βασικός άξονας ζωής και προσφέρει πολλά με την ύπαρξή του. Η ποδηλασία είναι πολύ ανεπτυγμένη στην πόλη κάτι πολύ θετικό, αλλά οι ποδηλατοδρόμοι είναι φθαρμένοι και χρειάζονται εκ νέου ελαιοχρωματισμό. Η καθαριότητα επίσης δεν βρίσκεται στο ύψος μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής πόλης και τέλος για μια πόλη που διατείνεται ότι είναι «έξυπνη» το δημοτικό wi-fi λειτουργούσε μόνο σε απόσταση έως 200 μέτρα από την κεντρική πλατεία…
Μετά από όλα αυτά ξεκινήσαμε για την Αθήνα με μια γευστικότατη (χωρίς κρέας αυτή τη φορά!) στάση στους Λιβανάτες Φθιώτιδας μετά από ορθή παραίνεση του Αλέκου Βελισσάριου.
Κλείνοντας να πούμε ότι με αυτή μας τη μετακίνηση εξοικονομήθηκαν 600 ευρώ για την εφημερίδα «Εποχή».
Και στην επόμενη εκδρομή!
Αιμίλιος Πολίτης
Υ.Γ. Ευχαριστούμε την Χριστίνα, που οργάνωσε την όμορφη εκδρομή μας. Περάσαμε υπέροχα. Αναμένουμε το επόμενο τριήμερο.