Του Αριστείδη ΚαλάργαληΤα ξημερώματα της Κυριακής 4ης Μαΐου 1941, γερμανική νηοπομπή συνοδευόμενη από πολεμικά αεροπλάνα αποβίβασε, χωρίς αντίσταση, δύναμη 2.000 ανδρών της 50ης Μεραρχίας Πεζικού, εφοδιασμένη με βαρέα πολυβόλα, όλμους και ταχυκίνητα μέσα στην αμμουδιά του χωριού Πέτρα. Παράλληλα με τις ενέργειες εδραίωσης των δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή της Πέτρας ξεκίνησε μηχανοκίνητη φάλαγγα με επικεφαλής μοτοσικλετιστές προς την πόλη της Μυτιλήνης, με αποστολή τον εντοπισμό τυχόν ανεξάρτητων εστιών αντίστασης.
Το πρωί της ίδιας μέρας, γερμανικά οπλιταγωγά συνοδευόμενα από ιταλικά αντιτορπιλικά, καθώς και από γερμανικά καταδιωκτικά αποβίβασαν 2.000 άνδρες στο λιμάνι της Μυτιλήνης υπό τη διοίκηση του συνταγματάρχη Φον Σέλβιτς. Οι γερμανοί αξιωματικοί εγκαταστάθηκαν στα γραφεία της ΧΙΙΙ Μεραρχίας Αρχιπελάγους και ύψωσαν τη γερμανική σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό, στη θέση της ελληνικής.
Η μηχανοκίνητη φάλαγγα στην πορεία της προς τη Μυτιλήνη επάνδρωσε τα παρατηρητήρια και φυλάκια των υψωμάτων, τα οποία βρίσκονταν κατά μήκος του κεντρικού οδικού άξονα του νησιού. Ταυτόχρονα, στις παραλίες βόρεια και νότια της Μυτιλήνης τοποθετήθηκαν πυροβόλα.
Η Στρατιωτική Διοίκηση Μυτιλήνης δεν αντιτάχτηκε ούτε για την τιμή των όπλων. Το νησί παραδόθηκε αμαχητί στους Γερμανούς, γιατί στις συσκέψεις, όπως αναφέρεται στα «Πεπραγμένα» της Μητρόπολης Μυτιλήνης, «επικράτησεν παρά πάσιν η σύνεσις», ώστε να μην αντιταχθούν.
Το πνεύμα αυτό απαντάται και στα δημοσιεύματα των εφημερίδων της Λέσβου, αυτής της εποχής. Στην εφημερίδα «Το Φως» διαβάζουμε στις 6 Μαΐου: «Γερμανοί στρατιώται. Τίποται απολύτως δεν μας χωρίζει μεταξύ μας. Αν υπήρξαν πλάναι που μας έφεραν αντιμετώπους προς στιγμήν, αι πλάναι αυτοί θα διαλυθούν και θα διαλυθούν εάν σεις και ημείς το θελήσωμεν. […] Εφέρατε διά λόγους τους οποίους θα ειπεί κάποτε η ιστορία, τον αγκυλωτόν σταυρόν μέχρι των επάλξεων επί των οποίων η ψυχή μας υψώνει και λατρεύει την γαλανόλευκον. […] Γενναίοι του Γ΄ Ράιχ στρατιώται. Καλώς ήλθατε εις την πάντοτε και αιωνίως Ελληνικήν μας Πατρίδα. […] Ημείς σας υποσχόμεθα εν πράγμα. Να εργασθώμεν με όλας μας τας δυνάμεις μας διά να σας καταστήσωμεν ευχάριστον την ανάμνησίν της. […] εχθρούς εις τον τόπον ούτον δεν θα εύρητε. Πλανηθέντας ίσως να εύρητε πολλούς».
Και η εφημερίδα «Πρωινή» στις 7 Μαΐου γράφει: «Η κατοχή συνετελέσθη ειρηνικώς εκδηλωθείσης εκατέρωθεν της επιθυμίας όπως αποφευχθεί μάταια αιματοχυσία. […] Πειθαρχούντες απολύτως εις τας υποδείξεις των αρχών της κατοχής, υπάρχει βεβαιότης ότι θα επισύρωμεν την εκτίμησιν και την συμπάθειάν των».
Για την ιστορία αναφέρουμε ότι η «Πρωινή» μετά λίγες μέρες έκλεισε από τη γερμανική στρατιωτική διοίκηση. Το «Φως» ήταν η μοναδική εφημερίδα που κυκλοφορούσε κατά τη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής στη Λέσβο. Ήταν φιλοναζιστική, υμνούσε τα γερμανικά στρατεύματα και τον Χίτλερ. Η κατοχή της Λέσβου διήρκεσε έως τις 9 Σεπτεμβρίου 1944.
•