«ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ»
Αλήθεια, τι είναι αγάπη;
Επιμέλεια: Στράτος Κερσανίδης«Ο τίτλος της ταινίας είναι περισσότερο μια ερώτηση παρά μια κατάφαση», σημειώνει η Κλερ Μπερζέ, σκηνοθέτιδα της ταινίας «Αγάπη είναι» (C’ est ca l’ amour), η οποία κέρδισε το 1ο βραβείο στο τμήμα Ημέρες Συγγραφέων (Giornate degli autori), στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Είναι «μια ιστορία ταραχής και αναστάτωσης σε μια οικογένεια και σε μια κοινότητα, όπου διαφορετικές απόψεις συγκρούονται. Είναι μια ταινία για την αγάπη, αλλά και για την εξουσία, την επανάκτηση και την εγκατάλειψη», συνεχίζει.
Όλα εκτυλίσσονται στην πόλη Φορμπάχ κοντά στα γαλλογερμανικά σύνορα. Μια εργατούπολη η οποία έχει χτυπηθεί από την κρίση, η μεσαία τάξη έχει συρρικνωθεί ενώ αρκετοί κάτοικοι την εγκατέλειψαν. Ένα από τα αποτελέσματα όλης αυτής της κατάστασης είναι και η άνοδος της ακροδεξιάς καθώς το Εθνικό Μέτωπο της Ζαν Μαρί Λεπέν, έχει σημαντική επιρροή η οποία αποτυπώνεται στα εκλογικά αποτελέσματα.
Στο Φορμπάχ ζει ο Μάριο, μαζί με τις δύο κόρες του. Η γυναίκα του τον εγκατέλειψε ξαφνικά κι αυτός προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του με την 14χρονη Φρίντα, η οποία θεωρεί πως αυτός ευθύνεται για το φευγιό της μητέρας της και την 17χρονη Νίκι η οποία αναζητά την ανεξαρτησία της από την οικογένεια. Σε όλη αυτήν τη δύσκολη κατάσταση ο Μάριο δεν είναι μόνος, «είναι περιτριγυρισμένος από γυναίκες με έντονες προσωπικότητες. Η ταινία αντανακλά μια εποχή όπου οι γυναίκες επιμένουν για τα δικαιώματα τους και την ελευθερία τους, αλλά η ιδέα μου ήταν να δείξω και έναν άνδρα που αλλάζει, που αναπροσαρμόζει τον εαυτό του μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο», σημειώνει η Κλερ Μπερζέ.
Μια συγκινητική ταινία με θέμα την πατρότητα στο σενάριο της οποίας η Μπερζέ έχει περιλάβει αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Η αγάπη και η αναζήτηση της ελευθερίας μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, αυτό του επαρχιακού μικρόκοσμου, η σκηνοθέτιδα δημιουργεί μια ταινία η οποία, όπως λέει το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής που την βράβευσε στη Βενετία, επελέγη «για την τρυφερότητα και τη σκηνοθετική της μαεστρία». Η ίδια κριτική επιτροπή, σε άλλο σημείο του σκεπτικού αναφέρει πως πρόκειται για «μια ιστορία που καθηλώνει γύρω από τις δύσκολες καταστάσεις που μπορεί να αντιμετωπίσουμε, είτε πρόκειται για το τέλος ενός γάμου είτε για μια ερωτική απογοήτευση».
strakersan@gmail.comkersanidis.wordpress.com «ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ»
Μια χώρα στην κόψη του ξυραφιού
Η γειτονική μας Τουρκία είναι μια χώρα στην οποία ο στρατός πάντοτε έπαιζε σημαντικό ρόλο. Δεν είναι λίγες οι φορές που ανέλαβε τα ηνία της χώρας, ενώ πάντοτε είχε πολύ βαθιά επιρροή στην κοινωνία καθορίζοντας τις πολιτικές εξελίξεις. Πρόσφατα μάλιστα, με αφορμή ένα πραξικόπημα, ο πρόεδρος Ερντογάν βρήκε την ευκαιρία να δημιουργήσει ένα ιδιότυπο καθεστώς το οποίο αποκαλείται δημοκρατικό έχοντας καταλύσει μια σειρά από δημοκρατικές ελευθερίες.
Η ταινία, «Το πραξικόπημα» (Anons), του Μαχμούτ Φαζίλ Κοσκούν, η οποία είναι εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα, αφηγείται όσα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια μιας νύχτας. Συγκεκριμένα τη νύχτα της 22ας Μαΐου 1963.
Εκείνο το βράδυ λοιπόν, μια ομάδα αξιωματικών του στρατού σχεδιάζει να ανατρέψει την κυβέρνηση της Άγκυρας. Ταυτόχρονα, στην Κωνσταντινούπολη, συνεργάτες των επίδοξων πραξικοπηματιών, σχεδιάζουν να καταλάβουν τον Κρατικό Ραδιοφωνικό Σταθμό, ώστε να ελέγξουν την πληροφόρηση. Να όμως που μια σειρά από απροσδόκητα γεγονότα θα τους δημιουργήσει τεράστια προβλήματα. Μια καταιγίδα που ξεσπάει ξαφνικά, μια προδοσία, η απροσδόκητη απουσία του τεχνικού στο ραδιοφωνικό σταθμό και η αδυναμία τους να επικοινωνήσουν με την Άγκυρα, δημιουργεί μια χαώδη κατάσταση. Ενώ, λοιπόν, η ομάδα της Κωνσταντινούπολης προσπαθεί να βγάλει στο αέρα το διάγγελμα των πραξικοπηματιών, κανείς του δεν ξέρει εάν όντως αυτό έχει πραγματοποιηθεί στην Άγκυρα!
Τολμηρή πολιτική ταινία η οποία συνδυάζει το σαρκαστικό χιούμορ του Κουαρισμάκι με το ευφυές βρετανικό φλεγματικό χιούμορ. Τιμήθηκε με το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο τμήμα Ορίζοντας (Orizzonti), στο Φεστιβάλ της Βενετίας.
Ο σκηνοθέτης σημειώνει για την ταινία του: «Είναι μια ιστορία σύγκρουσης και ενότητας δύο διαφορετικών κομματιών της κοινωνίας, των στρατιωτών και των απλών πολιτών, οι οποίοι αντιλαμβάνονται τον κόσμο και τη ζωή από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες. Δεν είχα καμία πρόθεση να διαλέξω πλευρά ή να κρίνω όλα αυτά που συμβαίνουν. Επίσης, δεν είμαι ιστορικός. Παρόλο που η ιστορία της ταινίας έχει πολλά κοινά με κάποια άλλα πραγματικά γεγονότα, ήθελα να γράψω τη δική μου ιστορία και να προσπαθήσω να ψηλαφήσω το παρελθόν ανεξάρτητα από την επίσημη ή ανεπίσημη ιστορία. Ο σκοπός μου ήταν να εξιστορήσω τα διάφορα παιχνίδια εξουσίας καθώς και την εξέλιξη της ζωής μετά τη διαδικασία της ανακοίνωσης του πραξικοπήματος χωρίς όμως να αποτελώ υποστηρικτή ή πολέμιό του». Ένα ισορροπημένο και αρκετά στρογγυλεμένο σημείωμα, για ευνόητους λόγους νομίζω.
Σ. Κ. ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ«Οι βράχοι της ελευθερίας» (Cliffs of freedom) του Βαν Λινγκ: Ταινία αμερικανικής παραγωγής, γυρισμένη στο Νέο Μεξικό με φόντο την Ελληνική Επανάσταση του 1821! Πρόκειται για μια ερωτική ιστορία ή καλύτερα για ένα δύσκολο έρωτα ανάμεσα σε μια Ελληνοπούλα και έναν Τούρκο. Η 20χρονη Άννα - Χριστίνα, μια χωριατοπούλα, ερωτεύεται τον συνταγματάρχη Ταρίκ, ο οποίος όταν ήταν παιδί της είχε χαρίσει τη ζωή. Ο συνταγματάρχης διαφωνεί με τη σκληρότητα της οθωμανικής διοίκησης απέναντι στους ραγιάδες. Μετά από μια τραγωδία στην οικογένειά της αλλά και στο χωρίο, η Άννα - Χριστίνα αποφασίζει να πολεμήσει για την ελευθερία της πατρίδας της. Σύντομα θα γίνει σύμβολο του αγώνα και οι Τούρκοι θα την επικηρύξουν. Αυτός ο οποίος έχει διαταχθεί να την συλλάβει είναι ο Ταρίκ, ο οποίος δεν έπαψε να την αγαπά και θέλει να την προστατεύσει.
«Teen spirits» του Μαξ Μινγκέλα: Η Βάιλοτς ζει στο νησί Γουάιτ της Αγγλίας και ονειρεύεται να γίνει αστέρι της ποπ μουσικής. Ένας απροσδόκητος μέντορας θα εμφανιστεί και θα την βοηθήσει να πάρει μέρος σε ένα διαγωνισμό τραγουδιού.
«Ο αξιαγάπητος κύριος Τροχίδης» (Raoul taburin) του Πιέρ Γκοντό: Ο Ραούλ Τροχίδης είναι ο αγαπημένος ποδηλατάς του Σαν Σερόν. Ξέρει τα πάντα για τα ποδήλατα κι όλοι τον θαυμάζουν γι’ αυτό! Όμως ο Ραούλ έχει ένα μυστικό το οποίο κινδυνεύει να αποκαλυφθεί. Ένας φωτογράφος θέλει να τον φωτογραφήσει την ώρα που κάνει ποδήλατο μόνο που ο ποδηλατάς δεν ξέρει ποδήλατο! Έτσι θα κάνει τα πάντα για να μην αποκαλυφθεί το μυστικό του. Από το δημιουργό του Μικρού Νικολά, Ζαν-Ζακ Σεμπέ.
«The yellow birds» του Αλεξάντρ Μουρς: Η διμοιρία των δύο φίλων Μπράντον Μπαρτλ και Ντάνιελ Μέρφι θα δεχτεί ισχυρό πλήγμα στο Ιράκ. Με τη βοήθεια του λοχία Στέρλινγκ θα προσπαθήσουν να επιβιώσουν στις δύσκολες συνθήκες του πολέμου. Όμως μόνον ο ένας από τους δύο φίλους θα επιστρέψει στην πατρίδα, ο οποίος μάλιστα γνωρίζει το μυστικό για το τι ακριβώς έχει συμβεί.
«Supa modo» του Λικάιρον Γουαϊνάινα: Η 9χρονη Τζο ονειρεύεται να γίνει υπερηρωίδα και ας βρίσκεται στο τελικό στάδιο της ασθένειάς της. Η αδελφή της μην αντέχοντας να την βλέπει ξαπλωμένη στο κρεβάτι προσπαθεί μαζί με τους συγχωριανούς της να την κάνουν να πιστέψει στις δυνατότητές της και να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Supa, σε διάλεκτο των σουαχίλι σημαίνει «άνθρωπος», ενώ supa είναι η φωνητική αποτύπωση του super. Όπως προφέρεται από ένα παιδί της Κένυας.
«Μια ιδιαίτερη οικογένεια» (Una especie familia) του Ντιέγκο Λέρμαν: Γεμάτη προσδοκίες πως επιτέλους θα αποκτήσει το παιδί που τόσο επιθυμεί, η Μαλένα πηγαίνει στο νοσοκομείο. Της έχουν τηλεφωνήσει πως το παιδί που κανόνισε να υιοθετήσει έχει γεννηθεί από την παρένθετη μητέρα. Όμως, ενώ όλα φαίνεται να έχουν δρομολογηθεί, μια δυσάρεστη έκπληξη την περιμένει αφού οι βιολογικοί γονείς του παιδιού ζητούν επιπλέον χρήματα. Ο μόνος τρόπος να δικαιωθεί είναι να προσφύγει στη δικαιοσύνη αν και ο νόμος δεν φαίνεται να την ευνοεί.
«Ο Κορσικανός» (Un vie violente) του Τιερί ντε Περέτι: Ένας αγωνιστής για την ανεξαρτησία της Κορσικής, επικηρυγμένος για τη δράση του, καταφεύγει στη Γαλλία. Ο θάνατος ενός παλιού του συντρόφου τον φέρνει μπροστά στο ηθικό δίλημμα: Να πάει στην κηδεία;
«Το πορτρέτο της Τερέσα» (Retrato de Teresa) του Πάστορ Βέγκα: Εργάτρια σε κλωστοϋφαντουργία, η Τερέσα, μητέρα τριών παιδιών, διώχνει τον άντρα της, Ραμόν, από το σπίτι επειδή είναι υπερβολικά ζηλιάρης. Ενώ προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της μαθαίνει πως ο σύζυγός της είχε εξωσυζυγική σχέση. Όταν εκείνος παίρνει προαγωγή προσπαθεί να την επαναπροσεγγίσει, ενώ έχει διακόψει με την άλλη γυναίκα. Εξαιρετικό κουβανέζικο φιλμ, που εξετάζει το πρόβλημα του σεξισμού στη σύγχρονη Κούβα.
Σινεφίλ