Συνέντευξη με τον Φαρίντ Φερνάντεζ, πρώην πρέσβη της Βενεζουέλας
«Η Βενεζουέλα θα μπορούσε άνετα να οδηγηθεί σε εμφύλιο πόλεμο, αν αυτό εξαρτιόταν από τις ΗΠΑ και τον Γκουαϊδό», σημειώνει στην «Εποχή» ο πρώην πρέσβης της Βενεζουέλας στην Ελλάδα Φαρίντ Φερνάντεζ, παρακολουθώντας το νέο κάλεσμα του αυτοανακηρυσσόμενου προέδρου Χουάν Γκουαϊδό -μετά το αποτυχημένο πραξικόπημά του-, για νέες κινητοποιήσεις σήμερα (11/5), σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη σύλληψη του αντιπροέδρου της Εθνοσυνέλευσης Έντγκαρ Σαμπράνο, αφήνοντας εκ νέου ανοικτό το ενδεχόμενο αμερικανικής στρατιωτικής επέμβασης.Τη συνέντευξη πήρε η
Ιωάννα Κλεφτόγιαννη Πραγματικά, με τόση πίεση από τις ΗΠΑ, νέες ασφυκτικές κυρώσεις, κυβερνοεπιθέσεις, παρατεταμένα black out, ανθρωπιστικές βοήθειες- δούρειους ίππους, μετά κι από απόπειρα πραξικοπήματος από τον Γκουαϊδό, γιατί, κύριε Φερνάντες, το καθεστώς Μαδούρο δεν πέφτει;Είναι ένα επικίνδυνο λάθος η τακτική της Αντιπολίτευσης. Είναι σα να αγνοούν τη βενεζουελάνικη κοινωνία και τους βενεζουελάνικους θεσμούς. Ποτέ δεν πίστεψα ότι η κυβέρνηση θα πέσει. Το μοναδικό επίτευγμα του Γκουαϊδό είναι η συσπείρωση της κατακερματισμένης αντιπολίτευσης. Παρόλο που παλιοί ηγέτες της αντιπολίτευσης γελάνε αυτή τη στιγμή και τον αφήνουν να καεί. Ίσως θεωρούν ότι κυβέρνηση είναι πιο εύθραυστη και μπορούν να κάνουν μελλοντικά δυναμικό comeback, που δεν θα εμπεριέχει τον Γκουαϊδό.
Ο Γκουαϊδό δεν έχει πολιτικό μέλλονΜπορείτε να κάνετε μια πρόβλεψη για τον Γκουαϊδό;Δεν θα ΄θελα να είμαι στη θέση του! Δεν θεωρώ ότι δεν έχει μεγάλο πολιτικό μέλλον. Η ριψοκίνδυνη, επικίνδυνα διχαστική τακτική του έχει αποτύχει. Ο Γκουαϊδό προέρχεται από το ακροδεξιό φοιτητικό κίνημα στη Βενεζουέλα, που ήταν στο κέντρο των έκτροπων. Δεν θεωρώ ότι έχει πολύ ισορροπημένο νου.
Η αυτονανακήρυξή του χρειαζόταν συμμάχους, όχι μόνο το στρατό, αλλά και από μέρος του Τσαβισμού, που θα διαφοροποιούνταν από τον πρόεδρο Μαδούρο. Χρειαζόταν επίσης ένα παλλαϊκό ξεσηκωμό. Δεν είχε τίποτα από όλα αυτά. Οι λίγοι στρατιωτικοί που πήραν στην αρχή το μέρος του, τώρα περιπλανιούνται στην Κολομβία -τους έχει εγκαταλείψει-, ενώ ελάχιστοι πλέον Βενεζουελάνοι κατεβαίνουν στο δρόμο, μετά από κάλεσμά του, τουλάχιστον όχι αρκετοί ώστε να δημιουργήσουν κοινωνικό κίνημα. Το μόνο που έχει είναι η υποστήριξη 50 ξένων κυβερνήσεων. Αλλά, φαντάζομαι, κι αυτές σήμερα δεν ξέρουν τι να κάνουν.
Τι εννοείτε;Αναγνώρισαν έναν άνθρωπο, που δεν είναι τίποτα. Τι θα κάνουν τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο, όταν ο Μαδούρο θα συνεχίζει να είναι πρόεδρος της Βενεζουέλας; Τι θα κάνουν οι πρεσβείες τους στη Βενεζουέλα; Είναι δυνατό, ενώ δεν αναγνωρίζουν τον Μαδούρο ως πρόεδρο, ο γάλλος πρέσβης να ζητά νερό για την πρεσβευτική κατοικία, συντάσσοντας επιστολή προς τον υπουργό Νερού της κυβέρνησης Μαδούρο, και να τη στέλνει στο φαξ τού υπουργείου; Είναι αντιφατικό, αστείο και παράλογο.
Ο πρόεδρος Μαδούρο, μέσα σε αυτή την αδιανόητη κρίση, έχει κλονιστεί, έχει αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να συνεχίσει στην ίδια ρότα;Το πεδίο μέσα στο οποίο η κυβέρνησή του μπορεί να κάνει μανούβρες έχει συρρικνωθεί. Η κατάσταση στη Βενεζουέλα έχει «κολλήσει». Αν δεν αρθούν οι ασφυκτικές κυρώσεις των ΗΠΑ, δεν μπορεί να αλλάξει κάτι.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης Μαδούρο Λάθη, παρ’ όλα αυτά, έχει κάνει η κυβέρνηση Μαδούρο; Έχει μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή εκτός ελέγχου κατάσταση στη χώρα;Το σημερινό οικονομικό αδιέξοδο είναι κυρίως το αποτέλεσμα των φοβερών κυρώσεων των ΗΠΑ, που, απ’ όσο γνωρίζω, δεν έχουν βάση νομιμότητας, είναι πολιτικές κυρώσεις, κατά μιας κυβέρνησης, το κόστος των οποίων όμως πληρώνουν οι πολίτες. Οι ΗΠΑ θέλοντας να απαλλαγούν από την κυβέρνηση Μαδούρο, καταστρέφουν το βενεζουελάνικο λαό.
Δεν βαραίνουν ευθύνες και την κυβέρνηση για τη σημερινή κρίση;Για το ότι δεν προετοίμασε το έδαφος για ένα νέο οικονομικό μοντέλο. Κάτι που είναι εύκολο να το λες, αλλά, ξέρω πολύ καλά, ότι κανείς δεν μπόρεσε να το κατορθώσει, ενώ υπήρξαν, από το 1950, ντουζίνες οικονομικών προγραμμάτων για ανασυγκρότηση της βενεζουελάνικης οικονομίας. Έχουμε γίνει μάρτυρες δεκάδων αλλαγών. Δεν «δούλεψε» τίποτα. Και οι κυρώσεις έχουν κάνει την κατάσταση χειρότερη. Η Βενεζουέλα δεν ήταν έτοιμη να τις αντιμετωπίσει, όπως δεν ήταν έτοιμη να υποστεί τις συνέπειες της μείωσης των τιμών του πετρελαίου, από το 2009. Δεν είναι φυσιολογικό όμως ένα κράτος να βασίζεται στις τιμές του πετρελαίου, να εξαρτώνται από αυτό τα σχολεία και τα νοσοκομεία του. Θα έπρεπε να έχει τα μέσα να αναπτυχθεί χωρίς το πετρέλαιο. Βεβαίως, είναι εύκολο να το λες, στη πράξη –αποδεδειγμένα- είναι αλλιώς. Οποιοσδήποτε μετασχηματισμός της Οικονομίας, προκειμένου να καταφέρει να τα βγάλει πέρα, θα πάρει δεκαετίες. Αλλά οι ΗΠΑ δεν υποχωρούν. Δεν ήταν χαρούμενοι στην Αμερική με τον Τσάβες, δεν είναι ούτε με τον Μαδούρο. Στο μεταξύ, αν ακούσετε τον αμερικανό πρόεδρο, τον αμερικανό γερουσιαστή Μάρκο Ρούμπιο ή τον ειδικό αντιπρόσωπο των ΗΠΑ για τη Βενεζουέλα Έλιοτ Έιμπραμς θα διαπιστώσετε ότι χρησιμοποιούν σε ένα πολύ επικίνδυνο λεξιλόγιο.
Το ενδεχόμενο στρατιωτικής εισβολής των ΗΠΑΑυτή η ρητορική μπορεί, μαζί με τις ακρότητες του Γκουαϊδό, να οδηγήσει σε εμφύλιο τη χώρα;Η χώρα θα μπορούσε άνετα να οδηγηθεί σε εμφύλιο πόλεμο, αν εξαρτιόταν από αυτούς .
Ο Γκουαϊδό από την πρώτη στιγμή καλούσε για επέμβαση των ΗΠΑ, την οποία δεν απέκλειαν ούτε ο Ντόναλντ Τραμπ, ούτε οι αξιωματούχοι του. Γιατί δεν έχει εισβάλλει μέχρι στιγμής στη Βενεζουέλα ο αμερικανικός στρατός;Δεν γνωρίζω, παρ’ ότι θα ήταν παράλογη και για τις ΗΠΑ μια στρατιωτική επέμβαση. Δεν θεωρώ ότι η πλειοψηφία της Ουάσινγκτον τάσσεται υπέρ της. Η διακυβέρνηση Τραμπ είναι ανισόρροπη, αλλά ακόμη οι ΗΠΑ κρατούν στον τραπέζι ανοικτά όλα τα σενάρια. Μια στρατιωτική εισβολή θα είχε τρομακτικές συνέπειες για ολόκληρη την περιοχή.
Ο ρωσικός και ο κινεζικός παράγων έχουν παίξει ρόλο στις μέχρι σήμερα εξελίξεις κι ισορροπίες;Φυσικά. Η ειρωνεία είναι ότι η Δύση, ο δυτικός κόσμος που υπήρξε μέρος του δυτικού μπλοκ στον Ψυχρό πόλεμο, βλέπουν η σταθερότητα διεθνώς να εξαρτάται από τους Ρώσους και τους Κινέζους κι όχι από αυτούς. Ως παρατηρητής θα έλεγα ότι η κινεζική και η ρωσική εξωτερική πολιτική είναι η μεγαλύτερη εγγύηση για σταθερότητα στον κόσμο. Η Ευρώπη το έχασε το στοίχημα.
Ο Τσαβισμός, μέρος του πολιτικού σκηνικού
Πώς είναι δια ζώσης ο Νικολάς Μαδούρο;Χαμογελαστός. Μην επηρεάζεστε από τον θόρυβο στα μίντια. Mπορείς να διαφωνείς με την οικονομική πολιτική του, την εξωτερική πολιτική του, με πολλά πράγματα, και έχεις το δικαίωμα να το κάνεις ανοιχτά στη Βενεζουέλα. Δείτε τη βενεζουελάνικη τηλεόραση! Ο Νικολάς Μαδούρο, όσο κι αν επιμένουν, δεν είναι Δικτάτορας.
Εσωκομματικές διεργασίες στους Τσαβίστες για τη διαδοχή του στο Eνωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα- PSUV έχουν ξεκινήσει;Δεν ξέρω κάτι, αλλά μπορώ να πω με σιγουριά ότι ο Τσαβισμός ήταν και παραμένει ένα πολύ σοβαρό γεγονός στη πολιτική σκηνή της χώρας.
Μόνο μέσω του Τσαβισμού μπορεί να υπάρξει μέλλον για το λαό της Βενεζουέλας;Το πρόβλημα στη Βενεζουέλα είναι ότι το μέλλον της δεν βασίζεται μόνο από τη βούληση των Βενεζουελάνων, υπάρχουν σοβαρότατες έξωθεν παρεμβάσεις. Ο Τσαβισμός έφερε στη Βενεζουέλα ένα νέο κύμα εκδημοκρατισμού, αποκτώντας πρόσβαση στην πολιτική αυτοί που στερούνταν κάθε δικαιώματος. Από την άλλη, οι χώρες και οι λαοί είναι αιώνιοι. Όχι και τα κόμματα. Ο Τσαβισμός θα αποτελεί ασφαλώς μέρος του πολιτικού σκηνικού της χώρας για πολλές δεκαετίες ακόμα.