* Ο Μακρόν βλέπει την πλάτη της Λεπέν* Η πολυδιασπασμένη αριστερά με τα πιο χαμηλά ποσοστά* Οι Οικολόγοι με νέο δόγμα: «Ούτε αριστερά ούτε δεξιά»
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών είναι μια δύσκολη υπόθεση, ιδιαίτερα για τη Γαλλία, μια χώρα που παίζει σημαντικό ρόλο στις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Πώς, λοιπόν, να γίνει κατανοητό και αποδεκτό ότι αντιδραστικές δυνάμεις αναδείχθηκαν κυρίαρχες καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση; Και αυτό συνέβη δύο χρόνια μετά το σεισμό του 2017, όταν ανατράπηκε το πολιτικό σκηνικό, με την περιθωριοποίηση των δύο βασικών κομμάτων που εναλλάσσονταν στην εξουσία, κεντροδεξιά και σοσιαλιστές, και την ανάδειξη ενός νέου προέδρου, πολλά υποσχόμενου όχι μόνο για τη Γαλλία, αλλά και την Ευρώπη. Με το αποτέλεσμα αυτό η κατάσταση γίνεται ακόμη δυσκολότερη και εγκυμονεί κινδύνους για το μέλλον της χώρας. Η έντονη ανάγκη και η θέληση –όπως εκφράστηκε και στις πρόσφατες κινητοποιήσεις των «Κίτρινων Γιλέκων» που συνεχίστηκαν επί έξι μήνες- για μια πολιτική αλλαγή στη Γαλλία και την Ευρώπη δεν βρήκαν την έκφρασή τους σε μια προοδευτική κοινωνική πολιτική. Αντίθετα, το κόμμα της Λεπέν, ο Εθνικός Συναγερμός (ΕΣ), κατόρθωσε να κεφαλαιοποιήσει την οργή και το θυμό και να εκμεταλλευτεί την ιδέα περί «δημοψηφίσματος κατά του Μακρόν», κινητοποιώντας τον εκλογικό της μηχανισμό, ιδιαίτερα στις «ζώνες αποχής», όπως αναφέρονται οι περιοχές όπου τα ποσοστά αποχής είναι πολύ μεγάλα. Έτσι, ο ΕΣ με τις 5.282.276 ψήφους, 23,31%, εκλέγει 22 ευρωβουλευτές και μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, 23. Πρόκειται για ένα παράδοξο, η λίστα που εκφράζει την αμφισβήτησή της στην ΕΕ, θα έχει τους περισσότερους ευρωβουλευτές στο Στρασβούργο.
Σταθεροποίηση του μακρονισμούΜετά το κόμμα της Λεπέν ακολουθεί η «Δημοκρατία σε Πορεία» (LaREM), που πήρε 5.076.363 ψήφους και 22,41%, εκλέγοντας για πρώτη φορά 23 ευρωβουλευτές. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι μετά τη διαμάχη των δύο, ο Μακρόν δεν κατόρθωσε να αποδείξει ότι αποτελεί το κύριο ανάχωμα κατά της δεξιάς. Ωστόσο, κινητοποιώντας όλες τις δυνάμεις και τα μέσα που διαθέτει η προεδρία και η κυβέρνηση, πέτυχε να σταθεροποιήσει τη θέση του στους ψηφοφόρους της δεξιάς. Απέσπασε το 27% από τους ψηφοφόρους του Φρανσουά Φιγιόν στις προεδρικές. Ταυτόχρονα, κάνει αισθητή την παρουσία του ως μια νεοφιλελεύθερη δύναμη στην ΕΕ. Το κόμμα της παραδοσιακής δεξιάς, οι Ρεπουμπλικάνοι, συγκράτησαν μόνο το 8,4% έναντι του 12,33% που είχε πάρει το 2014 και εξέλεξε 8 ευρωβουλευτές.
Ανυπότακτη Γαλλία: βαθιά κρίσηΣτο χώρο της αριστεράς τα αποτελέσματα δεν ήταν καθόλου ευχάριστα. Η πολυδιάσπαση είχε ολέθριες συνέπειες ιδιαίτερα για τη δύναμη που την επιδίωξε. Η Ανυπότακτη Γαλλία (ΑΓ), το κίνημα του Μελανσόν που έδωσε τη μάχη στις προεδρικές εκλογές και είχε συγκεντρώσει ένα ποσοστό κοντά στο 20% στον πρώτο γύρο, στις ευρωεκλογές δεν είχε καμία τύχη. Ο στόχος του Μελανσόν να αναδειχθεί ο βασικός αντίπαλος στην κυβέρνηση και τον πρόεδρο Μακρόν, δεν επιτεύχθηκε. Η ηγεμονική του στρατηγική και συμπεριφορά δεν είχε κανένα αποτέλεσμα για το χώρο της αριστεράς. Τη στρατηγική αυτή, ιδιαίτερα μετά την αποτυχία του να προσεγγίσει και πολύ περισσότερο να κερδίσει την εμπιστοσύνη των «Κίτρινων Γιλέκων», την εγκατέλειψε. Οι εσωτερικές συγκρούσεις, οι παραιτήσεις (μέχρι και μεταπήδηση ενός στενού συνεργάτη του στη Λεπέν) έγιναν πιο έντονες και τον οδήγησαν να κάνει δεύτερες σκέψεις. Έτσι, τις τελευταίες εβδομάδες επανακαθόρισε την πολιτική του και άρχισε να μιλάει για την ανάγκη ενότητας της αριστεράς. Το αποτέλεσμα αυτής της αλλοπρόσαλλης τακτικής ήταν η ΑΓ να συγκρατήσει μόνο 1.428.386 ψήφους, δηλαδή 6,31%. Έχασε μέσα στο διάστημα από τις προεδρικές εκλογές πέντε εκατομμύρια ψήφους, 13,27%. Η ΑΓ με το ποσοστό 6,31% έφθασε στο επίπεδο του 2014. Με το ποσοστό αυτό εκλέχθηκαν 6 ευρωβουλευτές, οι οποίοι θα μετέχουν, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, στην ομάδα της ευρωαριστεράς. Το ερώτημα που τίθεται μετά το αποτέλεσμα, είναι τι έγιναν αυτοί οι ψηφοφόροι; Ολοκληρωμένη απάντηση δεν μπορεί να δοθεί τώρα. Θεωρείται βέβαιο ότι το 50% δεν πήγε στις κάλπες, ένα άλλο, κυρίως οι νέοι, ψήφισαν τους Ευρωπαίους Οικολόγους – Πράσινους (EELV).
Ούτε αριστερά ούτε δεξιάΤο κόμμα των Οικολόγων βγήκε πράγματι κερδισμένο συγκεντρώνοντας 3.052.406 ψήφους, 13,47% και εξέλεξαν 13 ευρωβουλευτές. Είναι η δεύτερη φορά μετά την επιτυχία του Κον Μπετίτ το 2009 που πέτυχαν διψήφιο ποσοστό. Η άνοδός τους εμφανίστηκε τις τελευταίες εβδομάδες, ιδιαίτερα μετά τις μεγάλες διαδηλώσεις των νέων που εξέφρασαν την ανησυχία για το μέλλον του πλανήτη. Έτσι ο επικεφαλής των Οικολόγων, Γανίκ Ζαντό, παρά την αποτυχία του στις προεδρικές όπου είχε υποστηρίξει τον υποψήφιο του σοσιαλιστικού κόμματος Μπ. Αμόν, κατόρθωσε να συσπειρώσει έναν ικανοποιητικό αριθμό ψηφοφόρων με το σύνθημα «ούτε αριστερά ούτε δεξιά, αλλά οικολογικά». Οικολογία, όμως, χωρίς κοινωνική διάσταση δεν μπορεί να υπάρξει, τονίζουν οι σύντροφοί του. Ο ίδιος όμως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα «εκφράζεται με έναν ηγεμονικό λόγο που θυμίζει αυτό του ηγέτη της ΑΓ», επισημαίνουν αναλυτές.
Εκτός ευρωβουλήςΤέλος, το γαλλικό ΚΚ παρουσιάστηκε μετά το 2007 με δικό του ψηφοδέλτιο. Στις δύο προηγούμενες ευρωεκλογές συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο του Μετώπου της Αριστεράς. Μετά την περιπέτεια της διάσπασης του Μετώπου βρέθηκε μπροστά σε μία δύσκολη κατάσταση. Έπρεπε να δώσει τη μάχη των βουλευτικών εκλογών και να διασφαλίσει την κοινοβουλευτική του ομάδα και το πέτυχε. Απέτυχε, όμως, να εκλέξει ευρωβουλευτή μετά τρεις δεκαετίες συνεχούς παρουσίας στο Στρασβούργο, παρά τις ελπίδες που είχαν καλλιεργηθεί μετά τη δυναμική παρουσία στην προεκλογική περίοδο κατά γενική εκτίμηση. Τα μίντια, όμως, τις τελευταίες εβδομάδες τον απέκλεισαν, είχαν βαλθεί να διασώσουν τον Μακρόν, αλλά αναδείχθηκε η Λεπέν. Το ΚΚ συγκέντρωσε 2,49%. Στο παρελθόν, το 2007 στις προεδρικές εκλογές, είχε συγκεντρώσει χειρότερο ποσοστό, 1,9%. Παρόλα αυτά επέζησε, γιατί «οι κομμουνιστές στη Γαλλία δεν είναι μόνο οι οργανωμένες δυνάμεις και οι ψηφοφόροι, αλλά ένας ολόκληρος κόσμος που βρίσκεται στους αρμούς της γαλλικής κοινωνίας και κυρίως στους διανοούμενους και τα συνδικάτα και αυτό είναι φανερό μέσα από τις πνευματικές και κοινωνικές δραστηριότητες», όπως υποστηρίζει ο Ροζέ Μαρτελί. Μετά τα αποτελέσματα αυτά το ΚΚΓ τονίζει την ανάγκη να ανοίξουν οι διαδικασίες για τη διαμόρφωση ενός κοινού πλαισίου διαλόγου και δράσης, απαραίτητου για την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς και του νεοφιλελευθερισμού.
Μπάμπης Κοβάνης