Του Θωμά ΤσαλαπάτηΗ Έλενα Ράπτη μας ενημερώνει σε πρόσφατο άρθρο της στον έγκυρο ιστότοπο Ρομφαία.gr πως “υπάρχουν πολλά θέματα για τα οποία δικαιούται να ανησυχεί ο μέσος πολίτης”. Ποιός θα μπορούσε να διαφωνήσει; Αφού λοιπόν απαριθμεί μερικά από αυτά μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το σημαντικότερο (παραθέτουμε εκτενές απόσπασμα διότι κρίθηκε τέλειο):
Η μεγάλη… πρόκληση“Αυτό όμως που είναι εξόχως μεγαλύτερο και δρα διαβρωτικά σε ολόκληρη την κοινωνία είναι η προσπάθεια «αποχριστιανοποίησης», ας μου επιτραπεί ο νεολογισμός, της ελληνικής κοινωνίας.
Η Ελλάδα ζει μια νέα «Χαλκή Πύλη» με την αποκαθήλωση της εικόνας του Χριστού από τις αίθουσες των δικαστηρίων και των σχολείων.
Ζει την υποβάθμιση του μαθήματος των θρησκευτικών, η οποία πονηρά επιχειρείται όχι με την κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών αλλά με την μετατροπή του από θεολογικό σε θρησκειολογικό. Ζει τον, όλο και με μικρότερη συχνότητα, εκκλησιασμό των μαθητών.
Ζει τον πόλεμο κατά της Eκκλησίας και κατά του κλήρου με σκοπό να πλήξει το συνολικό οικοδόμημα της πίστης μας και να ανοίξει το δρόμο για υποχωρήσεις και συμβιβασμούς.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι 10.000 ιερείς μας βρέθηκαν μπροστά στην πιθανότητα της απόλυσής τους και της ένταξής τους σε ένα καθεστώς επιδομάτων.
Οι πνευματικοί μας πατέρες που στηρίζουν με το έργο τους μέρα νύχτα την κοινωνία. Η πρώτη καταφυγή για όλους μας στις δυσκολίες.”
Το άρθρο απογειώνεται στην κατακλείδα του: “Η πρόκληση είναι μπροστά μας και είναι μεγάλη. Δοκιμάζεται η αντοχή της κοινωνίας και της πίστης μας.
Εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε μια προσευχή πριν κοιμηθούμε, να ζητούμε τη βοήθεια της Παναγίας για τα παιδιά μας, να ανάβουμε ένα κερί για όσους έφυγαν και να ακολουθούμε το Σχέδιο του Θεού.”
Η κοινωνία ως παράρτημα της εκκλησίαςΓια όσους δεν το θυμούνται, η Έλενα Ράπτη είναι αθόρυβα βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας εδώ και 15 χρόνια. Δεν είμαι σίγουρος τι είναι πιο ανατριχιαστικό στις παραπάνω δηλώσεις. Το περιεχόμενο ή η διατύπωση; Γιατί αυτό που διακρίνει τον συντηρητισμό από τον πούρο ταλιμπανισμό είναι το ύφος. Έτσι, η φράση “νομοθέτηση προκλητικών ελευθεριών” (σε σημείο που προηγείται του αποσπάσματος που παραθέσαμε) ως εισαγωγή στα όσα κακά συμβαίνουν στο τόπο και τον κλήρο μας (που ουσιαστικά τα δύο ταυτίζονται) λειτουργεί εξαιρετικά. Η φράση έχει κάτι το εξόχως ποιητικό, αφού ο καθένας μπορεί να γεμίσει με το δικό του νόημα τη συνύπαρξη των δύο λέξεων. Για κάποιους ας πούμε θα μπορούσε η φράση να αναφέρεται στο νόμο περί ευθύνης υπουργών ή στο αφορολόγητο της εκκλησίας, για κάποιους άλλους “προκλητική ελευθερία” μπορεί να είναι το δικαίωμα των γυναικών να ψηφίζουν (ή να εκλέγονται βουλευτές) εδώ η αναφορά (χωρίς βέβαια να μπορεί να αποδειχθεί) μάλλον κατευθύνεται προς το σύμφωνο συμβίωση για τα ομόφυλα ζευγάρια. Το χωρίο υπάρχει στο σημείο που αναφέρεται στα γενικότερα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας μαζί με την ανεργία και την ασυδοσία. Εδώ καταγράφεται και ο συντηρητισμός του άρθρου. Η συνέχεια που παραθέσαμε είναι η περιγραφή της μετεξέλιξής του σε ταλιμπανισμό.
Αυτό που έχει νομίζω σημασία δεν είναι το άθλιο κείμενο καθ’ εαυτό, αλλά αυτό που το κείμενο περιγράφει στη συγκεκριμένη συγκυρία. Τους όρους με τους οποίους μία πολιτικός αντιλαμβάνεται την κοινωνία ως παράρτημα της εκκλησίας, τους όρους με τους οποίους ο φανατισμός διατυπώνεται ως αυταπόδεικτη αλήθεια, η μισαλλοδοξία ως κρατικό θέσφατο, το σκοτάδι ως υποχρεωτική ταυτότητα του καθενός από εμάς.
Οι δηλώσεις αυτές (μαζί με πολλές άλλες) διατυπώνουν και τους όρους του ιδεολογικού αχταρμά της Νέας Δημοκρατίας με σκοπό την διεύρυνση της επιρροής της σε πολλούς διαφορετικούς χώρους ταυτόχρονα. Σκοταδισμός και ευρωπαϊκή προοπτική, νεοφιλελευθερισμός και χριστιανορθόδοξος φετφάς, εθνικισμός και διεθνισμός της αγοράς. Μπορεί να μοιάζει υποκριτικό αλλά κάποιος μπορεί να βρει έναν κοινό πυρήνα σε όλα αυτά. Τον πυρήνα του αυταρχισμού και της επιβολής. Σε οικονομίες, κοινωνίες και σώματα. Όσο σκοτεινό και κακογραμμένο και αν είναι το άρθρο στη ρομφαία έχει τη σημασία του για αυτό που όντως είναι και για αυτό που όντως εμπεριέχει ως πρόθεση: μια εικόνα από το μέλλον.
http://tsalapatis.blogspot.com/