Ολος ο γερμανικός Τύπος έγραφε χθες ότι η επιστημονική υπηρεσία της γερμανικής Βουλής αμφισβητεί την άρνηση της γερμανικής κυβέρνησης να διαπραγματευτεί με την Ελλάδα για το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων.
Έπειτα από αίτημα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Αριστεράς, η επιστημονική υπηρεσία της γερμανικής Βουλής εκπόνησε νέα γνωμάτευση για την ελληνική και την πολωνική απαίτηση να καταβάλει η Γερμανία αποζημίωση για τα εγκλήματα της Βέρμαχτ και να αποπληρώσει το αναγκαστικό δάνειο που είχαν επιβάλει στην Ελλάδα οι γερμανικές αρχές κατοχής. Αφορμή για το αίτημα της Αριστεράς ήταν η σχετική απόφαση της Βουλής των Ελλήνων και η ρηματική διακοίνωση της ελληνικής κυβέρνησης που ο έλληνας πρέσβης επέδωσε στις 4 Ιουνίου στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών.
Στη γνωμάτευσή της η επιστημονική υπηρεσία της γερμανικής Βουλής εκτιμάει ότι η πολωνική απαίτηση δεν έχει νομική βάση, αφού η Πολωνία είχε παραιτηθεί το 1953 από κάθε απαίτηση έναντι της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Η σημερινή πολωνική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αυτή η παραίτηση είχε γίνει έπειτα από σοβιετική πίεση κι έτσι είναι άκυρη. Αυτό το επιχείρημα απορρίπτεται στη γνωμάτευση, καθώς αποτελεί εσωτερική υπόθεση της Πολωνίας.
Αντίθετα, για την Ελλάδα η γνωμάτευση αμφισβητεί ένα προς ένα τα επιχειρήματα της Γερμανίας. Η Ελλάδα, λέει, ποτέ δεν παραιτήθηκε από τις αξιώσεις της. Η συμφωνία του Λονδίνου του 1953 για τα γερμανικά πολεμικά χρέη άφησε ανοιχτό το ζήτημα των αποζημιώσεων και όρισε ρητά ότι αυτό το ζήτημα θα ρυθμιστεί αργότερα. Η παραγραφή των χρεών, έπειτα από 70 χρόνια, την οποία προβάλλει η Γερμανία, είναι αμφίβολο αν ισχύει για εγκλήματα πολέμου. Τέλος, η συμφωνία «4+2», δηλαδή μεταξύ ΗΠΑ, Γαλλίας, Βρετανίας και Σοβιετικής Ένωσης από τη μια και των τότε δύο γερμανικών κρατών από την άλλη, με την οποία επικυρώθηκε η προσάρτηση της Ανατολικής Γερμανίας στη Δυτική, δεν αναφέρει, πρώτον, πουθενά το ζήτημα των αποζημιώσεων και, το κυριότερο, δεύτερον, η Ελλάδα δεν συμμετείχε σε αυτή τη συμφωνία και επομένως δεν δεσμεύεται από αυτήν και, τρίτον, η ελληνική κυβέρνηση τότε είχε δηλώσει ρητά ότι το ζήτημα των αποζημιώσεων παραμένει ανοιχτό. Ακόμα και η παράγραφος της «Χάρτας των Παρισίων για μια νέα Ευρώπη», την οποία έχει προσυπογράψει η Ελλάδα, αναφέρει μεν ότι τα συνυπογράφοντα κράτη «πληροφορήθηκαν με μεγάλη ικανοποίηση την τελική ρύθμιση για τη Γερμανία», όμως αυτό σχετίζεται αποκλειστικά με την ένωση των δύο κρατών, ενώ πουθενά στη Χάρτα δεν γίνεται λόγος για το ζήτημα των αποζημιώσεων.
Σύμφωνα με τη γνωμάτευση το ζήτημα μπορεί να λυθεί οριστικά εάν τα δύο μέρη, Ελλάδα και Γερμανία, προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αυτό ακριβώς ζητάει η αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικης Ομάδας του Κόμματος της Αριστεράς Χάικε Χένσελ, η οποία και είχε ζητήσει τη γνωμάτευση. Για να γίνει αυτό, όμως, πρέπει τα δύο μέρη να αρχίσουν διαπραγματεύσεις και η Γερμανία να αποδεχθεί τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Θόδωρος Παρασκευόπουλος