Η ηγέτης της χώρας, και εκλεκτή των Κινέζων, ανακοίνωσε την απόσυρση του νομοσχεδίουΠροβληματιζόμαστε -και δικαίως- όλοι μας για τη μορφή που πρέπει να πάρουν οι διεκδικήσεις των λαϊκών κινημάτων στο σύγχρονο κόσμο, ωστόσο η περίπτωση του Χονγκ Κονγκ κατέδειξε με τον πιο απόλυτο τρόπο ότι οι παραδοσιακές μορφές πάλης, όταν εξασκούνται με τόλμη, σχέδιο και μαζικότητα μπορούν να έχουν ακόμη εξαιρετικά αποτελέσματα.
Στο Χονγκ Κονγκ το κίνημα που πάλευε επί 14 συνεχόμενες εβδομάδες (τουτέστιν καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού) έτσι ώστε να ακυρωθεί το νομοσχέδιο που επέτρεπε την εύκολη έκδοση πολιτών της χώρας στη “μαμά” Κίνα (στην οποία δεν επικρατεί ακριβώς το κράτος δικαίου σε ό,τι αφορά τη δικαιοσύνη) θριάμβευσε. Η ηγέτης του Χονγκ Κονγκ (και εκλεκτή των Κινέζων) Κάρι Λαμ ανακοίνωσε την εβδομάδα που μας πέρασε ότι το επίμαχο νομοσχέδιο αποσύρεται!
Πρόκειται για πολύ μεγάλη νίκη, για μία εμφατική επικράτηση των διαδηλωτών που από τις αρχές Ιουνίου συγκλόνισαν όλη την υφήλιο με τη μαζικότητα των κινητοποιήσεών τους. Αρχικά, όπως γίνεται συνήθως, η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ αδιαφόρησε περιμένοντας ότι το κίνημα θα «ξεφουσκώσει» αργά ή γρήγορα. Όμως, όσο οι μέρες περνούσαν, οι άνθρωποι που κατέβαιναν στους δρόμους (ακόμα και κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες) γίνονταν ολοένα και περισσότεροι με τους διοργανωτές να μιλούν πια για εκατομμύρια συμμετέχοντες.
Ως είθισται ανά τον κόσμο, η κυβέρνηση, όταν συνειδητοποίησε ότι ήταν στριμωγμένη στη γωνία, επιχείρησε να παίξει βρώμικα. Η καταστολή και η βία από τις αστυνομικές δυνάμεις εντάθηκε τις τελευταίες εβδομάδες, ενώ στη μάχη ρίχθηκαν ακόμα και παρακρατικές ομάδες, οι οποίες προσπαθούσαν να εκφοβίσουν και να κάμψουν το ηθικό των διαδηλωτών.
Στις κινητοποιήσεις και οι μαθητέςΠαρά τις μαζικές συλλήψεις εμβληματικών μορφών του κινήματος οι οποίοι έδιναν το στίγμα του αγώνα από τα social media σε όλον τον πλανήτη, οι διαδηλώσεις όχι μόνο δεν σταμάτησαν αλλά έγιναν θέμα στα κεντρικά δελτία ειδήσεων παγκοσμίως. Πανικόβλητη πια από την τροπή που είχαν πάρει τα πράγματα και αφού προφανώς προηγήθηκε και η συνεννόηση με την Κίνα, η κυβέρνηση αποφάσισε να υποχωρήσει ανακοινώνοντας την άρση του νομοσχεδίου το οποίο είχε συναντήσει σθεναρή αντίσταση, ακόμα και μέσα στη βουλή, του Χονγκ Κονγκ κατά τη διαδικασία ψήφισης.
Ισως στην απόφαση να έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι κατά την τελευταία εβδομάδα άρχισαν να παίρνουν μαζικά μέρος στις διαδηλώσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας οι μαθητές. Υπολογίζεται ότι μετά την 1η Σεπτεμβρίου, ημέρα κατά την οποία ανοίγουν τα σχολεία στο Χονγκ Κονγκ, περίπου 10.000 μαθητές απείχαν των μαθημάτων για να συμμετέχουν στις πορείες που διεξάγονταν στις πόλεις τους. Ετσι και αλλιώς, η νέα γενιά, που οραματίζεται ένα απολύτως ανεξάρτητο Χονγκ Κονγκ, πρωταγωνίστησε στις κινητοποιήσεις και έδωσε το δικό της ξεχωριστό χρώμα αλλά και τις δικές της ιδιαίτερες ιδέες.
Τρίζει η καρέκλα της Κάρι Λαμ;Η Κάρι Λαμ, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα, τόνισε ότι δεν προτίθεται να παραιτηθεί. Είναι σαφές όμως ότι μετά από μία τέτοια ήττα το όποιο πολιτικό της κεφάλαιο βαίνει σιγά σιγά προς την εξάντληση. Μπορεί να δήλωσε με στόμφο ότι «όπως έχω πει πολλές φορές αυτούς τους τρεις τελευταίους μήνες, η ομάδα μου και εγώ οφείλουμε να παραμείνουμε για να βοηθήσουμε το Χονγκ Κονγκ» ωστόσο γνωρίζει καλά ότι το κύρος της έχει τρωθεί, ίσως ανεπανόρθωτα.
Οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ κατέστησαν σαφές ότι επιθυμούν ανεξαρτησία, περισσότερη δημοκρατία και ελευθερία. Κοντολογίς θέλουν να έχουν λόγο για το σήμερα και το αύριο της πατρίδας τους μακριά από δυνάστες του παρελθόντος (Μεγάλη Βρετανία) ή του παρόντος (Κίνα). Και αυτό το όνειρο, αυτή την πολύ θερμή επιδίωξη φαίνεται ότι είναι αποφασισμένοι να την υπηρετήσουν μέχρι το τέλος.
Οι Κινέζοι πάντως δεν παρακολουθούν αδιάφορα την κατάσταση, κάθε άλλο. Η Σου Λουγίνγκ, εκπρόσωπος του Γραφείου Υποθέσεων Χονγκ Κονγκ και Μακάο, δήλωσε ότι το Πεκίνο υποστηρίζει απόλυτα την Κάρι Λαμ όπως και τη χρήση από την κυβέρνησή της όλων των νόμιμων μέσων για να δοθεί τέλος στις βίαιες διαμαρτυρίες.
Την ίδια ώρα σημείωσε ότι το καθεστώς του Χονγκ Κονγκ ως κινεζικό έδαφος δεν τίθεται προς συζήτηση και ότι το Πεκίνο δεν θα παρακολουθεί αμέτοχο αν η κατάσταση στην περιοχή αυτή θέσει σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια. Τέλος, υπογράμμισε πως η κινεζική κυβέρνηση είναι πεπεισμένη ότι η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ έχει τη βούληση και την ικανότητα να δώσει τέλος στη βία το ταχύτερο δυνατό.
Ολα αυτά πριν την τελική νίκη των διαδηλωτών. Έκτοτε, το Πεκίνο τηρεί σιγή ισχύος και προετοιμάζει την επόμενη κίνησή του.
Νίκος Γιαννόπουλος