Πέθανε πρόσφατα ξαφνικά στη Στοκχόλμη και κ��δεύτηκε στη σουηδική πρωτεύουσα ο σύντροφος και ακριβός φίλος Γιώργος Τσοκάνης. Ο θάνατός του απρόσμενος, αφού δεν είχε σοβαρά προβλήματα υγείας, ήταν ένα σοκ για την οικογένειά του που τον λάτρευε, μα και τους συντρόφους και φίλους του. Από τους πρώτους έλληνες μετανάστες στη Σουηδία, έζησε εκεί από το 1960 και δούλευε ασταμάτητα μέχρι και πριν ένα χρόνο. Σύντροφος με πλούσια δράση πρόεδρος της ομοσπονδίας ελληνικών συλλόγων Σουηδίας, δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο της Στοκχόλμης, φλογερός αγωνιστής κατά της χούντας στην Ελλάδα, από τις γραμμές του ΚΚΕ εσωτερικού και του ΠΑΜ, οργανωμένος στις παράνομες ομάδες Δ, δύναμης, δράσης του Πατριωτικού Μετώπου. Στην Ελένη του που λάτρευε και τα παιδιά τους θερμά συλλυπητήρια. Στέλνω στην «Εποχή» ένα σημείωμα που ΄χα γράψει σαν επικήδειο και διαβάστηκε στην κηδεία του και καταθέτω στη μνήμη του 50 ευρώ για την ενίσχυση της εφημερίδας μας.
Του Ερρίκου ΓιαμαλάκηΜας έφυγες ξαφνικά για το ταξίδι σου στο πουθενά, εκεί που αργά ή γρήγορα θα φύγουμε όλοι μας. Ήταν απότομο και βίαιο αυτό το φευγιό σου που όλοι τρομάξαμε. Σοκαριστήκαμε.
«Όταν πεθαίνουν παλικάρια σαν τον Μήτρο, πεθαίνει ολόκληρη η ζωή», έγραφε κάποτε ο Παλαμάς. Όταν πεθαίνουν θηρία σαν τον Τσοκάνη, πενθούν δικοί, γνωστοί και φίλοι, ξένοι.
Από τη μαύρη χρονιά του 1967 συμπορευτήκαμε αρμονικά και αταλάντευτα στους κοινωνικούς αγώνες της πατρίδας μας. Μαζί στο χτύπημα των ελλήνων φασιστών στη Τζαμαρία της Στοκχόλμης, μαζί στο κυνηγητό των τούρκων φασιστών που τρομοκρατούσαν τους δημοκράτες απεργούς πείνας στο μετρό της σουηδικής πρωτεύουσας. Εσύ με τη σιδερένια γροθιά σου, το άλλο λιοντάρι μας, ο Συνοδινός, κι ο αείμνηστος Γιάννης Πετρίδης. Και πίσω μας με τις εφεδρείες μας ο μεγάλος καθοδηγητής, ο Μπάμπης Καλαντζής.
Ο Συναδινός, εσύ κι εγώ στην τριάδα δράσης, δύναμης του Πατριωτικού Μετώπου, έτοιμοι για αεροπειρατεία από τη Ρώμη για το Στάδιο Καραϊσκάκη το 1969, εκεί όπου η χούντα διοργάνωνε τους πανευρωπαϊκούς αγώνες στίβου. Και πίσω μας όπως πάντα το καθοδηγητικό μυαλό, ο μεγάλος Μπάμπης Καλαντζής.
Το εγχείρημα δεν πραγματοποιήθηκε, γιατί το κέντρο καθοδήγησης του κόμματος στην Αθήνα διαφώνησε με το αντίστοιχο της Ρώμης. Σ΄ εμάς τους τρεις έμεινε μόνο η πικρία μα και η ικανοποίηση πως στρατευτήκαμε στην υπόθεση της αποκατάστασης της δημοκρατικής ομαλότητας στη χώρας μας.
Ακριβέ σύντροφε, θα σε θυμόμαστε όλοι οι φίλοι σου και θα ‘μαστε πάντα στο πλευρό της Ελένης σου, της δικής μας Ελένης, και των παιδιών σας.