Μία κουβέντα για απαιτητικά «κοινά» έκανε ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, παρεκτείνοντας την ελληνική γλώσσα πέρα από τα όριά της με κάθε ευκαιρία. Με περίσσιο στόμφο, ο βουλευτής της Ν.Δ. αρνήθηκε να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του και την αλήθεια στις μάζες –τις οποίες άλλωστε δεν αποδέχεται- επιδεικνύοντας έντονα την επιθυμία του να απευθυνθεί σε «κοινά» απαιτητικά, καθώς με τον ασύλληπτα δυσνόητο συλλογισμό του θα προκαλούσε διάσπαση προσοχής μάλλον στους συλλογικά τραυματισμένους, ψυχικά νοσούντες αυτής της χώρας.
ΕνοχλούνΚι όταν μιλάμε για συλλογικά ψυχικά νοσούντες, δεν εννοούμε πια μόνο εκείνους που «αγιοποιούν τον αντιδικτατορικό αγώνα» της κυρίας Μιχαηλίδου, αλλά και εκείνα τα «αποβράσματα της κοινωνίας» που δεν έχουν εισιτήριο για να μπουν στο μετρό του κυρίου Καραμανλή και πλέον «τους σπισιστές, τις βίγκαν λεσβίες, τις αναρχικές και παγανίστριες μάγισσες (κοινώς μπαχαλοσατανίστριες), τα μπαχαλογκρουπούσκουλα της νέας αριστεράς» του Μπογδάνου τις «υπερμειονοτικές» δηλαδή «γκρούπες βίαιου ακτιβισμού» όπως τις συνόψισε πολύ ρεαλιστικά ο πρώην δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ, νυν βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και νυν και αεί «συντηρητικός πατριώτης, φιλελεύθερος, ορθόδοξος, με παρεξηγημένη τοξική αρρενωπότητα» και παντογνώστης της ελληνικής γλώσσης.
Φαίνεται λοιπόν πως για πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας οι βασανισμένοι από το δικτατορικό καθεστώς, οι ομοφυλόφιλοι, οι αντιρρησίες, οι οικονομικά ασθενέστεροι και εν ολίγοις οι άνθρωποι που διαφοροποιούνται με κάποιο τρόπο από εκείνο που θεωρούν «φυσιολογικό», αποτελούν νοσηρές μειονότητες που με την ύπαρξή τους ενοχλούν την ομοιόμορφη και άνευρη κοινωνία υποτακτικών που θέλουν να χτίσουν.
Ψιλά γράμματαΟι «τύποι και οι (τύπες;)» που τρομάζουν τον κύριο Μπογδάνο πρέπει να υποταχθούν και φυσικά ο καταλληλότερος για να τους υποτάξει δεν μπορεί να είναι άλλος από τον βουλευτή της Ν.Δ. που μπορεί να χρησιμοποιήσει μια «Υποτακτική, κανονικά, όπως χρησιμοποιείτο η συγκεκριμένη έγκλιση που δεν υπάρχει πλέον στην επίσημη Νέα Ελληνική» και εξ αυτού του λόγου «διαφοροποιείται στην έκφρασή του από το μέσο όρο».
Φυσικά η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο δημοσιογράφος διαφοροποιείται από εκείνη που χρησιμοποιεί ο μέσος Έλληνας που γνωρίζει πως η Υποτακτική έγκλιση υπάρχει στα Νέα Ελληνικά και πως η κατηργημένη είναι η Ευκτική. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για τον κύριο Μπογδάνο, ο οποίος μάλλον είναι ικανός να επαναφέρει με τα «καομποϊλίκια» του μόνο τις κατηργημένες υπο-τακτικές του ξυλοδαρμού, των βασανιστηρίων, της επαναπροώθησης, του αφορισμού, της εξορίας για να μην πούμε και της θανατικής ποινής, των αλλοφρονούντων, των αλλόθρησκων, των ατόμων με διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα, των αλλοδαπών, των αριστερών και όλων όσων θίγουν την νεότερη δεξιά, της αριστείας, του νεοφιλελευθερισμού, της κομματικής υπόθαλψης του παιδεραστή Ν. Γεωργιάδη, της βουλευτικής υπόθαλψης του «τσεκουράτου Βορίδη, της διακαναλικής υπόθαλψης του αμετροεπή Α. Γεωργιάδη, την δεξιά δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας στην οποία υποθάλπτεται και ο «εξέχων» κύριος Μπογδάνος.
Νεφέλη Πανοπούλου(φοιτήτρια Νομικής)