Η εναλλακτική πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσηςΘα μπορούσε κανένας να αποδώσει την εσπευσμένη κατάθεση προς διαβούλευση και επειγόντως στη Βουλή του λεγόμενου αναπτυξιακού νομοσχεδίου από την κυβέρνηση σε αλαζονεία. Ότι δεν φοβάται τίποτα ούτε και την αξιωματική αντιπολί��ευση την ώρα που στην ΔΕΘ ο Αλέξης Τσίπρας θα επιχειρήσει να αντικρούσει την ως τώρα πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ. Διότι δεν θα μπορούσε να δώσει καλύτερες και περισσότερες πάσες στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς με το νομοσχέδιό της εμφανίζει ένα πρόσωπο αντεργατικό αντιπεριβαλλοντικό και απαρχαιωμένο. Ένα νομοσχέδιο που συντάχθηκε σε δικηγορικά γραφεία που συνεργάζονται με τον ΣΕΒ και την τελευταία στιγμή, λόγω εσω-νεοδημοκρατικών αντιδράσεων έβγαλαν ένα μέρος του (για τον αιγιαλό) ενώ αφαίρεσαν τα πιο προκλητικά σημεία από το υπόλοιπο.
Μας ξαναφέρνει πίσωΗ αλαζονεία, αν και είναι έκδηλη σε κάθε βήμα της κυβέρνησης, όμως δεν αρκούσε αν δεν συνδυαζόταν με την βαθύτατη πεποίθηση της δεξιάς κυβέρνησης ότι η πολιτική της είναι αποδεκτή, ότι θα γίνει αποδεκτή ακόμη και από τους μισθωτούς οι οποίοι είναι, εντούτοις, τα πρώτα θύματα του «αναπτυξιακού» νομοσχεδίου. Κυβερνητικές πηγές ισχυρίζονταν ότι «δεν θα χαρίσουν τους μισθωτούς στον ΣΥΡΙΖΑ», χάριν των οποίων συντάχθηκε το νομοσχέδιο και το οποίο θα φέρει επενδύσεις, άρα θέσεις εργασίας και μάλιστα πλήρους απασχόλησης!
Είναι αναμενόμενο, λοιπόν, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να σταθεί αρκετά σ΄ αυτό το ζήτημα καθώς είναι ένα σχέδιο που, σύμφωνα με τις ως τώρα τοποθετήσεις στελεχών του κόμματος, δεν είναι μόνο αντεργατικό και αντιπεριβαλλοντικό αλλά μας ξαναφέρνει πίσω στην οικονομία που έφερε, τελικά, τη χρεοκοπία στο εύφορο περιβάλλον που δημιουργούσε η πολιτική του ευρώ πιέζοντας, τον ευρωπαϊκό Νότο. Αλλά προφανώς, ο Αλέξης Τσίπρας θα επιμείνει γενικότερα στα οικονομικά ζητήματα όχι μόνο διότι η κυβέρνηση καπηλεύεται όλη την εργασία που είχε πραγματοποιηθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά και διότι αυτό το θετικό έδαφος το αξιοποιεί για να πάρει τα πρόσθετα νεοφιλελεύθερα μέτρα της.
Η εναλλακτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑΠέραν της κριτικής που θα ασκηθεί στην κυβέρνηση της ΝΔ, έργο σχετικά εύκολο όπως ήδη σημειώθηκε, αυτό που αναμενόταν ή προσδοκούσαν από τη χθεσινή ομιλία στη ΔΕΘ του Αλέξη Τσίπρα και τη σημερινή συνέντευξή του ήταν να εκφωνηθεί, ως πρώτο βήμα, μια εναλλακτική πολιτική για την οποία θα ήταν διατεθειμένα να αγωνιστούν τα λαϊκά στρώματα. Η παρέμβαση ενός αριστερού κόμματος που βρίσκεται στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στο σκέλος της κριτικής του κυβερνητικού έργου, όσο συντηρητικό ή ακόμη και αντιδραστικό να είναι.
Στο πολιτικό πεδίο ευρύτερα η πολιτική της κυβέρνησης αρχίζει να δημιουργεί τους όρους μιας κάποιας κοινής στάσης και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Όλο και λιγότερο πειστική στην κοινωνία, θα γίνεται η τακτική του ΚΙΝΑΛ και του ΚΚΕ σε κάθε ανακοίνωσή τους να χτυπούν πρώτα τον ΣΥΡΙΖΑ για να ασκούν μετά κριτική και στην κυβέρνηση της ΝΔ. Μετά τους σχεδιασμούς της για διπλές εκλογές οι αντεργατικές ρυθμίσεις του αναπτυξιακού νομοσχεδίου ήταν μια ακόμη περίπτωση.
Τα πρώτα προβλήματα της κυβέρνησηςΕν τω μεταξύ στο εσωτερικό της μέτωπο η κυβέρνηση και η ΝΔ άρχισαν να εμφανίζει τα πρώτα προβλήματα. Η προσπάθεια του Κ. Μητσοτάκη να συγκεντρώσει όλη την εξουσία παραμερίζοντας στελέχη του κόμματός του δεν είναι αδιάφορη εξέλιξη. Όταν αυτό συνδυάζεται και με αλλαγή γραμμής από τις προεκλογικές θέσεις τότε ανακύπτουν προβλήματα. Η περίπτωση Α. Σαμαρά είναι η πρώτη αλλά και αρκετά σοβαρή διότι συνδέεται και με την αλλαγή γραμμής στο Μακεδονικό.
Η προώθηση της θρυλούμενης υπόθεσης των παρεμβάσεων στην υπόθεση Novartis είναι ακόμη ένα μέτωπο που ανοίγει ο κ. Σαμαράς εδώ σε συνεργασία με τον κ. Βενιζέλο. Είναι προφανής η συνεργασία των ηττημένων, αλλά είναι σε θέση να χρωματίζουν – δυναμιτίζουν το κλίμα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και να ρυμουλκούν την ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη προσωπικά είτε το επιλέγει αυτό είτε όχι. Διότι είναι φανερό ότι η οξύτητα δεν θα μείνει σ΄ αυτό το ζήτημα μόνο. Η σχετική ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει κανένα περιθώριο. Αφού πρώτα χαρακτηρίζει ως δεύτερο σκάνδαλο Novartis την επιδίωξη «συγκάλυψης και ρεβανσισμού για όσους το ανέδειξαν» προειδοποιεί.
Καλούμε για πολλοστή φορά τον κ. Μητσοτάκη να μην κρυφτεί πίσω από την ανάσυρση των μηνύσεων Σαμαρά-Βενιζέλου και να κάνει, αν τολμάει, εξεταστική, προανακριτική, να στήσει ειδικά δικαστήρια ή ό,τι άλλο του ταιριάζει για να μάθει όλος ο Ελληνικός λαός ποιο είναι το σκάνδαλο και ποια η σκευωρία.
Η πρώτη επαφή των κυβερνητικών υπευθύνων με επικεφαλής των οικονομικών κ. Σταϊκούρα στο Γιούρογκρουπ που συνεδρίασε στο Ελσίνκι υπήρξε περισσότερο αναγνωριστική. Η ελληνική πλευρά, παρουσιάζοντας τις πρώτες κινήσεις της, κέρδισε κατ΄ αρχάς το ενδιαφέρον και θετικές κρίσεις, καθώς και την δήλωση των αξιωματούχων ότι η συζήτηση για τη μείωση των πλεονασμάτων θα αρχίσει το 2020.
Ωστόσο, στις ομιλίες τους οι εκπρόσωποι των δανειστών έθεσαν και τους όρους από τους οποίους θα εξαρτηθεί και το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης. Ο πιο δύσκολος όρος είναι ότι θα πρέπει η άνοδος του ΑΕΠ να είναι υψηλότερη της συμφωνημένης-προβλεπομένης όταν ορίστηκαν τα πρωτογενή πλεονάσματα στο 3,5% του ΑΕΠ. Όσα για τα επιτόκια δανεισμού σημείωσαν ότι θα πρέπει να προβλέπεται ότι θα είναι μειωμένα σε μακροχρόνια βάση, σε σχέση με τα προβλεπόμενα τότε. Ο εκπρόσωπος της ΕΚΤ επανέλαβε όπως πάντα την πίεσή του για μείωση των κόκκινων δανείων.
Αν κανείς μπορούσε να πει κάτι είναι ότι παρά το θετικό της υπόσχεσης για διαπραγμάτευση το 2020 όπως προκύπτει από το προχθεσινό Γιούρογκρουπ δεν ήταν καθόλου σοφό η κυβέρνηση της ΝΔ να εγκαταλείψει την προσπάθεια που, ως προς αυτό το θέμα είχε ξεκινήσει η προηγούμενη κυβέρνηση. Δηλαδή ο στόχος από το 2020 να είναι 2,5% με την εγγύηση ενός ποσού από το αποθεματικό.
Π. Κλαυδιανός Όταν νομοθετούν τα… δικηγορικά γραφεία
Σε άλλες σελίδες παρουσιάζουμε την κριτική της εφημερίδας για το λεγόμενο «αναπτυξιακό νομοσχέδιο». Με εμπειρία πολλών δεκαετιών στο οικονομικό, ιδίως, ρεπορτάζ δεν θυμόμαστε τόσο απροκάλυπτη θεσμοθέτηση, από όποια δεξιά κυβέρνηση, η οποία να παραχωρεί ως κεντρικά κίνητρα στους επιχειρηματίες, για να προχωρήσουν, δήθεν, σε επενδύσεις, την εργασία και τη φύση, τους εργαζόμενους και το περιβάλλον. Την ίδια μάλιστα περίοδο που η συζήτηση για τις συνεχώς αυξανόμενες ανισότητες και την κλιματική αλλαγή εξ αιτίας των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων όλο και περισσότερο κατακτά έδαφος.
Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε σ’ αυτό το σχόλιο είναι ότι τα δυο επίδικα νομοθετήματα, αυτό για τον Αιγιαλό, που θα ήταν μέρος του «Αναπτυξιακού», και το υπόλοιπο, «το εργασιακό – οικονομικό» καταρτίστηκαν ως νόμοι από γνωστό δικηγορικό γραφείο υιοθετώντας ευλαβικά τις προτάσεις του ΣΕΒ και διαφόρων παραγόντων! «Το υπερφιλόδοξο αναπτυξιακό νομοσχέδιο ανετέθη από πολύ νωρίς σε τρίτο φορέα προκειμένου να μπορεί να κατατεθεί άμεσα», σημείωνε πολύ ευγενικά σε σχόλιό της η Καθημερινή. Ούτε οι - πιο δεξιοί, πιο φιλοεπιχειρηματικοί δεν γίνεται- αρμόδιοι υπουργοί δεν γνώριζαν το περιεχόμενο, ούτε και οι τεχνοκράτες γραμματείς και υφυπουργοί.
Με ανάθεση, χωρίς αιδώΗ κριτική που είχε ασκηθεί όταν συγκροτήθηκε η νέα κυβέρνηση ότι εκχωρεί την πολιτική ευθύνη του υπουργικού συμβουλίου σε μια ανεξέλεγκτη δομή τεχνοκρατών ξεπεράστηκε! Τώρα, έχουμε την απ’ ευθείας ιδιωτικοποίηση της νομοθέτησης, με περιεχόμενο που δεν έχει τεθεί πριν τις εκλογές, χωρίς καμιά διαβούλευση με επαγγελματικές οργανώσεις, χωρίς συζήτηση πρώτα στα υπουργικά γραφεία, τις υπηρεσίες ή και τα κομματικά αρμόδια όργανα. Κάποιο μεγάλο και εξειδικευμένο, γνωστό, δικηγορικό γραφείο έστειλε με κούριερ έτοιμο το νομοσχέδιο ...
Γι’ αυτό είχαμε και αντιδράσεις αυτή τη φορά, έντονες από τα μέσα στον ευρύτερο δεξιό χώρο ακόμη και υπουργικά περιβάλλοντα. Από υπουργούς, όπως γράφτηκε στον φιλοκυβερνητικό Τύπο, που αιφνιδιάστηκαν γι’ αυτό που καλούνταν να προσυπογράψουν. Το νομοσχέδιο για τον Αιγιαλό αποσύρθηκε, άρον – άρον, ενώ αυτό που κατατέθηκε, αργά την Τετάρτη το βράδυ για να μην μπορεί να επικριθεί στον Τύπο και από την αντιπολίτευση συναντά διαφωνίες, παρά το ότι την τελευταία στιγμή αφαιρέθηκαν ακραίες φορολογικές διατάξεις που εμφανίζονταν ως κίνητρα αλλά αν επιβίωναν θα έτριβε τα μάτια του και ο ΣΕΒ.
ΑλαζονείαΦιλικοί στην κυβέρνηση αρθρογράφοι σημειώνουν ότι ενδεχομένως «λειτούργησαν τα κυβερνητικά φίλτρα αυτοελέγχου του νομοθετικού έργου». Ότι όλα αυτά οφείλονταν στο άγχος να έλθει όσο γίνεται πιο γρήγορα η ανάπτυξη. Αυτό που όμως συνέβη είναι ότι λόγω αλαζονείας – αυτό το συναντάμε σε κάθε βήμα της κυβέρνησης από την πρώτη μέρα – θεωρούν ότι δεν χρειάζεται καμιά προφύλαξη για να υλοποιήσουν την πολιτική που έχουν συμφωνήσει με ποικίλες ομάδες συμφερόντων, που εκπροσωπούν την κοινωνική τάξη που εργάστηκε για να έλθει η ΝΔ στην εξουσία. Είναι το πρώτο εμπόδιο που συνάντησε το κυβερνητικό σχέδιο, αλλά θα επανέλθει.