Το πάζλ των διεθνών συνθέσεων και αντιθέσεων με επίκεντρο το “ελληνικό ζήτημα”Του Νίκου ΤσαγκρήΤι δουλειά έχουν οι G7 με την Ελλαδίτσα; Τι ζόρι τραβάνε οι ζάπλουτοι του κόσμου τούτου (Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδάς, Ιαπωνία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία) και ασχολούνται με την πτωχευμένη «Ψωροκώσταινα»;
«Δεν τους βγαίνει το πείραμα, αλλά μη νομίζετε ότι νοιάζονται για την τύχη του πειραματοζώου», ήταν η πιο σταράτη απάντηση που εισέπραξα, καθώς ερευνούσα τα πολιτικά και διπλωματικά δρώμενα της συνόδου της Δρέσδης: οι ΗΠΑ επιθυμούν άμεση επίλυση του «ελληνικού ζητήματος», υποστηρίζουν οι ειδικοί αναλυτές. Φοβούνται ότι η δογματική εμμονή του Βερολίνου στην τιμωρητική εφαρμογή των μνημονιακών όρων «ξεπερνά τα όρια του τοπικού (σ.σ: του ευρωπαϊκού) πολιτικού ρίσκου και προοιωνίζεται παγκόσμια οικονομική και γεωπολιτική καταστροφή»
«Βρείτε τα με τους Έλληνες γιατί χανόμαστε», φημολογείται ότι είπε στο ζόρικο Γερμανό ομόλογό του ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιού, στη συνάντηση της Δρέσδης. Ύστερα είπε το ποίημα, που, τις τελευταίες μέρες, απαγγέλει, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί: «η αποτυχία επίτευξης συμφωνίας άμεσα θα επιφέρει δυσκολίες στην Ελλάδα και αβεβαιότητες στην Ευρώπη και την παγκόσμια οικονομία…».
Φημολογείται ακόμα ότι ο κ. Λιού, στο περιθώριο της συνάντησης, διάβασε τον Κώδικα της Δρέσδης*. Και επηρεασμένος, λέει, από το εσχατολογικό του περιεχόμενο πίεσε το Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε να ξορκίσει το κακό (το υπέρογκο εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ), «πυροδοτώντας έναν ενάρετο (!) κύκλο ανάπτυξης με ενίσχυση των δημοσίων επενδύσεων και τόνωση των ευρωπαϊκών εισαγωγών…».
Αυτόπτες μάρτυρες επιβεβαίωναν το περιστατικό και πρόσθεταν ότι ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε απάντησε στον Αμερικάνο, κραδαίνοντας το «Βιβλίο της Ομόνοιας» (Concordia**) με τους λουθηρανικούς δογματικούς του κανόνες: «εδώ είναι η Δρέσδη και πρέπει να λειτουργήσει περαιτέρω η πειθώ: οι γερμανικοί κανόνες για λιτότητα και ισχυρούς προϋπολογισμούς είναι απαράβατοι!»
Καπιταλιστικά ζόρια…Η αλήθεια είναι, πως ο κόσμος είναι ζόρικος κι εμείς ασθενικοί, όπως έλεγε ο Διονύσης Σαββόπουλος, αλλά αυτή είναι μια αλήθεια, που αναβοσβήνει, ανάλογα με τα καπιταλιστικά ζόρια, που, με τη σειρά τους, αυξομειώνονται ανάλογα με την ένταση της σύγκρουση συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων. Απ’ αυτή την άποψη, κάθε σύνοδος των G 7 είναι μια συγκρουσιακή σύνοδος – η σύνοδος της Δρέσδης ακόμα περισσότερο: η σύγκρουση των δυνάμεων της «ζήτησης» (ΗΠΑ, Βρετανία, κ.α.) με τις δυνάμεις της «λιτότητας» (Γερμανία – Ευρωζώνη ) φτάνει στα όρια της ρήξης, με αιχμή των δοράτων, ένθεν κακείθεν, το Ελληνικό ζήτημα.
Με δυό λόγια, η δογματική εμμονή Σόϊμπλε στη στρατηγική της λιτότητας και τον περιορισμό δαπανών (για την έξοδο, υποτίθεται, της Ελλάδας και της Ευρωζώνης απ’ την κρίση) καθηλώνει σε μηδενικά μεγέθη την ανάπτυξη στην Ευρώπη, ενώ μειώνει απελπιστικά τη «ζήτηση» (τις εισαγωγές από ΗΠΑ, κλπ. κλπ.) αυξάνοντας, απελπιστικά επίσης, το αμερικανικό εμπορικό έλλειμμα. Και είναι αυτή η διπλή απελπισία, που κάνει τον μίστερ Λιού να την πέφτει στον Σόϊμπλε και να του λέει «βρείτε τα με τους Έλληνες». Που πάει να πει, «χαλαρώστε τα μέτρα λιτότητας, αυξήστε τη ρευστότητα, την ανάπτυξη και τη ζήτηση γιατί χανόμαστε»
Ένα επίτευγμα ΣΥΡΙΖΑ«Βρείτε τα με τους Έλληνες», που πάει να πει «προχωρήστε σε συμφωνία με τους Έλληνες γιατί χανόμαστε». Μιλάμε για μια κοσμογονική, πραγματικά, παραδοχή: οι G7, οι ζάπλουτοι του κόσμου τούτου δηλαδή, ομολογούν ότι «χάνονται», αν δεν τα βρουν με τους Έλληνες, αν δεν αποδεχτούν, δηλαδή, τους βασικούς όρους της ελληνικής κυβέρνησης, αν συνεχίσουν να επιμένουν στις τρόικες, στα μνημόνια, στη λιτότητα, στον περιορισμό των δαπανών, στην οικονομική ασφυξία, στην υφεσιακή παλινδρόμηση.
Ε, λοιπόν, ας το πούμε κι ας μοιάζει με «λιβανωτό», καθώς γράφουμε σε μια εφημερίδα φιλική προς το ΣΥΡΙΖΑ: αυτή η «κοσμογονική ομολογία», αυτό το «βρείτε τα με τους Έλληνες γιατί χανόμαστε», είναι έργο ΣΥΡΙΖΑ. Ένα επίτευγμα των Ελλήνων, της ελληνικής κυβέρνησης, του Έλληνα πρωθυπουργού, της ελληνικής ομάδας διαπραγμάτευσης.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στη συνάντηση της Δρέσδης άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά μια συμμαχία μεταξύ Γαλλίας – Ιταλίας – ΗΠΑ. Συμμαχία «αντιγερμανική», υπό την έννοια ότι οι τρεις χώρες, που την συνθέτουν, θεωρούν ότι η γερμανική πολιτική υπέρ της λιτότητας περιορίζει την ανάπτυξη στην Ευρώπη και, γι’ αυτό, πρέπει να αλλάξει.
Αν σ’ αυτό το διεθνές συγκρουσιακό περιβάλλον προσθέσουμε την ενδοκυβερνητική αντίθεση Μέρκελ – Σόϊμπλε και την «ενδοαμερικανική», ας την πούμε, σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ κυβέρνησης και Δ.Ν.Τ., έχουμε ανάγλυφο μπροστά μας το πάζλ, που συνθέτει τα μεγάλα καπιταλιστικά… ζόρια των καιρών. Με την Ελλάδα στο επίκεντρο ως μόνη σταθερή θέση εν μέσω ασταθών αντιθέσεων.
*Κρυπτογραφημένο εσχατολογικό ημερολόγιο των Μάγια, που φυλάσσεται στο Μουσείο της Δρέσδης
**Ιστορικός δογματικός κανόνας της Λουθηρανικής Εκκλησίας.